Οι διαταραχές ύπνου μπορούν να επηρεάσουν τον όγκο του εγκεφάλου
23 Δεκεμβρίου 2024, 07:00
Ερευνητές υπολογίζουν ότι περίπου 936 εκατομμύρια ενήλικες παγκοσμίως έχουν άπνοια ύπνου - μια κατάσταση όπου ένα άτομο σταματά να αναπνέει όταν κοιμάται, γεγονός που διαταράσσει την ανάπαυσή του. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η άπνοια ύπνου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ενός ατόμου για διάφορες καταστάσεις, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2, η υψηλή αρτηριακή πίεση και νευρολογικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της Νόσου Αλτσχάιμερ και άλλων τύπων άνοιας.
«Η άπνοια ύπνου [είναι] ακόμα μια ανεπαρκώς αναγνωρισμένη διαταραχή ύπνου που μπορεί να επηρεάσει την υγεία του εγκεφάλου και του καρδιαγγειακού συστήματος», εξήγησε ο Alberto R. Ramos, MD, MS, FAAN, FAASM, καθηγητής Κλινικής Νευρολογίας και διευθυντής Έρευνας του Προγράμματος Sleep Medicine στην Ιατρική Σχολή Μίλερ στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, συνεργάτης της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.
«Εάν η υπνική άπνοια επηρεάζει την υγεία του εγκεφάλου και αυξάνει τον κίνδυνο για άνοια, τότε η αντιμετώπισή της μπορεί να χρησιμεύσει ως στρατηγική για τη βελτίωση της υγείας του εγκεφάλου και την πρόληψη αυτών των διαταραχών, που είναι σε άνοδο», σημείωσε.
Ο Ramos είναι ο κύριος συγγραφέας μιας νέας μελέτης σε ηλικιωμένους ενήλικες Λατινικής καταγωγής που οδήγησε στο συμπέρασμα ότι τα άτομα με άπνοια ύπνου μπορεί να έχουν διευρυμένο ιππόκαμπο, η οποία είναι η περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη μνήμη και τη μάθηση.
Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές παρακολούθησαν περίπου 2.600 Λατίνους με μέση ηλικία τα 68.
«Οι Λατίνοι έχουν αυξημένο κίνδυνο για τη νόσο Αλτσχάιμερ σε σύγκριση με άλλες εθνοτικές ομάδες, κάτι που δεν εξηγείται πλήρως από τους γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Έχουν επίσης αυξημένο επιπολασμό της υπνικής άπνοιας, επομένως η αξιολόγηση δεικτών της εγκεφαλικής υγείας, όπως αυτός που αναφέρθηκε, χρησιμεύει ως τρόπος κατανόησης των πρώιμων δεικτών κινδύνου νόσου για τη νόσο του Αλτσχάιμερ και τη συνολική υγεία του εγκεφάλου σε αυτόν τον πληθυσμό», εξήγησε ο Ramos.
Στην αρχή της μελέτης, όλοι οι συμμετέχοντες έλαβαν ένα τεστ ύπνου για να το συμπληρώσουν στο σπίτι τους, το οποίο μέτρησε πόσα επεισόδια άπνοιας έπαθαν ενώ κοιμόντουσαν.
Το τεστ μέτρησε επίσης περιστατικά υπόπνοιας, ή ρηχής αναπνοής, κατά τη διάρκεια του ύπνου και οι ερευνητές μέτρησαν επίσης την ποσότητα οξυγόνου στο αίμα τους.
Μετά το τεστ ύπνου, οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε 3 ομάδες:
•εκείνοι που είχαν λιγότερα από 5 επεισόδια διαταραχής ύπνου ανά ώρα ή δεν είχαν προβλήματα ύπνου
•άτομα με 5 έως 15 επεισόδια και ήπια προβλήματα ύπνου
•και εκείνα με περισσότερες από 15 επεισόδια και πάνω και μέτριες έως σοβαρές δυσκολίες στον ύπνο.
Μετά από ανάλυση, ο Ramos και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες με τα περισσότερα προβλήματα ύπνου είχαν 0,24 κυβικά εκατοστά (cm3) μεγαλύτερο όγκο εγκεφάλου, και συγκεκριμένα στον ιππόκαμπο, σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν προβλήματα ύπνου. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι για κάθε πρόσθετη διαταραχή του ύπνου, υπήρχε 0,006 cm3 αύξηση του όγκου του εγκεφάλου στον ιππόκαμπο.
Επιπλέον, οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα άτομα με χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου καθώς κοιμούνται παρουσίασαν αλλοιώσεις στη λευκή ουσία του εγκεφάλου. Αν και η λευκή ουσία συνήθως μειώνεται καθώς γερνάμε, αυτές οι αλλαγές μπορεί να επηρεάσουν την εξέλιξη διαφορετικών εγκεφαλικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της Νόσου Αλτσχάιμερ.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Neurology, το ιατρικό περιοδικό της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.
