Εύκολος ή αναπόφευκτος ο εθισμός από το κινητό

Όπως αναφέρει ο Δρ Martin Graff, Ph.D., υπεύθυνος έρευνας στον τομέα της Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ν. Ουαλίας, «αν ελέγχω τακτικά το κινητό μου, ακόμα και αν δεν χτυπήσει, αν έχω το κινητό δίπλα μου το βράδυ, αν όταν το αφήσω στο σπίτι, σίγουρα θα γυρίσω για να το πάρω κι αν νιώθω νευρικότητα όταν δεν μπορούν να με βρουν στο κινητό, έχω αναπτύξει εξάρτηση από το κινητό τηλέφωνο».

Γιατί όμως η σχέση μας με το κινητό τηλέφωνο είναι τόσο εύκολο να γίνει εθιστική σε βαθμό που γύρω στο 60% των χρηστών θεωρείται και εθισμένο;

Τα τηλέφωνα γενικά διευκολύνουν τις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους που σημαίνει ότι είναι «μέσα» προσέγγισης με τους πρωταρχικούς στόχους δεσμού , την οικογένεια και τους φίλους.

Επιπλέον, στα κινητά αποθηκεύουμε φωτογραφίες, και άλλες πληροφορίες και μπορούν να προσαρμοστούν στις προτιμήσεις του κάθε ατόμου.

Αυτή η δυνατότητα εξατομίκευσης αυξάνει την αξία τους ως αντικείμενα δεσμού!

Η καθηγήτρια Veronika Konok και οι συνάδελφοί της ερεύνησαν τις διαφορετικές πλευρές της εξάρτησης από το κινητό τηλέφωνο και με ποιο τρόπο ο τύπος δέσμευσης του κάθε ατόμου (αγχώδης ή αποφευκτικός) επηρέαζε την προσκόλλησή του στο τηλέφωνο.

Στην έρευνα συμμετείχαν 142 άτομα ηλικίας 19-25 ετών από τα οποία ζητήθηκε να απαντήσουν σε τρία διαφορετικά τεστ:

Στην κλίμακα χρήσης κινητού, στην κλίμακα προσκόλλησης στο κινητό τηλέφωνο και στην κλίμακα της θεωρίας προσκόλλησης στους ενήλικες (Collins&Read, 1990).

Τα ευρήματα της έρευνας έδειξαν ότι σχεδόν όλοι οι νέοι παρουσιάζουν κάποιο βαθμό εξάρτησης από το κινητό τους.

Παρόλα αυτά, η έρευνα βρήκε ότι το άγχος που προέρχεται από το φόβο αποχωρισμού προέβλεπε μια μεγαλύτερη ανάγκη για επαφή, κάτι που υποδεικνύει ότι για τα άτομα με τέτοιο είδος άγχους, ήταν η λειτουργία διευκόλυνσης των σχέσεων η πιο σημαντική έκφανση της χρήσης του τηλεφώνου.

Τέλος, οι ερευνητές βρήκαν μια σύνδεση ανάμεσα στη χρήση του κινητού τηλεφώνου και τα άτομα με αγχώδη διαταραχή.

Αυτά τα άτομα χρησιμοποιούσαν το κινητό τους περισσότερο, αλλά μόνο για λειτουργίες όπως η κοινωνική δικτύωση και όχι τόσο για τηλεφωνήματα.

Όσον αφορά στις διαφορές σε σχέση με το φύλο, οι ερευνητές κατέληξαν στο ότι οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν το τηλέφωνο περισσότερο για να καλούν και να στέλνουν μηνύματα (δηλαδή περισσότερο για επικοινωνιακούς σκοπούς).

Η νομοφοβία είναι ένα συχνό φαινόμενο της εποχής αλλά τα μέχρι στιγμής ψυχολογικά ευρήματα, δίνουν ενδείξεις ως προς το πώς αυτό μπορεί να συνδέεται με τη θεωρία προσκόλλησης.