Ευρωπαϊκή Ημέρα κατά Καρκίνου Προστάτη - Πώς γίνεται η διάγνωση, ποια η θεραπεία

Η Ευρωπαϊκή Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη, καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Σεπτεμβρίου για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τον ανδρικό πληθυσμό.

Ο Καρκίνος του Προστάτη είναι ο πιο συχνός καρκίνος στους άντρες σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου.

Μιλώντας στο YgeiaWatch, ο Διευθυντής της Κλινικής Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας και Πυρηνικής Ιατρικής του Ογκολογικού Κέντρου της Τράπεζας Κύπρου, Δρ. Δημήτριος Βόμβας ανέφερε ότι, το 25% όλων των νέων περιστατικών καρκίνων, στους άντρες στην Ευρώπη αφορούν στον καρκίνο του προστάτη. Τα αντίστοιχα ποσοστά, όπως πρόσθεσε, ισχύουν και για τους Κύπριους άντρες.

«Πρόκειται για έναν καρκίνο, η διάγνωση του οποίου γίνεται με screening (προ συμπτωματικό έλεγχο). Το screening περιλαμβάνει μια ανάλυση αίματος (PSA) και αυτό θα πρέπει να συνδυάζεται πάντα με μια ουρολογική εκτίμηση, με τον έλεγχο δηλαδή που γίνεται από τον ουρολόγο, δηλαδή με την δακτυλική εξέταση για να διαφανεί αν υπάρχει κάποια ύποπτη σκληρία στην περιοχή του προστάτη», είπε.

Ο Δρ. Βόμβας υπογράμμισε ότι, αυτό που συστήνεται γενικότερα, αν δεν υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια, είναι η έναρξη του ατομικού screening και η επίσκεψη σε έναν ουρολόγο στην ηλικία των 50 ετών. Διευκρίνισε παράλληλα ότι για τους άντρες που έχουν ιστορικό στην οικογένεια, η εξέταση και η παρακολούθηση, θα πρέπει να αρχίζει στην ηλικία των 40.

Πολυπαραμετρική Μαγνητική Τομογραφία

Πέραν από την ανάλυση PSA και τη δακτυλική εξέταση, τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται επίσης και η Πολυπαραμετρική Μαγνητική Τομογραφία.

«Πρόκειται για μια εξειδικευμένη μαγνητική τομογραφία που σε ένα άντρα για παράδειγμα ο οποίος έχει ανεβασμένο PSA, γίνεται αυτό το MRI, το οποίο θα δείξει αν υπάρχουν κάποιες ύποπτες περιοχές και αυτό θα οδηγήσει τον ουρολόγο να πάρει την απόφασή για το εάν θα προχωρήσει να κάνει βιοψία από τον προστάτη», εξήγησε ο Δρ. Βόμβας.

Έγκαιρη διάγνωση και πρόληψη

Σύμφωνα με τον επιστήμονα, την τελευταία περίπου πενταετία ο αντρικός πληθυσμός είναι πιο ευαισθητοποιημένος σε θέματα που αφορούν στον καρκίνο του προστάτη.

«Πλέον μιλούν γι' αυτό πιο εύκολα, ενημερώνονται από διάφορες ενημερωτικές διαλέξεις και εκστρατείες ενημέρωσης που γίνονται, έτσι επισκέπτονται πιο εύκολα τον γιατρό για εξέταση».

«Λόγω αυτού, συνήθως κατά τη διάγνωση, στα περισσότερα περιστατικά το πρόβλημα είναι εντοπισμένο εκεί στην περιοχή του προστάτη και δεν έχει προλάβει δηλαδή να δώσει μεταστάσεις. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί για τους άντρες οι οποίοι έχουν καρκίνο του προστάτη και δεν έχει δώσει μεταστάσεις και δεν είναι επιθετικής μορφής, η επιβίωση των ασθενών είναι πάρα πολύ υψηλή. Δηλαδή, μπορεί να φθάνει το 98-99%», πρόσθεσε ο Δρ. Βόμβας.

Όπως εξήγησε ο γιατρός, οι άντρες στους οποίους ο καρκίνος του προστάτη είναι εντοπισμένος στο όργανο και τα καρκινώματα δεν είναι υψηλής επιθετικότητας, δηλαδή είναι χαμηλού κινδύνου, μπορούν να μπουν σε ένα πρόγραμμα επαρακολούθησης όπου εκεί δεν χορηγείται κάποια ογκολογική θεραπεία.

«Δηλαδή δεν χειρουργούμε, ούτε ακτινοβολούμε, απλά παρακολουθούμε με την ανάλυση του PSA, γίνεται μαγνητική τομογραφία στο πλαίσιο επανελέγχου και μετά από κάποιο καιρό γίνεται επαναληπτική βιοψία. Αυτό γίνεται γιατί ένα ποσοστό των καρκίνων αυτών που είναι χαμηλής επιθετικότητας, μπορεί να μην εξελιχθούν ποτέ ή να εξελιχθούν αργά. Οπότε έτσι μπορείς να αποφύγεις να δώσεις μια θεραπεία σε έναν άντρα και να ταλαιπωρείται με τις παρενέργειές ή τις επιπλοκές των θεραπειών», σημείωσε.

Σε ό,τι αφορά τις ενεργές ογκολογικές θεραπείες, όπως εξήγησε ο Δρ. Βόμβας, οι επιλογές είναι δύο. Υπάρχει η επιλογή της χειρουργικής αντιμετώπισης, δηλαδή να κάνει ένας άντρας ριζική προστατεκτομή  και υπάρχει και η επιλογή της ακτινοθεραπείας.

«Για τις θεραπείες αυτές, από δεδομένα που έχουμε από πολύ σημαντικές μελέτες που έχουν γίνει, δεν φαίνεται να υπάρχει διαφοροποίηση όσον αφορά την αποτελεσματικότητα μεταξύ των αντρών, είτε κάνουν το ένα, είτε κάνουν το άλλο. Από αυτό φαίνεται ότι έχουμε θεραπείες οι οποίες έχουν ισοδύναμα παρόμοια αποτελέσματα», συμπλήρωσε.

«Αυτό που μπορεί να επηρεάσει λίγο την απόφασή μας στο τι θα συστήσουμε, μπορεί να έχει να κάνει με την γενική κατάσταση του ασθενούς ή με την ηλικία του. Αν για παράδειγμα ένας άντρας που είναι 80 χρονών που μπορεί να έχει ζάχαρο, υπέρταση ή διάφορα άλλα προβλήματα, προφανώς δεν είναι ένας ιδανικός υποψήφιος για χειρουργείο», εξήγησε.

«Αυτά βέβαια πάντα τα συζητούμε στο πλαίσιο ενός ογκολογικού συμβουλίου, μιας πολυθεματικής ομάδας όπου αναλύουμε όλες τις παραμέτρους που έχουν να κάνουν με το νόσημα του κάθε άντρα και στη συνέχεια καταλήγουμε σε κάποιες συστάσεις και ανάλογα τον καθοδηγούμε για το τι κρίνεται ότι είναι το καλύτερο για τον ίδιο», κατέληξε.

Της Μόνικας Μακρυγιάννη