Μεγάλη ζήτηση αχρείαστων παραπεμπτικών

Μεγάλη ζήτηση αχρείαστων παραπεμπτικών φαίνεται να επικρατεί, καθώς οι ασθενείς τείνουν, λανθασμένα, να μην εμπιστεύονται τον προσωπικό τους ιατρό (ΠΙ) για την εξέταση της υγείας τους, χωρίς να γνωρίζουν επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο επιβαρύνεται το Γενικό Σύστημα Υγείας.

Ο ιδιώτης προσωπικός γιατρός εντός του ΓεΣΥ στο Πολυιατρείο Αγίου Αντωνίου στη Λάρνακα και ειδικευμένος στην γενική ιατρική, Δρ Μοστράτος Ζέππος, μιλώντας στο YgeiaWatch, αναφέρει ότι ζητούνται συνεχώς αχρείαστα παραπεμπτικά διότι οι ασθενείς δεν εμπιστεύονται τον προσωπικό ιατρό (ΠΙ) για την λύση του προβλήματος τους και απαιτούν άμεση εκτίμηση από ειδικό, είτε διότι υπάρχει μια καθυστέρηση - η οποία είναι λογική για τον ιατρό και αδικαιολόγητη για τον ασθενή - από την έναρξη της θεραπείας μέχρι την επίτευξη πλήρους ίασης, είτε διότι οι ασθενείς φοβούνται  μια «κρυφή» πάθηση που μόνο ο ειδικός μπορεί να αποκαλύψει.

«Πολλοί πιστεύουν ότι ο προσωπικός τους ιατρός (ΠΙ) λόγω ιδιοτροπίας ή κακού χαρακτήρα  δεν τους εκδίδει παραπεμπτικά. Αυτό είναι λάθος. Αντίκεινται στην ιατρική δεοντολογία, τόσο στο ιατρικό καθήκον απέναντι στον ασθενή μας  όσο και στο  επαγγελματικό καθήκον απέναντι στο ΓΕΣΥ το οποίο μας πληρώνει όχι ως τηλεφωνικούς παραγγελιοδόχους γραμματειακής υποστήριξης αλλά ως υπεύθυνους ιατρούς για τη άσκηση της ιατρικής μας τέχνης», επισημαίνει.

Εξηγώντας ο Δρ Ζέππος, διευκρίνισε ότι καθήκον του προσωπικού ιατρού είναι να μην εκδίδει αχρείαστα παραπεμπτικά, διότι επιβαρύνουν το σύστημα τόσο οικονομικά όσο και κυρίως λειτουργικά. Από τη μία, προκαλεί κατάχρηση και αδικαιολόγητη σπατάλη πολύτιμων πόρων και από την άλλη, οι ειδικοί κλείνουν τα ραντεβού τους με ασθενείς που θα μπορούσαν άνετα να αντιμετωπισθούν από τον ΠΙ και έτσι δεν έχουν  χρόνο να αντιμετωπίσουν άμεσα τα σοβαρότερα περιστατικά που απαιτούν ειδικό, αναφέρει.

Επιπρόσθετα, προσθέτει, οι καλά εκπαιδευμένοι προσωπικοί ιατροί μπορούν να αντιμετωπίσουν το 70% των περιστατικών και μόνο ένα 30% των περιστατικών απαιτεί παραπομπή σε ειδικό.

Επισημαίνει ότι τα παραπεμπτικά που κυρίως εκδίδουν είναι για οφθαλμίατρο, ορθοπεδικό και καρδιολόγο και λιγότερο συχνά για ψυχίατρο, γενικό χειρούργο και ωτορυνολαρυγγολόγο.

Κοινωνικό και επιστημονικό επίτευγμα το ΓεΣΥ

Αναφορικά με το Γενικό Σύστημα Υγείας (ΓεΣΥ), ο Δρ Ζέππος, το χαρακτήρισε ότι ως ένα άρτιο και εξαιρετικό σύστημα υγείας, καθώς η καθιέρωση του ΠΙ για ολιστική και συνεχή υποστήριξη υγείας, η άμεση πρόσβαση στον ειδικό και σε εξειδικευμένες διαγνωστικές  και θεραπευτικές μεθόδους, οι υπηρεσίες των παραϊατρικών επαγγελμάτων και η επιτυχής αντιμετώπιση της πανδημίας αποτελούν μερικοί από τους λόγους που το καθιστούν ως ένα σημαντικό κρατικό, κοινωνικό και επιστημονικό επίτευγμα.

Προσθέτει επίσης ότι ο σημαντικότερος λόγος που χαρακτηρίζεται άρτιο είναι γιατί προσφέρει σημαντική ιατρική βοήθεια στους αδύναμους, «δηλαδή προσφέρει σωστή, συνεχή και ολοκληρωμένη ιατρική περίθαλψη σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που η οικονομική και η κοινωνική τους κατάσταση δεν τους επέτρεπε μέχρι την έλευση του ΓΕΣΥ, να την έχουν».

«Σίγουρα το ΓΕΣΥ πάσχει από παιδικές ασθένειες, αλλά μέρα με την μέρα, χρόνο με τον χρόνο με την συμβολή όλων μας βελτιώνεται και αναβαθμίζεται», 

Σπάνια να μην βρουν φάρμακα οι ασθενείς

Ερωτηθείς για το αν οι ασθενείς που εξυπηρετεί έχουν εύκολη πρόσβαση στα φάρμακα που συνταγογραφούνται, ο Δρ Ζέππος ανέφερε ότι σε σπάνιες περιπτώσεις δεν υπάρχουν συγκεκριμένα φάρμακα στα φαρμακεία, αλλά καλύπτονται από φάρμακα άλλης εταιρείας ουσιωδώς όμοια. «Οπότε συνήθως δεν υπάρχει πρόβλημα», είπε.

Όσον αφορά τα αντιικά φάρμακα κατά του Covid-19, δήλωσε ότι χρειάστηκε πολλές φορές να τα συνταγογραφήσει σε ασθενείς.

Σύμφωνα με τον γιατρό, «η χορήγηση των νέων αντιικών φαρμάκων,  που οι μελέτες έγκρισης τους έδειξαν μεγάλη αποτελεσματικότητα εναντίον της λοίμωξης από COVID-19,  καλύπτονται από συγκεκριμένα ιατρικά πρωτόκολλα».

Επομένως, «η μη χορήγηση αυτών των εξαιρετικών αντιικών φαρμάκων όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις των ιατρικών πρωτοκόλλων χορήγησης τους και δεν υπάρχουν άλλες αντενδείξεις, αποτελεί ιατρικό σφάλμα που μπορεί να οδηγήσει τον ιατρό στον εισαγγελέα, εάν ο ασθενής του υποστεί βλάβη της υγείας του από την λοίμωξη COVID-19», σημείωσε.

Η ψυχική υγεία επιδρά στη σωματική υγεία

Ο Δρ Ζέππος, αναφέρει ότι μεταξύ των συχνών περιστατικών που καλείται να αντιμετωπίσει ως ΠΙ, περιλαμβάνονται και οι ψυχικές παθήσεις.

Σύμφωνα με τον Δρ Ζέππο, «η ψυχική υγεία είναι σημαντικότερη της σωματικής, διότι άνθρωποι με σοβαρά σωματικά προβλήματα που διαθέτουν καλή ψυχική υγεία μπορούν και απολαμβάνουν την ζωή τους, σε αντίθεση με ανθρώπους που ενώ διαθέτουν άριστη σωματική υγεία υποφέρουν ψυχικά και δεν μπορούν να χαρούν τίποτα».

Επισημαίνει ακόμη ότι πολλοί ασθενείς υποφέρουν από έντονο άγχος και κατάθλιψη, τα οποία πολλές φορές σωματοποιούνται και εκφράζονται με πληθώρα σωματικών συμπτωμάτων. «Σε αρκετές περιπτώσεις βλέπουμε όταν θεραπεύουμε το άγχος και την κατάθλιψη να υποχωρούν, να βελτιώνονται και τα σωματικά συμπτώματα», συμπλήρωσε.

Υπέδειξε επίσης ότι καθήκον του ΠΙ είναι όχι μόνο να ασχολείται με τα σωματικά προβλήματα του ασθενούς του, αλλά και να ανιχνεύει και τυχόν ψυχικά θέματα.

Εντούτοις, η προσέγγιση αυτή έχει πολλά ρίσκα, γιατί η ψυχική υγεία αποτελεί ακόμη και σήμερα  ταμπού, αλλά έχει και μεγάλη απόδοση και εκπληκτικά αποτελέσματα τόσο στην υγεία του ασθενούς όσο και στον οικογενειακό του περιβάλλον, υπογραμμίζει ο Δρ Ζέππος.

Εν κατακλείδι, ο Δρ Ζέππος τονίζει τη σημαντικότητα και την αρτιότητα της φιλοσοφίας του ΓεΣΥ ως ένα κρατικό, κοινωνικό και επιστημονικό επίτευγμα, καθώς μέσω αυτού προσφέρεται σωστή και ολοκληρωμένη ιατρική περίθαλψη σε όλους τους ανθρώπους χωρίς να επιβαρύνονται οικονομικά. 

Της Ουρανίας Στυλιανού