Ωφέλιμη η διαλειμματική δίαιτα στα άτομα με μεταβολικό σύνδρομο

Η διαλειμματική νηστεία διάρκειας 14 ωρών που ακολουθείται από κατανάλωση φαγητού μέσα στις υπόλοιπες 10 ώρες της ημέρας μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει νέα μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της California.

Στην εν λόγω μελέτη μελέτη φάνηκε ότι ένας άνθρωπος που τρώει 10 ώρες και τις υπόλοιπες νηστεύει (δηλαδή δεν τρώει τίποτα), επιτυγχάνει ευκολότερα απώλεια βάρους και έχει καλύτερα επίπεδα χοληστερόλης.

Κατά την μελέτη, σε 12 εβδομάδες, οι 19 συμμετέχοντες στη δοκιμή παρατήρησαν μείωση στον δείκτη μάζας σώματος, ενώ κάποιοι παρουσίασαν βελτιωμένα επίπεδα αρτηριακής πίεσης και σακχάρου.

Κι όλα αυτά ενώ πριν από τη μελέτη, οι συμμετέχοντες είχαν ήδη αρχίσει να εμφανίζουν προδιαβήτη. Και από αυτό ορμώμενοι, οι ερευνητές τώρα υποστηρίζουν ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αποφύγουν την εκδήλωση της νόσου με τον τύπο αυτό της διατροφής.

Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν στη μελέτη αυτή 19 άτομα που έπασχαν ήδη από μεταβολικό σύνδρομο, οι περισσότεροι ήταν παχύσαρκοι και το 84% λάμβανε τουλάχιστον μία θεραπευτική αγωγή.

Στους ανθρώπους αυτούς ζήτησαν να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα διαλειμματικής νηστείας για 12 εβδομάδες, σύμφωνα με το οποίο δεν θα κατανάλωναν κανένα τρόφιμο επί 14 ώρες καθημερινά, και τις υπόλοιπες 10 ώρες μπορούσαν να φάνε ό,τι ήθελαν.

Όπως αποδείχθηκε, όλοι έτειναν να τρώνε το πρωινό τους γεύμα αργότερα από ό,τι συνήθως (σχεδόν δύο ώρες μετά το ξύπνημα) και το βραδινό γεύμα νωρίτερα. Μετά από μόλις 12 εβδομάδες, τα επίπεδα σωματικού λίπους, ο δείκτης μάζας σώματος και το βάρος των συμμετεχόντων είχαν μειωθεί κατά σχεδόν 3%. Στο τέλος της μελέτης φάνηκε ότι κάποιοι είχαν χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης και σακχάρου στο αίμα, ενώ το 70% είπε ότι έκανε καλύτερο ύπνο.

«Όταν ένας άνθρωπος διαγιγνώσκεται με μεταβολικό σύνδρομο, οι παρεμβάσεις είναι κρίσιμες, καθώς όταν γίνει διαβητικός ή αρχίσει να λαμβάνει πολλαπλές θεραπευτικές αγωγές όπως η ινσουλίνη, η εξέλιξη της νόσου είναι πολύ δύσκολο να αναστραφεί», εξηγεί ο Δρ. Pam Taub, καρδιολόγος ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης και επισημαίνει:

«Το να αλλάξουμε το διατροφικό πλάνο και το πρόγραμμα άσκησης αυτών των ασθενών είναι σημαντικό αλλά δύσκολο. Προσπαθούμε, λοιπόν, να δουλέψουμε με τους ασθενείς και να τους ενθαρρύνουμε να πραγματοποιήσουν αλλαγές στον τρόπο ζωής τους, αν και δύσκολα καταφέρνουμε οι αλλαγές αυτές να είναι μακροχρόνιες και ουσιώδεις».