Ζητούν απεξάρτηση ΕΕΕ ΑμεΑ από οικογενειακή περιουσία

Την απεξάρτηση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (ΕΕΕ) από εισοδήματα, ακίνητη ιδιοκτησία και χρηματοοικονομικά στοιχεία των μελών της οικογενειακής μονάδας των ατόμων με αναπηρία , ζητούν να εντάξουν σε σχετικό νομοσχέδιο.

Σύμφωνα με το βουλευτή του Κινήματος Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών, Χαράλαμπο Θεοπέμπτου, , το εν λόγω θέμα αφορά την τροποποίηση των «Περί Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Γενικότερα Κοινωνικών Παροχών Νόμων του 2014 έως του 2022».

Όπως αναφέρει σε αιτιολογική έκθεση, σκοπός της πρότασης νόμου είναι η τροποποίηση του νόμου έτσι ώστε, στις περιπτώσεις που ο αιτητής για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα είναι άτομο με αναπηρία, να μη συνυπολογίζονται τα εισοδήματα, η ακίνητη ιδιοκτησία και τα χρηματοοικονομικά στοιχεία των μελών της οικογενειακής του μονάδας.

Ακόμη, με την τροποποίηση αυτή διασφαλίζεται η αυτονομία και η ανεξαρτησία του ατόμου με αναπηρία.

Προστίθεται ότι με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, ο αιτητής ή/και δικαιούχος του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, δύναται να μην αποδεχθεί την εργασία που του προσφέρεται, εάν προϋποθέτει την μετακόμισή του, εάν η αποδοχή της εργασίας είναι οικονομικά ασύμφορη, λόγω του ότι ο τόπος της εργασίας που του προσφέρεται είναι εκτός της επαρχίας της μόνιμης διαμονής του, καθώς και στην περίπτωση που η εργασία προϋποθέτει σύστημα βάρδιας και ο αιτητής ή/και δικαιούχος είναι νόμιμος κηδεμόνας ανήλικου παιδιού.

Πέραν αυτών, σκοπείται επίσης η μη αποκοπή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος στην περίπτωση εκούσιας παραίτησης από την εργασία του δικαιούχου, μέχρις ότου ο αρμόδιος υπουργός ελέγξει τα δεδομένα και τους λόγους της παραίτησής του, και στην περίπτωση που ο υπουργός αποφασίσει ότι συνέτρεχαν εύλογοι λόγοι για την παραίτησή του, τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος νόμου, να συνεχίζεται η καταβολή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.

Μη διάκριση αναπηρίας στον νομοσχέδιο 

Ο βουλευτής του ΕΛΑΜ, Χρίστος Χρίστου, με άλλη πρόταση νόμου, αναφέρεται στην τροποποίηση του νόμου ώστε για σκοπούς παραχώρησης κοινωνικών παροχών από το κράτος, βάσει του νόμου αυτού, η αναπηρία προσώπου να μη διακρίνεται σε μέτρια, σοβαρή ή ολική.

Όπως εξηγεί, η προτεινόμενη τροποποίηση κρίνεται αναγκαία, προκειμένου να απαλειφθεί η στρέβλωση που διαπιστώνεται στην υφιστάμενη ρύθμιση βάσει της οποίας ως «άτομο με αναπηρία» θεωρείται πρόσωπο το οποίο έχει σοβαρή ή ολική αναπηρία ή μέτρια νοητική αναπηρία, η οποία πιστοποιείται από το προβλεπόμενο στον νόμο το «Σύστημα Αξιολόγησης της Αναπηρίας».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Ως εκ τούτου, η ισχύουσα διάκριση κρίνεται ως μη αποδεκτή, δεδομένου αφενός ότι κάθε πρόσωπο το οποίο είναι ανάπηρο εμποδίζεται από την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή του στην κοινωνία σε ίση βάση με τα άλλα πρόσωπα, και αφετέρου ότι η πολιτεία έχει υποχρέωση να προστατεύει τα δικαιώματα κάθε προσώπου χωρίς καμία διάκριση και να διασφαλίζει την άσκησή τους κατά τρόπο που κανένα πρόσωπο να μην κινδυνεύει ούτε να βρίσκεται στο περιθώριο της κοινωνίας. 

Της Ουρανίας Στυλιανού