Τα βρέφη πρέπει να τρέφονται φυσικά και να αργούν να μπουν σε κανονική διατροφή

Ο θηλασμός λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας για το βρέφος, αναφέρει μελέτη από το τμήμα Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Ινστιτούτου Καρολίνσκα που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρεία Διαβήτη. Της έρευνας αυτής ηγήθηκε η Ελληνίδα ερευνήτρια Άννα-Μαρία Λαμπούση.

Αν και ο συνδυασμός γενετικής προδιάθεσης και περιβαλλοντικών παραγόντων θεωρείται ότι πυροδοτεί το διαβήτη τύπου 1 που εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά και εφήβους, η ερευνητική ομάδα προέβη σε μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση διατροφικών μελετών, εστιάζοντας στα τρόφιμα που είναι σχετιζόμενα με τη νόσο.

Κατέληξαν σε 152 μελέτες από ένα σύνολο 5.935 που διατίθενται στις βιοϊατρικές και φαρμακολογικές βάσεις δεδομένων δημοσιευμένης βιβλιογραφίας Medline, Embase και Cochrane Library, και σε 27 διατροφικά στοιχεία που έχουν σχετιστεί με αυξημένο ή μειωμένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 1, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων που καταναλώνονταν από τη μητέρα κατά τη λοχεία και τα παιδιά κατά τη βρεφική και παιδική ηλικία.

Συμπέραναν ότι:

-Ο παρατεταμένος ή κατ’ αποκλειστικότητα θηλασμός εξασφάλισαν μικρότερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 1, κατά 61% για τα παιδιά που θήλασαν τουλάχιστον 6-12 μήνες και κατά 31% για όσα τρέφονταν αποκλειστικά με μητρικό γάλα για 2-3 μήνες.

-Υψηλότερος ήταν ο κίνδυνος από την κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος και άλλων γαλακτοκομικών όπως βούτυρο, γιαούρτι και παγωτό κατά τις ηλικίες μέχρι 15 ετών.

-Έως και 31% μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν τα παιδιά που άρχισαν το αγελαδινό γάλα σε ηλικία δύο ή τριών μηνών συγκριτικά με όσα ξεκίνησαν αργότερα.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

-Τρόφιμα με γλουτένη όπως δημητριακά, ψωμί, ζυμαρικά και μπισκότα δρουν επιβαρυντικά, με την ένταξή τους στη διατροφή να αυξάνει τον κίνδυνο. Η εισαγωγή τους στη διατροφή στην ηλικία 3-6 μηνών συνδέθηκε με 54% μεγαλύτερο κίνδυνο συγκριτικά με τις μεγαλύτερες ηλικίες

-Η αναμονή για τα φρούτα έως την ηλικία 4-6 μηνών είχε θετικό αντίκτυπο.