Το σπλαχνικό λίπος φαίνεται να συμβάλλει στην ανάπτυξη της Νόσου Αλτσχάιμερ

Ερευνητές έχουν συνδέσει ένα συγκεκριμένο τύπο σωματικού λίπους με τις μη φυσιολογικές πρωτεΐνες στον εγκέφαλο που είναι χαρακτηριστικά της Νόσου Αλτσχάιμερ έως και 20 χρόνια πριν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα της άνοιας, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βόρειας Αμερικής (RSNA). Ειδικότερα, για τη μελέτη, οι ερευνητές εστίασαν στη σχέση μεταξύ τροποποιήσιμων παραγόντων που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, όπως η παχυσαρκία, η κατανομή του λίπους στο σώμα και ο μεταβολισμός, και η παθολογία της Νόσου Αλτσχάιμερ.

Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν συνολικά 80 γνωστικά ικανά άτομα μέσης ηλικίας (μέση ηλικία: 49,4 έτη, γυναίκες: 62,5%). Περίπου το 57,5% των συμμετεχόντων ήταν παχύσαρκοι και ο μέσος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) των συμμετεχόντων ήταν 32,31. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων εγκεφάλου (PET), μαγνητική τομογραφία σώματος και μεταβολική αξιολόγηση (μετρήσεις γλυκόζης και ινσουλίνης), καθώς και σε πάνελ λιπιδίων (χοληστερόλη). Πραγματοποιήθηκαν μαγνητικές τομογραφίες στην κοιλιά για τη μέτρηση του όγκου του υποδόριου λίπους (το λίπος κάτω από το δέρμα) και του σπλαχνικού λίπους (κρυμμένο λίπος που περιβάλλει τα όργανα).

«Ερευνήσαμε τη συσχέτιση του ΔΜΣ, του σπλαχνικού λίπους, του υποδόριου λίπους, του κλάσματος λίπους του ήπατος, του λίπους των μηρών και των μυών, καθώς και της αντίστασης στην ινσουλίνη και της HDL (καλή χοληστερόλη), με την εναπόθεση αμυλοειδούς και ταυ στη Νόσο Αλτσχάιμερ», είπε η Δρ. Mahsa Dolatshahi, κύρια συγγραφέας της μελέτης και μεταδιδακτορική ερευνητική συνεργάτιδα στο Mallinckrodt Institute of Radiology (MIR) στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον.

Οι σαρώσεις των μυών του μηρού χρησιμοποιήθηκαν για τη μέτρηση του όγκου των μυών και του λίπους. Η παθολογία της Νόσου Αλτσχάιμερ μετρήθηκε χρησιμοποιώντας σαρώσεις PET με ιχνηθέτες που συνδέονται με πλάκες αμυλοειδούς και πρωτεΐνες ταυ που συσσωρεύονται στους εγκεφάλους των ατόμων με νόσο.

Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα σπλαχνικού λίπους σχετίζονταν με αυξημένο αμυλοειδές, αντιπροσωπεύοντας το 77% της επίδρασης του υψηλού ΔΜΣ στη συσσώρευση αμυλοειδούς. Άλλοι τύποι λίπους δεν εξηγούν την αυξημένη παθολογία του Αλτσχάιμερ που σχετίζεται με την παχυσαρκία.

Η μελέτη έδειξε επίσης ότι η υψηλότερη αντίσταση στην ινσουλίνη και η χαμηλότερη HDL συσχετίστηκαν με υψηλό αμυλοειδές στον εγκέφαλο. Οι επιδράσεις του σπλαχνικού λίπους στην παθολογία του αμυλοειδούς μειώθηκαν εν μέρει σε άτομα με υψηλότερη HDL.

Τέλος, η ομάδα με υψηλό σπλαχνικό λίπος φάνηκε να έχει χαμηλότερη ροή αίματος στο σύνολο του εγκεφάλου. Δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά στην εγκεφαλική ροή αίματος στις ομάδες με υψηλό έναντι χαμηλού υποδόριου λίπους.

«Αυτή η εργασία θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στη δημόσια υγεία επειδή σχεδόν τρεις στους τέσσερις Αμερικανούς είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι», είπε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Cyrus A. Raji, MD, Ph.D. αναπληρωτής καθηγητής ακτινολογίας στο MIR.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Γνωρίζοντας ότι η σπλαχνική παχυσαρκία επηρεάζει αρνητικά τον εγκέφαλο, υπάρχει η  πιθανότητα η θεραπεία με τροποποιήσεις του τρόπου ζωής ή κατάλληλα φάρμακα για την απώλεια βάρους να μπορέσει να βελτιώσει την εγκεφαλική ροή αίματος και ενδεχομένως να μειώσει το βάρος και να μειώσει τον κίνδυνο για τη Νόσο Αλτσχάιμερ».