Η πανδημία διεύρυνε το χάσμα του προσδόκιμου ζωής λευκών και μαύρων

Πριν από την πανδημία, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν κάνει κάποια σημαντικά βήματα για να μειώσουν το χάσμα του προσδόκιμου ζωής μεταξύ λευκών και μαύρων Αμερικανών, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Annals of Internal Medicine.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον εξέτασαν τα δεδομένα από τα αρχεία θανάτων και απογραφής για να υπολογίσουν το προσδόκιμο ζωής των μαύρων, λευκών και Ισπανοαμερικανών σε διάστημα τριών δεκαετιών από το 1990 έως το 2019.

Διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, το προσδόκιμο ζωής για τους  μαύρους Αμερικανούς αυξήθηκε, σχεδόν κατά 4 έτη, σε λίγο περισσότερο από 75 χρόνια. Αυτή η βελτίωση, ωστόσο, εξακολουθούσε να υστερεί σε σχέση με τους λευκούς, οι οποίοι είχαν προσδόκιμο ζωής σχεδόν 79 ετών.

Και μετά ήρθε η πανδημία. Το 2020, η πανδημία COVID-19 επέφερε έναν τρομακτικό αριθμό θανάτων. Μια ανάλυση έδειξε ότι οι έγχρωμοι άνθρωποι είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από COVID-19 από τους λευκούς.

Τα  τελευταία στοιχεία που διατίθενται από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων αναφέρουν ότι το χάσμα στο προσδόκιμο ζωής έχει διευρυνθεί μεταξύ των μαύρων και των λευκών Αμερικανών. Οι λευκοί έχουν προσδόκιμο ζωής 78 ετών σε σύγκριση με τα 72 χρόνια για τους μαύρους Αμερικανούς.

Ο Δρ. Georges Benjamin, εκτελεστικός διευθυντής της Αμερικανικής Ένωσης Δημόσιας Υγείας, λέει ότι μπορούμε να χωρίσουμε τις αιτίες αυτού του χάσματος σε περίπου τρεις κατηγορίες: έκθεση στον ιό, υποκείμενες παθήσεις υγείας και πρόσβαση στη φροντίδα.

Επισημαίνει ότι οι έγχρωμοι ήταν πιο πιθανό να πρέπει να βγουν έξω και να εργαστούν λόγω των θέσεων εργασίας που είχαν. «Αν ήσουν οδηγός λεωφορείου, δούλευες σε ξενοδοχείο… ήταν πολύ πιο πιθανό να βγεις έξω», είπε ο Benjamin στο Healthline. «Αν ήσουν κάποιος που εργαζόταν σε βάρδιες, δεν καθόσουν απαραίτητα μπροστά σε έναν υπολογιστή όλη μέρα και μπορούσες να πάρεις ένα από αυτά τα πολύτιμα ραντεβού για να κάνεις εξετάσεις και αργότερα να εμβολιαστείς. Για μια ασθένεια που την κολλάς με την έκθεση σε άλλους ανθρώπους, είναι πολύ πιο πιθανό να εκτεθείς σε κάποιον που έχει μολυνθεί».

Παράλληλα, αναφέρει ότι οι υποκείμενες χρόνιες παθήσεις όπως οι καρδιακές παθήσεις, οι νεφρικές παθήσεις, οι πνευμονικές παθήσεις, η υπέρταση και η παχυσαρκία στην κοινότητα των μαύρων τους κατέστησαν πιο ευάλωτους στον ιό.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Τέλος, ο ίδιος έκανε λόγο για προβλήματα ως προς την πρόσβαση σε τεστ, εμβόλια και προληπτική υγειονομική  περίθαλψη, δηλώνοντας ότι αυτά τα εμπόδια έπαιξαν επίσης ρόλο στη συνεχή και προληπτική φροντίδα, μεγάλο μέρος της οποίας καθυστέρησε κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας, αφού οι ασθενείς είτε δεν μπορούσαν να κλείσουν ραντεβού, είτε φοβούνταν να πάνε σε κλινικές και νοσοκομεία.