Πότε ξεκινά πραγματικά η τρίτη ηλικία;

Κανείς από εμάς δεν μπορεί να γυρίσει το χρόνο πίσω, ωστόσο, φαίνεται ότι η ηλικία στην οποία θεωρούμαστε ηλικιωμένοι, αυξάνεται όσο περνούν οι γενιές, σύμφωνα με μελέτη. Ειδικότερα, ερευνητές δήλωσαν ότι η τάση αυτή θα μπορούσε να οφείλεται στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής και της ηλικίας συνταξιοδότησης, καθώς και σε άλλους παράγοντες.

«Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι αντιλήψεις για το γήρας αλλάζουν κατά τη διάρκεια του ιστορικού χρόνου και ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετική άποψη σχετικά με το πότε πιστεύουν ότι αρχίζει η τρίτη ηλικία,  ανάλογα με την ηλικία τους, τη γέννησή τους, αλλά και την υγεία τους κ.λπ.», είπε ο Δρ. Markus Wettstein, συν-συγγραφέας της μελέτης, από το Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου.

Γράφοντας στο περιοδικό Psychology and Aging, ο Wettstein και οι συνεργάτες του εξηγούν το πώς ανέλυσαν τις απαντήσεις στην ερώτηση: «Σε ποια ηλικία θα περιέγραφες κάποιον ως ηλικιωμένο;», η οποία είναι μέρος μίας γερμανικής έρευνας που παρακολουθεί άτομα που γεννήθηκαν μεταξύ 1911 και 1974.  

Τα αποτελέσματα από 14.056 μεσήλικες και ηλικιωμένους που απάντησαν στην ερώτηση 1 έως 8 φορές σε μια περίοδο 25 ετών από το 1996, όταν ήταν μεταξύ 40 και 100 ετών, αποκαλύπτουν ότι η ηλικία στην οποία θεωρείται ότι ξεκινούν τα γηρατειά έχει αυξηθεί.

«Για όσους γεννήθηκαν το 1931, η έναρξη της τρίτης ηλικίας όπως την αντιλαμβάνονται, είναι τα 74 όταν ήταν 65 ετών. Για όσους γεννήθηκαν το 1944 είναι περίπου τα 75 χρόνια όταν ήταν 65 ετών», είπε ο Wettstein.

Ωστόσο, φαίνεται ότι οι αντιλήψεις, τείνουν προς μία παγίωση: Ενώ η ομάδα διαπίστωσε ότι τα άτομα που γεννήθηκαν μετά το 1935 θεωρούσαν ότι τα γηρατειά ξεκινούσαν αργότερα στη ζωή τους από αυτά που γεννήθηκαν μεταξύ 1911 και 1935, δεν υπήρχε αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ αυτών που γεννήθηκαν μεταξύ 1936 και 1951 και εκείνων που γεννήθηκαν μεταξύ 1952 και 1974.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Η ομάδα καταλήγει στο ότι, ενώ η ηλικία έναρξης των γηρατειών ήταν υψηλότερη για τις γυναίκες από τους άνδρες και χαμηλότερη για εκείνους που είχαν κακή υγεία ή ήταν πιο μόνοι, ούτε αυτοί οι παράγοντες, ούτε το επίπεδο εκπαίδευσης ή πόσο μεγάλοι ένιωθαν οι συμμετέχοντες, δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πλήρως τα ευρήματά τους.