Μία μη μεταδοτική νόσος που ταλαιπωρεί με εξάρσεις και στίγμα

Η ψωρίαση είναι μία χρόνια, μη μεταδοτική, φλεγμονώδης δερματοπάθεια που χαρακτηρίζεται από τον ανώμαλο πολλαπλασιασμό και ωρίμανση των κερατινοκυττάρων με αποτέλεσμα την εμφάνιση των χαρακτηριστικών ψωριασικών βλαβών. Προσβάλλει εξίσου και τα δυο φύλα και η έναρξή της μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι ασθενείς έχουν συχνά κοινωνικά και προσωπικά προβλήματα αντιμετωπίζοντας το φάσμα του στίγματος καθώς από πολλούς δεν είναι σαφές ότι δεν έχει σχέση με την "ψώρα" ή άλλα μεταδοτικά νοσήματα.

Όπως αναφέρει η δερματολόγος- αφροδιολόγος κ. Μαρίνα Παπουτσάκη, Α’ Πανεπιστημιακή Κλινική, Νοσοκομείο Δερματολογικών Παθήσεων, Ανδρέας Συγγρός, "η πλέον συνηθισμένη μορφή εκδήλωσης της νόσου είναι η κατά πλάκας ψωρίαση η οποία  χαρακτηρίζεται από ερυθηματώδεις πλάκες με στέρεα προσκολλημένα αργυρόχροα λέπια. Οι βλάβες εντοπίζονται κυρίως σε αγκώνες, γόνατα, κνήμες καθώς και στην οσφυική χώρα και το τριχωτό της κεφαλής, δίνοντας την χαρακτηριστική κλινική της εικόνα. Οι βλάβες συχνά μπορεί να συνοδεύονται και από κνησμό. Σήμερα πλέον η ψωρίαση δεν θεωρείται μία αμιγώς δερματική πάθηση αλλά μία φλεγμονώδης νόσος με ανοσολογικό υπόβαθρο και ως εκ τούτου συνοδεύεται από μία σειρά συννοσηροτήτων. Οι ασθενείς που πάσχουν από ψωρίαση παρουσιάζουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης καρδειαγγειακών  νοσημάτων, μεταβολικού συνδρόμου, φλεγμονοδών νοσημάτων του εντέρου και κατάθλιψης, ενώ σε ένα ποσοστό περίπου 30% εμφανίζουν και ψωριασική αρθρίτιδα που αποτελεί και την πιο συχνή συννοσυρότητα. Όλα τα παραπάνω, όπως είναι άλωστε και αναμενόμενο, έχουν πολύ σημαντική επίπτωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών".

Η επιλογή της θεραπείας στην ψωρίαση εξαρτάται από την βαρύτητα της νόσου, και άλλους παράγοντες που συνεκτιμά ο ειδικός ιατρός...

"Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, τα παραδοσιακά συστηματικά φάρμακα, όπως είναι η κυκλοσπορίνη, η μεθοτρεξάτη και η ασιτρετίνη καθώς και η φωτοθεραπεία ήταν οι κύριες θεραπείες που χορηγούνταν σε ασθενείς που έπασχαν από μέτρια έως πολύ σοβαρή ψωρίαση και/ή ψωριασική αρθρίτιδα... Τα τελευταία χρόνια, αρχικά η  εισαγωγή των βιολογικών παραγόντων (anti-TNFα, anti-IL12/23, anti-IL17 και anti-IL23)  και στη συνέχεια των νέων μικρών μορίων (αναστολείς  της φωσφοδιεστεράσης 4, PDE-4), βελτίωσε σημαντικά την θεραπευτική προσέγγιση της ψωρίασης. Οι βιολογικοί παράγοντες είναι μία ετερογενής ομάδα από μονοκλωνικά αντισώματα, πρωτεϊνες τίξεως και ανασυσταμένες κυτταροκίνες που τροποποιούν και ρυθμίζουν κύριους μηχανισμούς που εμπλέκονται στην παθογένεια της ψωρίασης. Τα φάρμακα αυτά παρουσιάζουν υψηλή αποτελεσματικότητα, , τόσο στη βραχεία, όσο και στην μακροχρόνια χορήγηση τους, καθιστώντας εφικτή και την πλήρη κάθαρση του δέρματος από τις ψωριασικές βλάβες. Παράλληλα, με δεδομένο ότι στερούνται οργανοτοξικότητας σε αντίθεση με τις παλαιότερες παραδοσιακές θεραπείες, επιδεικνύουν ένα πολύ καλό προφίλ ασφάλειας κάνοντας εφικτή και την μακροχρόνια χρήση τους. Επιπλέον, τα φάρμακα αυτά δρουν θεραπευτικά και για τις συννοσυρότητες της ψωρίασης.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Σήμερα η καλύτερη κατανόηση και μελέτη των παθογενετικών μηχανισμών της ψωρίασης, οδήγησε στην ανάπτυξη καινοτόμων θεραπειών για την ψωρίαση με υψηλή αποτελεσματικότητα και ασφάλεια που οδηγούν και στην σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών".