Ζητούν περισσότερες επισκέψεις λογοθεραπείας για τα άτομα με Σύνδρομο Down

Περισσότερες επισκέψεις σε λογοθεραπευτές εντός του ΓεΣΥ για τα άτομα με Σύνδρομο Down σε νοητική αναπηρία, ζητά ο Παγκύπριος Σύνδεσμος για το Σύνδρομο Down, τονίζοντας ότι οι θεραπείες αυτές είναι ύψιστης σημασίας για την ένταξη των ατόμων αυτών στην κοινωνία.

Ο πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου για το Σύνδρομο Down, Στυλιανός Θεοδώρου, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, ανέφερε στο YgeiaWatch ότι ο αριθμός θεραπειών που προσφέρει ο Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) μέσω του ΓεΣΥ για λογοθεραπεία και εργοθεραπεία, είναι αρκετά περιορισμένος.

Σύμφωνα με τον κ. Θεοδώρου, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι γονείς των ατόμων αυτών οικονομικά, αφού για επιπλέον θεραπείες θα πρέπει να πληρώσουν με δικό τους κόστος.

«Επειδή είναι σφαιρικός ο προϋπολογισμός του ΓεΣΥ, όσο αυξάνεται ο αριθμός των θεραπειών μειώνεται η αποζημίωση που παίρνει ο λογοθεραπευτής, με αποτέλεσμα να μην γίνονται άλλες μέσω του ΓεΣΥ», εξηγεί.

«Έχουμε θέσει στον ΟΑΥ αυτό το θέμα, δυστυχώς όμως ακόμη δεν έχουμε βρει ανταπόκριση. Έχουμε αποταθεί και μέσω της ΟΣΑΚ, μακάρι να τα καταφέρει», είπε.

«Στο θέμα της λογοθεραπείας, τα παιδιά με σύνδρομο down από την ηλικία των 1-5 ετών θέλουν αυξημένους αριθμούς λογοθεραπείας για να μπορούν να μιλήσουν και να κοινωνικοποιηθούν με τους άλλους συμμαθητές τους στην τάξη», διευκρινίζει, αφού «εάν δεν προσφέρουν σε αυτή την ηλικία τον αυξημένο αριθμό λογοθεραπειών καθημερινά, τότε τι θα κάνει μετά την λογοθεραπεία στα 10, 12, 18 έτη. Δηλαδή να προσφέρει 18 θεραπείες τον χρόνο, σημαίνει 1,5 θεραπείες τον μήνα».

Όπως σημειώνει, «είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά με σύνδρομο Down, μέχρι να φτάσουν στην ηλικία που θα ενταχθούν στο σχολείο, να καταφέρουν να μιλήσουν και να μπορούν να επικοινωνούν και με το δάσκαλο και με τους συμμαθητές τους».

Σύμφωνα με τον κ. Θεοδώρου, δεν υπάρχει συνολικά ο αριθμός των ατόμων με σύνδρομο down στην Κύπρο, αλλά κάθε χρόνο γύρω στα 4-6 παιδιά γεννιούνται με Σύνδρομο Down.

Αγώνας για ένταξη παιδιών με σύνδρομο down στο ενιαίο σχολείο

Ένα θέμα για το οποίο αγωνίζεται ο Σύνδεσμος είναι το θέμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης με την οποία γίνεται προσπάθεια για ένταξη των παιδιών με σύνδρομο Down στις κανονικές τάξεις των σχολείων.

«Αυτή τη στιγμή το 99% των μαθητών μπαίνουν στις σχολικές μονάδες, ενώ μέχρι το δημοτικό είναι ενταγμένα στις τάξεις της δημοτικής εκπαίδευσης, που και εδώ χρειάζεται αρκετή διαρρύθμιση και ενίσχυση», είπε.

«Στα γυμνάσια, δυστυχώς, σχεδόν όλα τα παιδιά με Σύνδρομο Down καταλήγουν σε σχολικές μονάδες το οποίο δεν τους δίνει το δικαίωμα να πάρουν ένα απολυτήριο στο τέλος της φοίτησης τους και τους δίνεται ένα πιστοποιητικό παρακολούθησης», σημειώνει, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν δυσκολίες μετέπειτα για να εξεύρουν εργασία.

Ο κ. Θεοδώρου προσθέτει ότι «το θέμα ξεκινά από το νηπιαγωγείο, όπου αρκετά νηπιαγωγεία και ιδιαίτερα τα ιδιωτικά δεν δέχονται εύκολα παιδιά με σύνδρομο down ή ΑμεΑ, γιατί δεν γνωρίζουν και το αντικείμενο», συμπληρώνοντας ότι «τους κυριεύει ο φόβος, ότι θα έχουν ένα άτομο με σύνδρομο down και δεν θα μπορούν να το χειριστούν».

Επίσης, επισημαίνει, προκύπτει και το θέμα με το σχολείο όπου ένας γονιός μπορεί να πάρει το παιδί του και να χρειαστεί να επαναλάβει δύο φορές την τάξη, αλλά να μην μπορεί να το κάνει και τρίτη φορά αν το παιδί χρειάζεται περισσότερο χρόνο.

Ο κ. Θεοδώρου αναφέρθηκε επίσης σε ένα παράδειγμα στην Ισπανία όπου ένα άτομο με σύνδρομο down έχει σπουδάσει δάσκαλος, καθώς επίσης και σε ένα άτομο με σύνδρομο down που είχε πάρει βραβείο Oscar για μία ταινία που έπαιξε.

«Σε άλλες χώρες έχει κάποια άτομα με σύνδρομο down τα οποία τους επιτρέπεται να οδηγούν. Μέσω του Παγκόσμιου Οργανισμού για το Σύνδρομο Down είχε γίνει μία έρευνα πόσα άτομα με σύνδρομο down οδηγούν και είχαμε δει με έκπληξη ότι σε αρκετές χώρες οδηγούσαν. Είναι θέμα εκπαίδευσης», υπογράμμισε.

«Δυστυχώς σε κάποια πράγματα απέχουμε κατά πολύ στο να τα φτάσουμε, να παρέχονται διευκολύνσεις στα άτομα με σύνδρομο down για να μπορούν να έχουν αυτό το είδος εκπαίδευσης», είπε.

Δύσκολη η ένταξη στην κοινωνία και εξεύρεση εργασίας

Μεταξύ άλλων, ο κ. Θεοδώρου σημείωσε ότι έχουν γίνει αρκετά βήματα προόδου, αλλά χρειάζονται ακόμα περισσότερα για να φτάσουμε στα επίπεδα άλλων χωρών.

Ανέφερε το ζήτημα της εργασίας, για το οποίο όπως έχει πει «έχουμε ζητήσει από το Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης να γίνουν προγράμματα εκπαίδευσης ατόμων ΑμεΑ, στους τομείς που τους ενδιαφέρει. Δηλαδή θα μπορούσαν να ασχοληθούν με την κηπουρική, να καθαρίζουν τραπέζια σε καφετέριες, σε υπεραγορές και άλλους τομείς που τους ενδιαφέρει».

Ακόμη, «θα μπορούσαν να γίνουν κάποια προγράμματα εκπαίδευσης των ατόμων που τελειώνουν το σχολείο, να γίνεται μία εκπαίδευση, είτε από το κράτος είτε μέσω ιδιωτικών πρωτοβουλιών και να χορηγούνται από το κράτος για να μπορούν να ενταχθούν στους χώρους εργασίας, ώστε να νιώσουν και οι ίδιοι ότι προσφέρουν στην κοινωνία», πρόσθεσε.

«Η προσπάθεια του Συνδέσμου είναι να καταφέρει να εντάξει τα άτομα με σύνδρομο Down στην κοινωνία μέσω της εργασίας, δηλαδή να εξεύρουν εργασία και να εργάζονται, ένα δικαίωμα το οποίο έχει δοθεί σε άλλες αναπηρίες, το οποίο ζητούμε να δοθεί και σε αυτά τα άτομα», τονίζει.

Αναφέρθηκε επίσης στο δικαίωμα της άσκησης των ατόμων με σύνδρομο Down, επειδή έχουν κάποιες σωματικές ιδιαιτερότητες όπως είναι οι χαλαρές αρθρώσεις.

«Πλέον επειδή έχει σταματήσει και ο θεσμός στο Special Olympics που πρόσφερε προπονήσεις σε όλες τις πόλεις, δυστυχώς τώρα αυτό επαφίεται μόνο στην καλή θέληση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ή ακόμα και στα σχολεία. Εξαρτάται από τον γυμναστή εάν θα εγγραφεί το σχολείο στο Special Olympics, ώστε να μπορεί ένας αθλητής του σχολείου να συμμετέχει στο Special Olympics», εξήγησε, καθώς «είναι ένα θέμα το οποίο είναι διαχρονικό και θα πρέπει να επιλυθεί άμεσα».

Απαγορεύουν την απόκτηση περιουσίας στα άτομα με Σύνδρομο Down 

Ένα άλλο πρόβλημα είναι το θέμα απόκτησης περιουσίας στα άτομα με νοητική αναπηρία.

Όπως εξηγεί ο κ. Θεοδώρου, «αυτή τη στιγμή επειδή το επίδομα δίνεται από το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα δεν έχουν δικαίωμα τα άτομα με σύνδρομο down να αποκτούν περιουσία, γιατί αυτόματα αποκόπτεται το επίδομα που παίρνουν».

«Είναι ένα αίτημα που έχουμε θέσει στο Υπουργείο Εργασίας επανειλημμένως που χρήζει διόρθωσης αφού θα μπορούσε άνετα το επίδομα να δίνεται μέσω του Γραφείου Ευημερίας ή του Γραφείου Κοινωνικής Ενσωμάτωσης ως επίδομα αναπηρίας και όχι ως Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (ΕΕΕ)», αναφέρει.

Σημειώνει ακόμη ότι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες τα άτομα με σύνδρομο down έχουν το δικαίωμα να αποκτούν περιουσία χωρίς να λαμβάνεται υπόψη τι περιουσία έχουν ή όχι, αφού το επίδομα είναι για τη διαβίωση τους.

Επιπρόσθετα, οι γονείς με παιδί με σύνδρομο down, έχουν έγνοια τι θα απογίνει το παιδί τους όταν φύγουν οι ίδιοι από τη ζωή.

Ο κ. Θεοδώρου αναφέρει ότι «είναι μία καλή προσπάθεια που έχει γίνει από το Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης για τα σπιτάκια στην κοινότητα, όμως ο θεσμός αυτός πρέπει να ενισχυθεί γιατί θα επιλυθεί ένα μεγάλο πρόβλημα εάν δοθεί το δικαίωμα απόκτησης περιουσίας».

«Δηλαδή, εάν κάποιοι γονείς θέλουν να αφήσουν στο παιδί τους ένα διαμέρισμα κοντά στα άλλα του αδέλφια, για να είναι κοντά, γιατί θα το προσέχουν και θα είναι σε οικείο περιβάλλον, οι γονείς δεν μπορούν να το κάνουν αυτό γιατί αυτόματα εάν μεταβιβάσουν ένα διαμέρισμα το οποίο υπερβαίνει τις €100 χιλ., αποκόπτεται το ΕΕΕ που παίρνει», προσθέτει.

Δήλωσε ότι «ήταν μία πρόταση που είχαμε κάνει, ότι θα έπρεπε τα άτομα με νοητικές αναπηρίες να έχουν το δικαίωμα απόκτησης περιουσίας και το κράτος να τους παρέχει νομικό σύμβουλο για το θέμα διαχείρισης της περιουσίας τους. Αυτό νομίζω θα έλυνε και τα χέρια του κράτους γιατί αρκετοί γονείς θα ήθελαν να διασφαλίσουν τα παιδιά τους».

Όπως ανέφερε, «σαν Σύνδεσμος είχαμε αποταθεί δύο φορές στο Υπουργείο Εργασίας, είχαμε μιλήσει και με την Υπουργό Εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου και τις είχαμε θέσει τις απόψεις και τις θέσεις μας για το συγκεκριμένο θέμα. Δυστυχώς όμως απεβίωσε και δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα μας που είναι ένα αίτημα όλων των Συνδέσμων που εκπροσωπούν άτομα με νοητική αναπηρία, δεν είναι μονάχα δικό μας».

Χρειάζεται περαιτέρω ενημέρωση της κοινωνίας 

Ο κ. Θεοδώρου ανέφερε ότι τα παιδιά σύνδρομο down έχουν ένα επιπλέον χρωμόσωμα και κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Επίσης, τα περισσότερα άτομα με σύνδρομο down είναι με μία μέτρια νοητική αναπηρία, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις πιο σοβαρής μορφής.

Αξίζει να αναφερθεί ότι τα άτομα αυτά μπορούν να εργαστούν εφόσον εκπαιδευτούν σωστά, και μπορούν να συνομιλήσουν με άλλα άτομα.

«Υπήρχε παλιά μεγάλη προκατάληψη και ακόμα υπάρχει σε κάποιους τομείς. Θεωρώ όμως ότι η κοινωνία εξελίσσεται. Τα πιο νεαρά άτομα νομίζω είναι πιο δεκτικά, η νεολαία είναι πιο δεκτική προς τα άτομα ΑμεΑ και προς τα άτομα με Σύνδρομο Down», δήλωσε.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Πρόσθεσε ότι «χρειάζεται ακόμα αρκετή ενημέρωση προς τον κόσμο και να έρθουν σε επαφή με αυτά τα παιδιά για να καταλάβουν το επίπεδο και τη γνώση τους».

«Έχουμε κάνει αρκετά βήματα προόδου όμως υπάρχουν και τα άτομα τα οποία είναι διστακτικά επειδή δεν γνωρίζουν αρκετά καλά τι είναι το σύνδρομο down», καταλήγει.

Της Ουρανίας Στυλιανού