Το αίσθημα της πείνας επιβραδύνει τη γήρανση- Άρα η λύση είναι να πεινάμε;

Ενώ έχει γίνει κατανοητό εδώ και καιρό ότι ο περιορισμός της ποσότητας της τροφής που καταναλώνεται μπορεί να προάγει την υγιή γήρανση σε ένα ευρύ φάσμα ειδών του ζωικού βασιλείου, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, μία νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν αποκάλυψε ότι το ίδιο το αίσθημα πείνας μπορεί να είναι αρκετό για να επιβραδύνει τη γήρανση.

Προηγούμενη έρευνα έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ακόμη και η γεύση και η μυρωδιά του φαγητού, μπορεί να αντιστρέψει τις ευεργετικές επιδράσεις του περιορισμού της δίαιτας, ακόμη και χωρίς την κατανάλωση τροφής.

Αυτά τα ευρήματα οδήγησαν την πρώτη συγγραφέα Kristy Weaver, Ph.D., τον κύριο ερευνητή Scott Pletcher, Ph.D., και τους συναδέλφους τους να εξετάσουν εάν οι αλλαγές στον εγκέφαλο που προκαλούν την επιθυμία αναζήτησης τροφής, μπορεί να είναι το κλειδί για τη μακροζωία.

Οι ερευνητές προκάλεσαν την πείνα στις μύγες με διάφορους τρόπους. Το πρώτο ήταν να αλλάξει η ποσότητα των αμινοξέων διακλαδισμένης αλυσίδας, ή BCAA, σε ένα δοκιμαστικό σνακ και αργότερα να επιτραπεί στις μύγες να τρέφονται ελεύθερα με ένα μπουφέ με μαγιά ή τροφή με ζάχαρη. Οι μύγες που έλαβαν το σνακ χαμηλής περιεκτικότητας σε BCAA, κατανάλωναν περισσότερη μαγιά παρά ζάχαρη στον μπουφέ από ό,τι οι μύγες που έλαβαν το σνακ με υψηλή περιεκτικότητα σε BCAA. Αυτό το είδος προτίμησης για τη μαγιά έναντι της ζάχαρης, είναι ένας δείκτης της πείνας που βασίζεται στις ανάγκες.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτή η συμπεριφορά δεν οφειλόταν στην περιεκτικότητα σε θερμίδες του σνακ χαμηλής περιεκτικότητας σε BCAA. Στην πραγματικότητα, αυτές οι μύγες κατανάλωναν περισσότερο φαγητό και περισσότερες συνολικές θερμίδες. Όταν οι μύγες ακολουθούσαν μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε BCAA για όλη τους τη ζωή, έζησαν επίσης πολύ περισσότερο από τις μύγες που τρέφονταν με δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε BCAA.

Για να εξετάσουν την πείνα εκτός από τη διατροφική σύνθεση, χρησιμοποίησαν μια μοναδική τεχνική, ενεργοποιώντας τους νευρώνες που σχετίζονται με την ορμή της πείνας στις μύγες χρησιμοποιώντας την έκθεση στο κόκκινο φως, χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται οπτογενετική. Αυτές οι μύγες κατανάλωναν διπλάσια ποσότητα τροφής από τις μύγες που δεν εκτέθηκαν στο φως. Οι μύγες που ενεργοποιήθηκαν με το κόκκινο φως , έζησαν επίσης πολύ περισσότερο από τις μύγες που χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου.

«Πιστεύουμε ότι έχουμε δημιουργήσει ένα είδος μη κορεσμού στις μύγες», είπε η Weaver. «Και με αυτόν τον τρόπο, οι μύγες έζησαν περισσότερο».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι πρέπει να δίνεται προσοχή πριν εφαρμοστούν τα ευρήματα σε ανθρώπους, αλλά «υπάρχει κάθε λόγος να αναμένουμε ότι οι μηχανισμοί που ανακαλύφθηκαν είναι πιθανό να ρυθμίζουν τις ορμές πείνας σε άλλα είδη».