Λανθασμένη η συσχέτιση εγκλήματος με ψυχική νόσο

Η Επιτροπή Εποπτείας και Προστασίας Δικαιωμάτων Ψυχικά Ασθενών, σε ανακοίνωσή της κάνει λόγο για παραπληροφόρηση η οποία οδηγεί στον στιγματισμό ευάλωτων και περιθωριοποιημένων ομάδων που γίνονται ο αποδιοπομπαίος τράγος της κοινωνίας. Συγκεκριμένα αναφέρεται στο πρόσφατο παράδειγμα της συσχέτισης του εγκλήματος με την ψυχική νόσο. 

Όπως αναφέρεται, μια εύκολη προσέγγιση του εγκλήματος, ειδικά εάν αυτό είναι ειδεχθές, είναι να αποδοθεί στον δράστη ψυχική νόσος. Ο γενικός πληθυσμός, προστίθεται, αποδέχεται την αιτιολογική σχέση μεταξύ της μείζονος ψυχικής διαταραχής και της εκδήλωσης εγκληματικής συμπεριφοράς. Η συσχέτιση αυτή, αναφέρεται, έχει αμφισβητηθεί έντονα από εγκληματολόγους, κοινωνιολόγους, κλινικούς ψυχολόγους και ψυχιάτρους. Στη βιβλιογραφία, σημειώνεται, υπάρχουν ερευνητικές μελέτες, οι οποίες υποστηρίζουν κάθε βασική υπόθεση συσχέτισης ψυχικής νόσου και βίαιης συμπεριφοράς. Η μόνη όμως αποδεδειγμένη συσχέτιση δεν είναι μεταξύ της ψυχικής νόσου και του εγκλήματος, αλλά μεταξύ εγκλήματος και ηλικίας. 

Αρκετές έρευνες, προστίθεται, έχουν αποδείξει ισχυρή ένδειξη συσχέτισης βίαιων εγκλημάτων και Διαταραχής Προσωπικότητας (Αντικοινωνικού τύπου), ενώ έρευνες που έγιναν σε κρατούμενους των φυλακών, έχουν εντοπίσει μεγαλύτερο ποσοστό χρηστών (Διαταραχή από Χρήση Ουσιών) σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Επιπλέον, οι κρατούμενοι που πάσχουν από Ψυχωτική ή  Συναισθηματική  Διαταραχή, είναι τρεις έως τέσσερεις φορές περισσότεροι από τους αντίστοιχους ασθενείς της κοινότητας. Αυτή όμως η διαφορά, σημειώνεται, μπορεί να αποδοθεί στην ευκολότερη εξιχνίαση του διαπραχθέντος εγκλήματος, σε σχέση με τον θύτη που δεν έχει οποιαδήποτε ψυχοπαθολογία.

Συμπερασματικά, αναφέρεται ότι οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι λίγοι ψυχιατρικοί ασθενείς είναι εγκληματίες και λίγοι εγκληματίες πάσχουν από κάποια ψυχιατρική διαταραχή.