Ο άνθρωπος είναι πολύ περισσότερα από την σεξουαλικότητα του

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας η Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια, Οικογενειακή Σύμβουλος και Κοινωνιολόγος Κατερίνα Μιχαήλ, σε συνέντευξη στο YgeiaWatch μιλά για τις επιπτώσεις της που επιφέρει η καταπίεση της σεξουαλικότητας, για τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ενσυναίσθηση και την περίπτωση της Δήμητρας της Λέσβου τονίζοντας ότι ο άνθρωπος είναι πολύ περισσότερα από τη σεξουαλικότητά του.

Η σεξουαλικότητα του παιδιού και η απόρριψη

Η ανακοίνωση του παιδιού για την σεξουαλικότητα του ή ακόμη και η υποψία από τους γονείς αν το παιδί τους είναι ομοφυλόφιλο προκαλεί σε πολλές περιπτώσεις αναστάτωση, λες και πρέπει ένας άνθρωπος να ανακοινώνει τις σεξουαλικές του σχέσεις σαν μια επίδοση και ένα τρόπαιο, αναφέρει η κ. Μιχαήλ.

«Σαν και η ευτυχία των γονιών εξαρτάται από το αν το παιδί τους θα ανταποκριθεί στις δικές τους προσδοκίες στα θέματα σχέσεων και σεξουαλικότητας», προσθέτει.

Οι κοινωνικές νόρμες, όπως δηλώνει η ειδικός, αποτελούν παγιοποιημένα συστήματα ύπαρξης και συνύπαρξης στην κοινωνία. Έτσι, μέχρι και την εφηβεία που ένα άτομο αναγνωρίζει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ξεκινούν φαύλοι κύκλοι bullying κυρίως στις σχολικές μονάδες και ένα έντονο άγχος εξαιτίας της μη αποδοχής και της προσπάθειας να καλύψει αυτά που νιώθει κυρίως από ντροπή.

Οι επιπτώσεις του στιγματισμού και της μη αποδοχής στο παιδί

Όπως παράλληλα αναφέρει η κ. Μιχαήλ, ο στιγματισμός ενός ατόμου από την οικογένεια ή την κοινωνία έχει ως αποτέλεσμα να ξεκινούν έντονες εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ των θέλω και των πρέπει. «Σιγά σιγά η καταπίεση των συναισθημάτων οδηγεί σε απομόνωση (έτσι πολλοί έφηβοι αρνούνται να μεταβούν στο σχολείο) και δεν είναι λίγες οι φορές που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την πρόσληψη στην τροφή και συχνά με ανορεξία», αναφέρει.

Ο άνθρωπος είναι πολύ περισσότερα από την σεξουαλικότητα του

«Παραμένοντας σταθεροί σε μια σεξουαλική ταυτότητα ή σε έναν σεξουαλικό προσανατολισμό χάνουμε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που έχει ένας άνθρωπος», αναφέρει η κ. Μιχαήλ.

«Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνο η σεξουαλικότητα του και ο άνθρωπος δεν αλλάζει από την σεξουαλικότητα του. Όταν η σεξουαλικότητα καταπιέζεται οδηγεί σε έντονο άγχος, σε καταθλίψεις και σε απομόνωση».

Εκπαίδευση και ενσυναίσθηση

Σύμφωνα με την οικογενειακή ψυχολόγο, αυτό που οφείλει να αλλάξει είναι η εκπαίδευση στην ενσυναίσθηση. Από την νηπιακή και την παιδική ηλικία θα ήταν λειτουργικό αν τα παιδιά μάθαιναν όχι μόνο για τα συναισθήματα (γιατί αυτό γίνεται ως ένα βαθμό) αλλά για τον τρόπο που νοιαζόμαστε για τους άλλους και για τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, προσθέτει. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά θα προετοιμάζονται για την εφηβεία τους να μπαίνουν βαθύτερα στην συναισθηματική τους ανάπτυξη και συνεπώς στην ενσυναίσθηση.

Δήμητρα της Λέσβου: Παράδειγμα για προβληματισμό

Η κ. Μιχαήλ, με αφορμή την ημέρα της υπερηφάνειας μιλάει για την ιστορία της Δήμητρας, της Δημήτρη, του Δημήτρη με σκοπό να προβληματιστούμε σε ποιο σημείο τα ανθρώπινα δικαιώματα παύουν να είναι ανθρώπινα.

«Μέσα από αυτόν τον προβληματισμό διερωτώμαι πως η σεξουαλική ταυτότητα ταυτίζεται με την οικογενειακή ή κοινωνική αποδοχή», αναφέρει.

Η κ. Μιχαήλ μιλώντας για την Δήμητρα, αναφέρει τα εξής:

«Η Δήμητρα ήταν ένας άνθρωπος που η προσωπική του ιστορία λόγω διαφορετικότητας στη σεξουαλικότητα ήταν άμεσα συνυφασμένη με τα ψυχιατρεία, τα ψυχοφάρμακα, την απόρριψη από την οικογένεια και την κοινωνία. Ένας άνθρωπος που έγινε στόχος κοροϊδίας ακόμη και από έφηβους, οι οποίοι κυκλοφόρησαν τα σαρκαστικά του βίντεο και που πολλοί γέλασαν με αυτά που είδαν και ακόμη χειρότερα τα επικρότησαν. Και κάπου η Δήμητρα χάθηκε και βρέθηκε ένα σώμα άψυχο που εγκαταλείφθηκε μετά από ένα τροχαίο, «έτσι απλά»».

Τέλος, η κ. Μιχαήλ καταλήγει με τα εξής σχετικά με την χρήση της λέξης «διαφορετικότητα»: «Μου κάνει εντύπωση πως η διαφορετικότητα χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για τη σεξουαλικότητα ενώ ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Δεν γνώρισα κανένα άνθρωπο ίδιο με κάποιον άλλον».

Χ.Χ.