Ψυχική νόσος και σεξουαλική ζωή: Μια δύσκολη εξίσωση

Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν από ήπια ψυχολογικά, ως σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Δεν έχουν καλή σεξουαλική ζωή! Είτε επειδή παρουσιάζουν υπερσεξουαλικότητα -για παράδειγμα οι μανιοκαταθλιπτικοί σε φάση μανίας- είτε επειδή έχουν ψυχική και σωματική κατάπτωση -όπως τα άτομα με κατάθλιψη-, το σεξ παρουσιάζεται ως μια προβληματική πτυχή της ζωής...

Ειδικά τα άτομα με κατάθλιψη λαμβάνουν πολλές φορές τη διάγνωση της "ανηδονίας", της έλλειψης δηλαδή ικανότητας να νιώσουν ευχαρίστηση για οτιδήποτε ευχάριστο. Όπως ακριβώς δεν απολαμβάνουν ένα νόστιμο φαγητό, την παρέα φίλων ή ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα, έτσι δεν μπορούν να απολαύσουν και το σεξ.

Βεβαίως όταν ένα άτομο αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, ενδεχομένως το σεξ να είναι το τελευταίο στη λίστα με τα δεινά. Αλλά αν συνειδητοποιήσουμε ότι ένα νέο άτομο στερείται μία από τις βασικές χαρές της ζωής, χάνοντας μεγάλο μέρος των απολαύσεων και της καθημερινότητας, τότε ανεβάζουμε πιο ψηλά στη λίστα τη σεξουαλική ζωή!

Προβλήματα μειωμένης λίμπιντο και αδυναμίας ικανοποίησης αντιμετωπίζουν εξάλλου κάποιοι που λαμβάνουν συγκεκριμένα ψυχιατρικά φάρμακα. Στις περιπτώσεις αυτές δεν τίθεται βέβαια θέμα επιλογής: Σημαντικό είναι πρώτα να ελεγχθεί το πρόβλημα υγείας και μετά να εξεταστεί η πιθανότητα μείωσης των φαρμακευτικών δόσεων. 

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Στην περίπτωση αυτή τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχει ο ψυχίατρος που παρακολουθεί τον ασθενή και γνωρίζει την πάθησή του. Το βασικό είναι πάντως σε όλες τις περιπτώσεις, ο ασθενής να ενημερώνει τον ψυχολόγο και τον ψυχίατρό του για το πρόβλημα στη σεξουαλικότητα ώστε να το συζητούν και να το αντιμετωπίζουν με τον ενδεδειγμένο τρόπο.