Έτσι αλλάζει η μνήμη μας με την πάροδο των ετών...

Όπως υποστηρίζει ο Δρ Zachariah Reagh, αναπληρωτή καθηγητή Ψυχολογικών και Νευρολογικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, δεν μειώνεται η μνήμη μας καθώς γερνάμε, απλά αλλάζει τρόπο λειτουργίας. 

Ο καθηγητής εξέτασε την εγκεφαλική λειτουργία ηλικιωμένων σε ό,τι αφορά την μνήμη και όπως έδειξαν τα ευρήματά του, τα οποία δημοσιεύονται στο Nature Communications, η δραστηριότητα του εγκεφάλου που αφορά τη μνήμη δεν εξασθενεί με την πάροδο του χρόνου αλλά αλλάζει...

Ο Δρ Reagh αξιοποίησε δεδομένα από το Κέντρο Γήρανσης και Νευροεπιστημών του Κέμπρτιτζ, συμπεριλαμβανομένων μαγνητικών τομογραφιών από εγκεφάλους ηλικιωμένων που είχαν πραγματοποιηθεί κατά την παρακολούθηση μια 8λεπτης ταινίας. Το κλειδί για την διεξαγωγή συμπερασμάτων ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι ηλικιωμένοι οριοθετούσαν στον εγκέφαλό τους αυτά που έβλεπαν.

Η οριοθέτηση της δράσης σε θεματικές και νοηματικές ενότητες κατά τη θέαση μιας ταινίας, ορίζοντας πού αρχίζει και τελειώνει κάθε τι που παρακολουθούμε, συχνά δεν απέχει πολύ ανάμεσα στους ανθρώπους, ισχυρίζεται ο Δρ Reagh. Και ο έλεγχος των μαγνητικών τομογραφιών έδειξε πως οι εγκέφαλοι των ηλικιωμένων ήταν εξίσου δραστήριοι στη θεματική οριοθέτηση με αυτούς των μελών της ομάδας ελέγχου. 

Η διάκριση του πληθυσμιακού δείγματος 18 έως 88 ετών σε ηλικιακές ομάδες νέων, μεσήλικων και ηλικιωμένων, έδειξε μια αναλογική εξασθένιση στην εγκεφαλική δραστηριότητα όσο αυξανόταν η ηλικία, ωστόσο υπήρξαν εγκεφαλικές περιοχές που σημείωσαν εντονότερη δραστηριότητα και στις τρεις ομάδες.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Όπως εξήγησε ο ίδιος, οι διαφορές αυτές που μάλλον σχετίζονται με την αφηγηματική μνήμη και προκύπτουν από τα διαφορετικά επίπεδα δραστηριότητας στον ιππόκαμπο, αποκρυσταλλώθηκαν από τον τρόπο που οι εγκέφαλοι οριοθέτησαν της διακριτές σεκάνς.

Η αφηγηματική μνήμη, που αφορά τον τρόπο που ο εγκέφαλος προσλαμβάνει και απομνημονεύει πληροφορίες από μια αλληλουχία γεγονότων όπως μια περίπλοκη ιστορία και που πραγματοποιείται στο οπίσθιο μέρος στου εγκεφάλου, ήταν μειωμένη στους ηλικιωμένους.

Ωστόσο, η δραστηριότητα στον μέσο προμετωπιαίο φλοιό που σχετίζεται με τη σχηματική γνώση και τη σημασιολογική μνήμη, οι οποίες σχετίζονται με αναμνήσεις από τη συνολική εμπειρία του ανθρώπου χωρίς χωροχρονικό πλαίσιο (πού και πότε συνέβη κάτι) ήταν αυξημένη στους ηλικιωμένους. Τι σημαίνει αυτό;

Οι διαφορετικές ηλικιακές ομάδες θα απομνημονεύσουν διαφορετικά μια οπτική αφήγηση: ενώ ένας εικοσάχρονος θα επαναφέρει πληροφορίες που αφορούν λεπτομέρειες από μια σκηνή όπως σε ποιο δωμάτιο συναντήθηκαν οι χαρακτήρες ή ποιο ήταν το ακριβές περιεχόμενο των διαλόγων, ένα ηλικιωμένος θα δώσει προσοχή στο ευρύτερο κάδρο και σε στοιχεία όπως η αλλαγή δωματίου από το σαλόνι στο υπνοδωμάτιο ή αν άλλαξε ο τόνος σε μια συζήτηση.

Όπως κατέληξε ο Δρ. Reagh, ένας υγιής ηλικιωμένος δεν χάνει την πληροφορία, απλώς την απομνημονεύει διαφορετικά.