Η έντονη άθληση για παιδιά σημαίνει αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού

Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Orthopaedic Journal of Sports Medicine διαπιστώνει ότι τα παιδιά που ειδικεύονται σε κάποιο άθλημα τείνουν να υποβάλλονται σε υψηλότερα επίπεδα έντονης άσκησης από τους συνομηλίκους τους και είναι πιθανότερο να υποφέρουν από τραυματισμούς, όπως κατάγματα κόπωσης, τενοντίτιδες και ρήξεις συνδέσμων, όπως οι πρόσθιοι χιαστοί.

Τα ευρήματα, προκύπτουν από μια συνεχιζόμενη πολυετή μελέτη στις ΗΠΑ που μέχρι τώρα έχει περιλάβει 10.138 παιδιά και εφήβους.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο όγκος της έντονης δραστηριότητας είναι ένας ισχυρός προγνωστικός παράγοντας των τραυματισμών, τόσο για τα αγόρια, όσο και για τα κορίτσια.

Με άλλα λόγια, όσοι ασχολούνται με περισσότερες ώρες έντονης δραστηριότητας ανά εβδομάδα είναι, ενδεχομένως, υποψήφιοι για να τραυματιστούν.

Η συγγραφέας της μελέτης Δρ. Alison Field, καθηγητής επιδημιολογίας και παιδιατρικής στο Brown University ελπίζει ότι τα συμπεράσματα της μελέτης θα βοηθήσουν τους προπονητές, τους γονείς και τους γιατρούς να καθοδηγούν τους νέους αθλητές προς την λιγότερο έντονη και λιγότερο εξειδικευμένη εκπαίδευση.

Η Δρ. Field λέει ότι η καλύτερη σύσταση είναι να μετριέται ο συνολικός χρόνος που οι νεαροί αθλητές ασκούν έντονη σωματική δραστηριότητα.

Δεν έχει ιδιαίτερη διαφορά, για τον κίνδυνο τραυματισμού, αν κατανείμουμε το χρόνο της έντονης άσκησης σε δύο ή περισσότερα αθλήματα έντονης καταπόνησης.

Αντίθετα είναι ωφέλιμο αν καταναλωθεί κάποιος από τον χρόνο για προετοιμασία όπως ζέσταμα ή αποθεραπεία και για άσκηση χαμηλής έντασης όπως είναι η yoga.

Η συγγραφέας προσθέτει «αν τα παιδιά κάνουν πάρα πολλά, μπορεί να τραυματιστούν και να παραμείνουν πίσω, και είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι θα πρέπει να απολαμβάνουν το άθλημά τους, θα πρέπει να είναι κάτι που δεν τα καταπιέζει».

«Είναι υπέροχο για ένα παιδί να αγαπάει ένα άθλημα και να θέλει να ασχοληθεί με αυτό, αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου τον αριθμό των ωρών αυτής της ενασχόλησης», καταλήγει.