Απαραίτητες οι καλές σχέσεις γονέων και δασκάλων

Πολύ συχνά οι γονείς μπαίνουν σε σκέψεις για το ποιος θα είναι ο νέος δάσκαλος της τάξης ή οι καθηγητές στο νέο σχολείο του παιδιού τους.

Aρκετοί γονείς βιώνουν ουσιαστικά άγχος για το πως θα συνεργαστούν τη νέα σχολική χρονιά.

Αυτό οδηγεί –όχι σπάνια- σε κακές σχέσεις με τους εκπαιδευτικούς και μια αίσθηση ότι «αδικούν» ειδικά το δικό τους παιδί. Ενώ, πολλοί παραπονιούνται ότι η επαφή με το δάσκαλο του παιδιού δεν είναι κατά τη γνώμη τους ικανοποιητική.

Από την δική τους πλευρά οι δάσκαλοι διαπιστώνουν ότι οι γονείς συχνά παρεμβαίνουν στο έργο τους, είναι επιφυλακτικοί απέναντί τους και δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους αυτά που τους λένε.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων, «φταίνε» οι γονείς που βιώνοντας το άγχος για την πρόοδο του παιδιού τους, είναι έτοιμοι να αδικήσουν και να απαιτήσουν.  

Όπως μας λέει η ψυχολόγος- παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου, υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε τα προβλήματα αυτά:

• Προσεγγίζουμε τον δάσκαλο με ευγένεια.

• Αφήνουμε να μας ενημερώσει εκείνος πρώτα για το μαθητή του.

• Σκεφτόμαστε τις ερωτήσεις που θα θέσουμε από πριν.

• Δείχνουμε εμπιστοσύνη σε αυτά που μας λέει.

• Αναγνωρίζουμε την προσπάθειά του.

• Αν το παιδί σας αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία στο σχολείο, συζητάμε με το δάσκαλο και δεν διστάζουμε να ζητήσουμε την βοήθειά του.

• Δεν παραπονιόμαστε για την αυστηρή βαθμολογία ή την αντιμετώπισή του.

• Αν έχουμε διαφορετική άποψη συζητάμε μαζί του τα κριτήρια με βάση τα οποία αξιολογεί το παιδί.

• Δεν φεύγουμε ποτέ χωρίς να του πούμε μία καλή κουβέντα, ας είναι κι ένα απλό «ευχαριστώ» για το χρόνο που διέθεσε για εμάς.

Λαμβάνουμε υπόψη ότι: Οι εκπαιδευτικοί έχουν πείρα με πολλά παιδιά. Επίσης οι περισσότεροι διαθέτουν ευαισθησία και ενδιαφέρον για τους μαθητές τους. Οι γονείς που δεν σέβονται το έργο τους είναι εύλογο ότι δεν θα βρουν στο πρόσωπο των δασκάλων έναν πρόθυμο συνεργάτη.

ΠΗΓΗ: Από το βιβλίο «Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά», της Αλεξάνδρας Καππάτου