Οι φοβίες συνδέονται με το έντονο, παρατεταμένο άγχος

Επιστημονική εργασία η οποία δημοσιεύτηκε στο Cell, έδειξε ότι τα πειραματόζωα που διερευνήθηκαν βιώσαν στρες είτε με χορήγηση ενέσεων κορτιζόλης, είτε με εγκλεισμό σε ένα στενό σωλήνα επί μισή ώρα. Στη συνέχεια, τα στρεσαρισμένα ζώα εκτέθηκαν σε δύο ηχητικά ερεθίσματα, από τα οποία το πρώτο ήταν ανώδυνο ενώ το δεύτερο συνοδευόταν από ένα ασθενές ηλεκτροσόκ. Όπως παρατήρησαν, αυτά που είχαν περάσει από τη στρεσογόνο διαδικασία πάγωναν από φόβο στο άκουσμα και των δύο ήχων. Αντίθετα, τα πειραματόζωα που δεν είχαν στρεσαριστεί πριν εκτεθούν στα ηχητικά ερεθίσματα, εκδήλωναν φόβο μόνο για τον ήχο που συνοδευόταν με ηλεκτροσόκ, αναφέρουν οι ερευνητές. 

Από την έρευνα αποκαλύφθηκε ότι το στρες επιδρά στην αμυγδαλή του εγκεφάλου, όπου γίνεται η επεξεργασία των συναισθημάτων και η αναγνώριση των απειλών. Τα δίκτυα νευρώνων της αμυγδαλής στα οποία αποθηκεύονται οι αναμνήσεις, ήταν μεγαλύτερα στην ομάδα των στρεσαρισμένων ποντικών.

Η διαδικασία διεύρυνσης αυτών των εγγραμμάτων εξηγείται πώς η κορτιζόλη μειώνει τη δράση ορισμένων νευρώνων που λειτουργούν σαν «φύλακες», επιτρέποντας περισσότερους νευρώνες να συμμετάσχουν στη μνήμη. Αυτή η αλλαγή δυσκολεύει τα ποντίκια να ξεχωρίσουν το ασφαλές από το επικίνδυνο, σύμφωνα με τη μελέτη.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Τα συμπεράσματα υποδεικνύουν ότι οι αναμνήσεις δεν είναι στατικές αλλά δυναμικές. Το άγχος και ο φόβος μπορούν να τις τροποποιήσουν, ακόμα και να τις γενικεύσουν, συνδέοντας άσχετες εμπειρίες. Αντίστοιχες διαδικασίες φαίνεται να ισχύουν και για θετικές αναμνήσεις, όπως όταν οι ποντικοί συνδέουν μια ευχάριστη εμπειρία με μια ουδέτερη ανάμνηση.