Ημέρα πρόληψης αυτοκτονιών - Χαμηλά τα ποσοστά Κύπρου

H 10η Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τη Διεθνή Ένωση για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας και τη Διεθνή Επιστημονική Κοινότητα, ως η Παγκόσμια Ημέρα για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, προκειμένου να ενεργοποιηθεί η κοινή γνώμη με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού στα πεδία της πρόληψης της αυτοκτονίας και των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), κάθε χρόνο 703.000 άνθρωποι αυτοκτονούν και πολύ περισσότεροι άνθρωποι επιχειρούν να αυτοκτονήσουν. Κάθε αυτοκτονία είναι μια τραγωδία που επηρεάζει οικογένειες, κοινότητες και ολόκληρες χώρες και έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις στους ανθρώπους που μένουν πίσω. Η αυτοκτονία συμβαίνει καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής και ήταν η τέταρτη κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των 15-29 ετών παγκοσμίως το 2019.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ενώ η σχέση μεταξύ αυτοκτονίας και ψυχικών διαταραχών (ιδίως κατάθλιψη και διαταραχές από τη χρήση ουσιών) είναι καλά εδραιωμένη στις χώρες υψηλού εισοδήματος, κάποιες αυτοκτονίες συμβαίνουν παρορμητικά (κυρίως στην εφηβεία), σε στιγμές κρίσης με μείωση της ικανότητας για την αντιμετώπιση ισχυρού στρες που προκαλείται συνήθως από οικονομικά προβλήματα, διάλυση σχέσεων ή χρόνιο πόνο και ασθένεια.

Επιπλέον η αυτοκτονική συμπεριφορά εντοπίζεται στα άτομα που υφίστανται συγκρούσεις, καταστροφές, βία, απώλεια, αίσθηση απομόνωσης και διακρίσεις.

Παράλληλα, οι πολεμικές συγκρούσεις, οι φυσικές καταστροφές, η βία, η κακοποίηση, η απώλεια και το αίσθημα απομόνωσης συνδέονται στενά με την αυτοκτονική συμπεριφορά. Τα ποσοστά αυτοκτονίας είναι επίσης υψηλά μεταξύ των ευάλωτων ομάδων που υφίστανται διακρίσεις, όπως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, οι αυτόχθονες πληθυσμοί, τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, οι φυλακισμένοι.

Πρόληψη και έλεγχος

Οι αυτοκτονίες μπορούν να προληφθούν. Υπάρχει σειρά μέτρων που μπορούν να ληφθούν για να αποφευχθούν οι απόπειρες αυτοκτονίας και η αυτοκτονία. Αυτά περιλαμβάνουν:

• τη μείωση της πρόσβασης στα μέσα αυτοκτονίας
• την υπεύθυνη αναφορά των αυτοκτονιών από τα μέσα ενημέρωσης
• την εισαγωγή πολιτικών για το αλκοόλ για τη μείωση της βλάβης από τη χρήση αλκοόλ
• την έγκαιρη αναγνώριση, θεραπεία και φροντίδα ατόμων με ψυχικές διαταραχές και διαταραχές χρήσης ουσιών, χρόνιο πόνο και έντονη συναισθηματική δυσφορία
• την εκπαίδευση των μη-εξειδικευμένων επαγγελματιών υγείας για την αξιολόγηση και τη διαχείριση της αυτοκτονικής συμπεριφοράς.
• την παρακολούθηση της φροντίδας των ατόμων που επιχείρησαν να αυτοκτονήσουν και την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης στην κοινότητα.

Τα χαμηλότερα ποσοστά έχει η Κύπρος

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2020 που δημοσιεύτηκαν την Παρασκευή, τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από αυτοκτονίες τα κατέγραψε η Κύπρος (3,5 θάνατοι ανά 100.000 κατοίκους), ακολουθούμενη από τη Μάλτα και την Ελλάδα (και οι δύο 4,0), την Ιταλία (5,6) και τη Σλοβακία (6,9).

Το 2020, σημειώθηκαν 47.252 θάνατοι λόγω σκόπιμου αυτοτραυματισμού στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης , που αντιστοιχεί στο 0,9% όλων των θανάτων που αναφέρθηκαν εκείνο το έτος.

Μεταξύ των χωρών της ΕΕ, το έτος 2020 η Λιθουανία κατέγραψε το υψηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών με 21,3 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους, ακολουθούμενη από την Ουγγαρία (17,1), τη Σλοβενία (17,0) και την Εσθονία (16,3).

Αυτό ισοδυναμεί με μέσο όρο 10,2 θανάτων ανά 100.000 άτομα. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, το ποσοστό αυτοκτονιών ήταν υψηλότερο στους άνδρες από ότι στις γυναίκες, με το 77,1% όλων των θανάτων από αυτοτραυματισμό να αντιστοιχεί σε άνδρες.

Σε σύγκριση με το 2011, το πρώτο έτος για το οποίο υπάρχουν στοιχεία, ο αριθμός των θανάτων από αυτοκτονίες μειώθηκε κατά 13,5% (- 7.371 θάνατοι).

Το 2011, το ποσοστό θνησιμότητας από αυτοκτονία στην ΕΕ ήταν 12,4 θάνατοι ανά 100.000 άτομα.