Υπέρ της ευθανασίας νοσηλευτές και μαίες
25 Νοεμβρίου 2022, 11:45
Υπέρ της ευθανασίας δηλώνει η πλειοψηφία νοσηλευτών και μαίων, μέλη του Παγκύπριου Συνδέσμου Νοσηλευτών και Μαίων (ΠΑΣΥΝΜ), σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.
Παράλληλα, δηλώνουν υπέρ της άποψης ότι ο Σύνδεσμος πρέπει να στηρίξει τις προσπάθειες για αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας.
Επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας ήταν ο καθηγητής και ανώτερος αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής Κύπρου (EEBK), Κωνσταντίνος Ν. Φελλάς, και στόχο είχε την καλύτερη κατανόηση της γενικής εικόνας και των στάσεων που έχει η κοινότητα των νοσηλευτών και μαιών της Κύπρου, όσον αφορά την ευθανασία, καθώς και η συμβολή των ευρημάτων στο σχετικό κοινωνικό και επιστημονικό διάλογο που διεξάγεται, παρέχοντας στην πολιτεία επιπρόσθετα δεδομένα για το πώς βλέπουν οι επαγγελματίες υγείας τέτοιες διαδικασίες.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε την περίοδο Φεβρουαρίου 2022 - Μαρτίου 2022 και συμμετείχαν 520 μέλη του ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ. (75% γυναίκες, 25% άντρες) από όλη την Κύπρο, ηλικίας από 18 έως 65 ετών, οι οποίοι καλύπτουν 13 νοσηλευτικές ειδικότητες και 15 τμήματα/υπηρεσίες.
Συμφωνούν στη δυνατότητα ευθανασίας και αλλαγή νομοθεσίας
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το 49% των μελών ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ. δήλωσαν ότι συμφωνούν ή μάλλον συμφωνούν, με την άποψη ότι θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα εφαρμογής της διαδικασίας της ευθανασίας στους ανθρώπους που υποφέρουν.
Ακόμη, η πλειοψηφία (47%) των μελών του ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ. που έλαβαν μέρος υποστηρίζει πως ο ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ. θα πρέπει να στηρίξει όλες τις προσπάθειες για νομοθετική ρύθμιση της ευθανασίας, της υποβοηθούμενης από επαγγελματίες υγείας αυτοκτονίας και του υποβοηθούμενου από επαγγελματίες υγείας θανάτου.
Σημειώνεται επίσης ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων (38%) συντάσσεται υπέρ της άποψης ότι ο ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ. θα πρέπει να στηρίξει όλες τις προσπάθειες για αλλαγή στη νομοθεσία, ώστε να επιτρέπεται στους γιατρούς η χορήγηση σχετικών φαρμάκων σε ασθενείς που πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις.
Δικαίωμα επιλογής νοσηλευτών για συμμετοχή στην ευθανασία
Όπως αναφέρουν τα στοιχεία της έρευνας, ένα υψηλό ποσοστό (61%) υποστήριξε τη θέση ότι οι νοσηλευτές/νοσηλεύτριες ανεξάρτητα πρέπει να έχουν το δικαίωμα επιλογής της μη συμμετοχής τους στη διαδικασία της ευθανασίας.
Σε ερώτηση σχετικά με το αν θα δέχονταν να συμμετέχουν ενεργά με οποιονδήποτε τρόπο στη διαδικασία, εάν επιτρεπόταν νομικά στο μέλλον η ευθανασία, το 23% των συμμετεχόντων νοσηλευτών και μαιών απάντησε θετικά, ενώ ένα ποσοστό 31% δήλωσε ότι δεν γνωρίζει ή δεν θέλει να απαντήσει.
Όσον αφορά στο ρόλο των νοσηλευτριών στη διαδικασία αυτή, σε μελλοντική αλλαγή της νομοθεσίας, τα μέλη του ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ. που συμμετείχαν στην έρευνα είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν περισσότερες από μία προτάσεις για τον σκοπό αυτό.
Προστίθεται ότι ποσοστό 42% υποστηρίζουν ότι οι νοσηλεύτριες θα πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν τεκμηριωμένες πληροφορίες στους ασθενείς σχετικά με την αλλαγή της νομοθεσίας, ενώ με ποσοστό 31% υποστηρίχτηκε η άποψη ότι οι νοσηλεύτριες πρέπει να είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν και να διευκρινίσουν σε κάθε περίπτωση, όταν οι δικοί τους ασθενείς πληρούν τα κριτήρια για ευθανασία, υποβοηθούμενη από επαγγελματίες υγείας αυτοκτονία ή θάνατο.
Επίσης, με ποσοστό 36% υποστηρίχτηκε η άποψη ότι οι νοσηλεύτριες δεν πρέπει να έχουν κανένα επίσημο ρόλο στη διαδικασία.
Εάν υπάρξουν προτάσεις για αλλαγή της νομοθεσίας στο μέλλον ούτως ώστε να επιτραπεί στους γιατρούς να χορηγούν φάρμακα με σκοπό τον τερματισμό της ζωής των ασθενών, η άποψη ότι πρέπει να παρέχεται αυτή η δυνατότητα σε ασθενείς με σωματική/φυσική κατάσταση η οποία προκαλεί αφόρητη ταλαιπωρία και η οποία δεν μπορεί να ανακουφιστεί, έλαβε το μεγαλύτερο ποσοστό υποστήριξης (48%) από τους συμμετέχοντες στην έρευνα, με τους ασθενείς με ανίατη ασθένεια όπου αναμένεται θάνατος εντός 6 μηνών να ακολουθούν με ποσοστό 31%.
Τα μέλη του ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ. που έλαβαν μέρος στην έρευνα υποστηρίζουν ότι το δικαίωμα επιλογής για μια τέτοια διαδικασία πρέπει να παρέχεται σε όλους τους ασθενείς που πληρούν όλες τις σχετικές προϋποθέσεις (31%) και σε ασθενείς που πληρούν όλες τις σχετικές προϋποθέσεις, αλλά αδυνατούν οι ίδιοι φυσικά να αυτοχορηγηθούν τέτοια φάρμακα (29%).
Αντιμετώπιση του θανάτου
Ο κ. Φελλάς τονίζει ότι «είναι αναγκαίο να εξετάσουμε εκ νέου τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον θάνατο στην καθημερινότητά μας, διερωτώμενος εάν έχουμε τελικά αποδομήσει το ταμπού του θανάτου, παρά την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο που έχουν σημειωθεί.
«Το πρόβλημα της ευθανασίας απασχολεί την βιοηθική με ολοένα αυξανόμενο ρυθμό, καθώς ολοένα επιτακτικότερα αναζητούνται προτάσεις και διευκρινίσεις επί αναφαινομένων επί μέρους ζητημάτων, όπως το δικαίωμα στο θάνατο, το δικαίωμα αρνήσεως προτεινόμενης θεραπείας και η ιατρική συνδρομή στην ευθανασία», σημείωσε.
Για να αρχίσουμε όμως να καθορίζουμε ένα νομοθετικό πλαίσιο για την ευθανασία, τόνισε, είναι αναγκαίο πρώτα να παραδεχτούμε το αμετάκλητο του θανάτου. «Την ταπεινή αποδοχή του ανθρώπινου πεπρωμένου, της ανθρώπινης θνητότητας και ευαλωτότητας», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
«Αλλά για να το πετύχουμε αυτό», συνέχισε, «πρέπει να εντάξουμε εκ νέου τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον θάνατο στην καθημερινότητά μας. Να επαναπροσδιορίσουμε στη ζωή μας, το πένθος, το ρήγμα, το κενό, την απουσία, και την οδύνη», εξήγησε.
Της Ουρανίας Στυλιανού
