Υγιής γήρανση με γερό μυϊκό σύστημα

08 Αυγούστου 2024, 07:00

Πρόσφατη μελέτη, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο Autophagy, αναφέρει ως λύση για τη διατήρηση ενός γερού μυϊκού συστήματος, τη φροντίδα του συστήματος ανακύκλωσης των κυττάρων μας.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης και το Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Ερευνών, ανακάλυψαν ότι η πρωτεΐνη TP53INP2, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας των μυών καθώς μεγαλώνουμε καθώς λειτουργεί ως ρυθμιστής της αυτοφαγίας, της κυτταρικής διαδικασίας καθαρισμού κατά την οποία αποβάλλονται τα κατεστραμμένα συστατικά του κυττάρου.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα επίπεδα της TP53INP2 μειώνονται, τόσο στους ανθρώπους, όσο και στα ποντίκια με το γήρας. H πτώση αυτή σχετίζεται με μειωμένη αυτοφαγία και μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της σαρκοπενίας. Ωστόσο, όταν οι ερευνητές αύξησαν τα επίπεδα της TP53INP2 στα μεγαλύτερα σε ηλικία πειραματόζωα, παρατήρησαν αξιοσημείωτη βελτίωση στην υγεία και τη μυϊκή λειτουργία.

«Η μελέτη αυτή δεν αναδεικνύει απλώς τη σημασία της διατήρησης της αυτοφαγίας στους μυς για την αποτροπή της απώλειας μυϊκής μάζας, αλλά μας δίνει ακόμα ελπίδα για πιθανές θεραπείες που θα μπορούσαν να βελτιώσουν ή να μετριάσουν τις επιπτώσεις της γήρανσης στους μυς μας», εξηγεί ο συγγραφέας της μελέτης Antonio Zorzano, καθηγητής στο Τμήμα Βιοχημείας και Μοριακής Βιοϊατρικής στη Σχολή Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης.

Ο καθηγητής David Sebastián, μέλος του Τμήματος Βιοχημείας και Φυσιολογίας στη Σχολή Φαρμακευτικής και Επιστημών Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, προσθέτει: «Επιπλέον, η ενεργοποίηση της αυτοφαγίας μέσω της πρωτεΐνης TP53INP2, βελτίωσε την ποιότητα των μιτοχονδρίων, των κυτταρικών οργάνων που είναι απαραίτητα για την παραγωγή ενέργειας. Σε προηγούμενες μελέτες, είχαμε ήδη δείξει ότι αυτή η διαδικασία αλλοιώνεται κατά τη γήρανση».

Οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα μυών από ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών και βρήκαν ότι τα άτομα με υψηλότερα επίπεδα TP53INP2 στους μυς τους , είχαν μεγαλύτερη δύναμη λαβής, ένα κοινό μέτρο της συνολικής μυϊκής λειτουργίας. Επιπλέον, τα άτομα αυτά είχαν περισσότερες πιθανότητες να αξιολογηθούν ως «υγιούς γήρανσης», με λιγότερα δηλαδή γηριατρικά σύνδρομα.