Λύσεις στα προβλήματα υπογονιμότητας

Η εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης χάρισε στον άνθρωπο περισσότερα χρόνια ζωής με αποτέλεσμα σήμερα ένας 45άρης να είναι ένας δυνατός, ενεργός και ακόμα πολύ νέος άνθρωπος.

Το ίδιο ισχύει για άνδρες και γυναίκες, απόδειξη ότι η σημερινή γυναίκα των 45 ετών –αν προσέχει στοιχειωδώς τον εαυτό της- δείχνει και είναι νέα και ελκυστική.

Παρά τις θετικές εξελίξεις, ωστόσο, σε επίπεδο επιστήμης και τεχνολογίας, η φύση ακολουθεί τους δικούς της κανόνες. Έτσι, η γυναίκα συνεχίζει να γεννιέται με έναν συγκεκριμένο αριθμό ωαρίων, να μπαίνει στην εφηβεία όταν τα γονίδιά της το προβλέπουν, και να σταματά να είναι γόνιμη σε σχετικά προκαθορισμένο χρόνο που δεν ξεπερνά συνήθως τα 45 χρόνια…

Οι παρεμβάσεις της αναπαραγωγικής ιατρικής είναι και εδώ σπουδαίες αλλά δεν μπορούν να κερδίσουν όλες τις μάχες με την φύση!

Μετά τα 35 χρόνια η γυναίκα συνεχίζει μεν να είναι γόνιμη αλλά έχει χειρότερης ποιότητας ωάρια.

Αυτό σημαίνει ότι ίσως δυσκολευτεί να μείνει έγκυος και ότι έχει περισσότερες πιθανότητες το κύημα να φέρει γενετικές ανωμαλίες.

Εξ ου και μετά τα 35 χρόνια γίνονται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης περισσότερες εξετάσεις, όπως είναι η αυχενική διαφάνεια, που ανακάλυψε ο δικός μας παγκοσμίου φήμης και αναγνώρισης Κύπρος Νικολαϊδης, η αμνιοπαρακέντηση και τα τελευταία χρόνια και αιματολογικές εξετάσεις.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση

Στα υπογόνιμα ζευγάρια έχει αποδειχτεί ότι ευθύνεται στο 45% των περιπτώσεων ο άνδρας, σε ένα άλλο 45% η γυναίκα και σε ένα 10% το πρόβλημα είναι ιδιοπαθές, δηλαδή δεν φαίνεται να πάσχουν από κάτι αλλά παρόλα αυτά δεν πετυχαίνουν εγκυμοσύνη για λόγους που δεν είναι σαφείς.

Όταν για την δυσκολία στην επίτευξη εγκυμοσύνης το πρόβλημα εντοπίζεται στη γυναίκα, είτε υπάρχει πρόβλημα λίγων και γηρασμένων ωαρίων, είτε υπάρχει κάποια δυσμορφία στο ενδομήτριο, είτε υπάρχουν συμφύσεις στις σάλπιγγες.

Στην περίπτωση των λίγων και γηρασμένων ωαρίων, στην γυναίκα συστήνεται ορμονική θεραπεία, λήψη των ωαρίων από τον γιατρό, γονιμοποίησή τους στο εργαστήριο (invitro) με χρήση του σπέρματος του συζύγου της, και στην συνέχεια επανατοποθέτηση (εμφύτευση) του γονιμοποιημένου ωαρίου στο ενδομήτριό της.

Η διαδικασία ονομάζεται εξωσωματική γονιμοποίηση και εφαρμόζεται με επιτυχία από το 1969 οπότε γεννήθηκε το πρώτο παιδί με την μέθοδο.

Καθώς σήμερα ολοένα και περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να κάνουν παιδί μετά τα 35 έτη, και πολλές και μετά τα 40, οι γιατροί καλούνται να λύσουν νέα προβλήματα…

«Όταν προσπαθούμε να πετύχουμε εγκυμοσύνη με εξωσωματική γονιμοποίηση σε γυναίκες άνω των 40-41 ετών ή ακόμα και σε γυναίκες μικρότερης ηλικίας που έχουν πτωχή απάντηση στα φάρμακα που χορηγούμε, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια δύσκολη κατάσταση», αναφέρει ο μαιευτήρας-γυναικολόγος, με εξειδίκευση στην εξωσωματική γονιμοποίηση, Χάρης Χηνιάδης. Και συνεχίζει:

«Σε αυτές τις περιπτώσεις, είτε χορηγηθούν μεγάλες ποσότητες φαρμάκων, είτε χορηγηθούν πολύ μικρές, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: λίγα ωάρια (κάτω από 7) και 1-2 έμβρυα, το οποίο σημαίνει ότι η απάντηση των ωοθηκών στα φάρμακα είναι πολύ πτωχή. Για το λόγο αυτό και οι γυναίκες αυτές ονομάζονται πτωχές απαντήτριες».

Η κλασική εξωσωματική έχει μειωμένα ποσοστά επιτυχίας σε γυναίκες άνω των 40 ετών ή και σε μικρότερης ηλικίας που έχουν πτωχή απάντηση στα φάρμακα. Σε αυτές τις περιπτώσεις τη λύση δίνει η mini εξωσωματική ή αλλιώς ο τροποποιημένος φυσικός κύκλος.

Πρόκειται για μια παραλλαγή της κλασικής εξωσωματικής, που προσομοιάζει στο φυσικό κύκλο, αλλά έχει καλύτερα αποτελέσματα.

Αντί να χορηγούνται υψηλές δόσεις φαρμάκων, στις περιπτώσεις που αυτό δεν προσφέρει κανένα επιπλέον όφελος, χορηγείται μικρή ποσότητα φαρμάκων, με αποτέλεσμα να λαμβάνονται 1-3 ωάρια, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να σπάσουν, όπως συμβαίνει στο φυσικό κύκλο.

«Η mini Εξωσωματική είναι μια θεραπεία επαναλαμβανόμενων προσπαθειών όπου τα ωάρια που ανευρίσκονται, γονιμοποιούνται κάθε φορά με το σπέρμα του συντρόφου και τα έμβρυα που δημιουργούνται, καταψύχονται στο στάδιο της βλαστοκύστης.

Όταν συγκεντρωθούν 3-4 έμβρυα πολύ καλής ποιότητας, αποψύχονται και γίνεται μόνο μία εμβρυομεταφορά με όλα τα έμβρυα μαζί», εξηγεί ο κ. Χηνιάδης.