Πανδημία: Μεγάλος αντίκτυπος στην ψυχική υγεία προσφύγων και μεταναστών

Μεγάλος φαίνεται να είναι ο αντίκτυπος της πανδημίας στην ψυχική υγεία προσφύγων και μεταναστών, σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Η έρευνα που διεξήγαγε ο ΠΟΥ έχει τίτλο «ApartTogether» στην οποία συμμετείχαν πάνω από 30.000 πρόσφυγες και μετανάστες άνω των 16 ετών από όλο τον κόσμο, ο οποίοι μοιράστηκαν τις απόψεις τους σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο COVID-19 επηρέασε τις ζωές τους.

Συγκεκριμένα η έρευνα αναζήτησε πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της ψυχικής τους υγείας  από την εμφάνιση της πανδημίας σύμφωνα και με την κατάσταση της στέγασης τους.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που ζουν σε κέντρα ασύλου ή στους δρόμους ήταν αυτοί που ανέφεραν τη μεγαλύτερη επιδείνωση στη ψυχική τους υγεία.

Συγκεκριμένα, το υψηλότερο ποσοστό προσφύγων και μεταναστών που ζουν σε κέντρο ασύλου δήλωσαν ότι ένιωθαν ανησυχία (71.5%), κατάθλιψη (69.6%) και το άγχος (68.3%).

Το μεγαλύτερο ποσοστό των προσφύγων και μεταναστών που ζουν στους δρόμους δήλωσε ότι νιώθει κατάθλιψη (65.3%), με την ανησυχία και το άγχος να βρίσκονται πολύ κοντά, στο 64.3% και 64.2%  αντίστοιχα.

Αριθμητικά για την κατάθλιψη απάντησαν 13 562 πρόσφυγες και μετανάστες που ζουν σε σπίτι/διαμέρισμα, 359 σε κέντρο ασύλου, 1190 σε καταυλισμό προσφύγων και 167 στους δρόμους ή σε ανασφαλή καταλύματα.

Σημαντική διαφορά φαίνεται να υπάρχει μεταξύ αυτών που ζουν σε σπίτι ή διαμέρισμα και αυτών που ζουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς.

Το ποσοστό αυτών που νιώθουν κατάθλιψη και ζουν σε σπίτι/διαμέρισμα ανέρχεται στο 59.1% ενώ αυτών που ζουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς ανέρχεται στο 43.4%. Για αυτούς που νιώθουν ανησυχία το ποσοστό ανέρχεται στο 58.6% και 46.2% αντίστοιχα και για το άγχος 56.4% και 43.5% αντίστοιχα.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Αξίζει να σημειωθεί ότι η έκβαση αυτής της έρευνας υπέδειξε την ανάγκη υιοθέτησης πρόσθετων στρατηγικών από τα κράτη όπως η επικοινωνία με βασικά ενδιαφερόμενα μέρη, όπως Μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς (ΜΚΟ) και ακαδημαϊκά ιδρύματα για τη διάδοση της έρευνας και την προώθηση της συμμετοχής στοχευμένων ομάδων του πληθυσμού.

Της Ουρανίας Στυλιανού