Όσο λιγότερο τρώμε, τόσο μεγαλώνει η διάρκεια ζωής μας

Εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, εργαστηριακές μελέτες αποδεικνύουν σταθερά ότι ο περιορισμός της κατανάλωσης τροφής ή της χρονικής περιόδου κατά την οποία γευματίζουμε, μπορεί να μας βοηθήσει να ζήσουμε περισσότερο.  Ωστόσο, οι επιστήμονες έχουν δυσκολευτεί να καταλάβουν γιατί αυτού του είδους οι περιοριστικές δίαιτες επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής και πώς μπορούν να εφαρμοστούν καλύτερα στους ανθρώπους. Τώρα, σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature , οι επιστήμονες στο The Jackson Laboratory (JAX) και οι συνεργάτες τους παρακολούθησαν την υγεία σχεδόν χιλίων ποντικών σε μια ποικιλία διαιτών για να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα.

Η μελέτη σχεδιάστηκε για να διασφαλίσει ότι κάθε ποντίκι ήταν γενετικά διαφορετικό, γεγονός που επέτρεψε στην ομάδα να αναπαραστήσει καλύτερα τη γενετική ποικιλότητα του ανθρώπινου πληθυσμού. Με αυτόν τον τρόπο, η μελέτη αυτή αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές έρευνες για τη γήρανση και τη διάρκεια ζωής μέχρι σήμερα.

Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση λιγότερων θερμίδων, είχε σημαντικότερο αντίκτυπο στη διάρκεια ζωής σε σχέση με την περιοδική νηστεία, αποκαλύπτοντας ότι οι δίαιτες πολύ χαμηλών θερμίδων γενικά παρατείνουν τη διάρκεια ζωής των ποντικών ανεξάρτητα από το σωματικό τους λίπος ή τα επίπεδα γλυκόζης - και τα 2 αυτά συνήθως θεωρούνται ως δείκτες μεταβολικής υγείας και γήρανσης.

Παραδόξως, τα ποντίκια που έζησαν περισσότερο με τις περιοριστικές δίαιτες, ήταν εκείνα που έχασαν το λιγότερο βάρος παρόλο που έτρωγαν λιγότερο. Τα ζώα που έχασαν το περισσότερο βάρος σε αυτές τις δίαιτες έτειναν να έχουν χαμηλή ενέργεια, να παρουσιάζουν προβλήματα στο ανοσοποιητικό και το αναπαραγωγικό σύστημα και μικρότερο προσδόκιμο ζωής.

«Η μελέτη μας δείχνει πραγματικά τη σημασία της ανθεκτικότητας», δήλωσε ο Gary Churchill, πρόεδρος Karl Gunnar Johansson και καθηγητής στο JAX που ηγήθηκε της μελέτης. 

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

"Τα πιο εύρωστα ζώα διατηρούν το βάρος τους ακόμη και ενόψει του στρες και του θερμιδικού περιορισμού και είναι αυτά που ζουν περισσότερο. Υποδηλώνει επίσης ότι ένας πιο μέτριος περιορισμός θερμίδων, μπορεί να είναι ο τρόπος για να εξισορροπηθεί η μακροπρόθεσμη υγεία και η διάρκεια ζωής».