Άνδρες με υψηλά επίπεδα σωματικού λίπους ίσως διατρέχουν κίνδυνο οστεοπόρωσης

Οι άνδρες με υψηλά επίπεδα σωματικού λίπους έχουν χαμηλότερη οστική πυκνότητα με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανό να σπάσουν κάποιο οστό συγκριτικά με όσους έχουν φυσιολογικά επίπεδα σωματικού λίπους. Αυτό αναφέρει νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Endocrine Society's Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.

Οι περισσότερες μελέτες έχουν δείξει θετικές ή ουδέτερες επιδράσεις της μάζας σωματικού λίπους -το βάρος του λίπους στο σώμα - στην υγεία των οστών. Η άλιπη μάζα είναι ολόκληρο το βάρος του σώματός μας, συμπεριλαμβανομένων των οργάνων, του δέρματος και των οστών, μείον του λίπους. Οι ειδικοί υγείας συχνά υποθέτουν ότι τα άτομα με αυξημένο σωματικό βάρος έχουν υψηλή οστική πυκνότητα και διατρέχουν χαμηλό κίνδυνο κατάγματος, ενώ αυτοί οι ασθενείς είναι λιγότερο πιθανό να υποβληθούν σε έλεγχο για οστεοπόρωση.

«Διαπιστώσαμε ότι η υψηλότερη λιπώδης μάζα σχετιζόταν με τη χαμηλότερη οστική πυκνότητα και αυτές οι τάσεις ήταν πιο έντονες στους άνδρες απ' ό,τι στις γυναίκες», δήλωσε ο Rajesh K. Jain, MD, του Πανεπιστημίου του Chicago Medicine στο Σικάγο. «Η έρευνά μας δείχνει ότι το σωματικό βάρος εξαρτάται από τη σύνθεση της άλιπης και της  λιπώδους μάζας ενός ατόμου και ότι το υψηλό σωματικό βάρος από μόνο του δεν αποτελεί εγγύηση κατά της οστεοπόρωσης».

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα για την οστική πυκνότητα και τη σύσταση του σώματος 10.814 ατόμων κάτω των 60 ετών από την Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής (NHANES) στην περίοδο 2011-2018. Ανακάλυψαν μια ισχυρή θετική συσχέτιση μεταξύ της άλιπης μάζας και της οστικής πυκνότητας σε άνδρες και γυναίκες. Αντίθετα, η λιπώδης μάζα είχε μια μέτρια αρνητική συσχέτιση με την οστική πυκνότητα, ειδικά στους άνδρες.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Οι υγειονομικοί θα πρέπει να εξετάσουν τον έλεγχο της οστεοπόρωσης για ασθενείς με υψηλό σωματικό βάρος, ειδικά εάν διατρέχουν άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως η μεγαλύτερη ηλικία, προηγούμενο κάταγμα, οικογενειακό ιστορικό ή χρήση στεροειδών», κατέληξε ο Jain.