Πόσο χρήσιμος είναι τελικά ο Δείκτης Μάζας Σώματος

15 Οκτωβρίου 2022, 08:00

Στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, η μέτρηση, που τώρα ονομάζεται δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ), υιοθετήθηκε για τον έλεγχο και την παρακολούθηση της παχυσαρκίας. Πλέον, αξιοποιείται παντού, χρησιμοποιώντας μια εξίσωση -ουσιαστικά μια αναλογία μάζας προς ύψος - για να κατηγοριοποιήσει τους ασθενείς ως υπέρβαρους, λιποβαρείς ή με «υγιές βάρος». Είναι απλώς μια κλίμακα που προσδιορίζει τους ενήλικες που βαθμολογούνται μεταξύ 18,5 και 24,9, ως άτομα εντός υγιούς εύρους βάρους.

Αλλά οι επικριτές, οι οποίοι στις μέρες μας είναι πολλοί, υποστηρίζουν ότι ο δείκτης μάζας σώματος δεν προοριζόταν ποτέ ως διαγνωστικό εργαλείο για την υγεία. «Ο ΔΜΣ δεν προέρχεται από την Ιατρική», δήλωσε η Δρ Fatima Stanford, ειδική στην παχυσαρκία και διευθύντρια του τμήματος ενδοκρινών αδένων στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης.

Η ίδια και άλλοι ειδικοί, υποστήριξαν ότι ο ΔΜΣ μπορεί να είναι χρήσιμος για την παρακολούθηση των τάσεων βάρους σε ολόκληρο τον πληθυσμό, αλλά υπολείπεται επειδή δεν λαμβάνει υπόψη τις διαφορές μεταξύ των εθνολογικών ομάδων και μπορεί να στοχοποιήσει ορισμένα άτομα, συμπεριλαμβανομένων των αθλητών, ως υπέρβαρα ή παχύσαρκα, επειδή δεν κάνει διάκριση μεταξύ μυϊκής μάζας και λίπους.

Ωστόσο, ο ΔΜΣ έχει γίνει ένα τυπικό εργαλείο για τον προσδιορισμό του ποιος κινδυνεύει περισσότερο από τις συνέπειες του υπερβολικού βάρους στην υγεία και ποιος πληροί τις προϋποθέσεις για συχνά δαπανηρές θεραπείες. Παρά τη έντονη συζήτηση γύρω από το ΔΜΣ, κοινός τόπος είναι ότι τα άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για μια σειρά από προβλήματα υγείας, όπως διαβήτη, ηπατικά προβλήματα, οστεοαρθρίτιδα, υψηλή αρτηριακή πίεση, άπνοια ύπνου και καρδιαγγειακά προβλήματα.

Βέβαια, αν και ίσως είναι χρήσιμο ως εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου, ο ΔΜΣ από μόνος του δεν είναι κατάλληλο κριτήριο υγείας, τόνισε η Stanford και πολλοί άλλοι ειδικοί. Επιπλέον, ο ΔΜΣ μπορεί να υπερεκτιμήσει την παχυσαρκία για τους ψηλούς και να τον υποτιμήσει για τους κοντούς, λένε οι ειδικοί, και δεν λαμβάνει υπόψη τις φυλετικές και εθνολογικές διαφορές . Γενικά, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι ο ΔΜΣ δεν πρέπει να είναι το μόνο μέτρο για την αξιολόγηση της υγείας και του βάρους των ασθενών.

«Δεν σκοπεύουμε να εξαλείψουμε τον ΔΜΣ, αλλά σχεδιάζουμε να επινοήσουμε άλλες στρατηγικές για να αξιολογήσουμε την υγεία που σχετίζεται με την κατάσταση βάρους», δήλωσε καταληκτικά η Stanford.