Τι είναι η νευροφλεγμονή και ποιος ο αντίκτυπός της στην υγεία;

Η νευροφλεγμονή αναφέρεται σε μία φλεγμονώδη αντίδραση στον εγκέφαλο ή στο νωτιαίο μυελό και δημιουργείται από την παραγωγή μορίων, όπως οι κυτοκίνες, οι χημειοκίνες, τα αντιδραστικά είδη οξυγόνου (ROS) και οι δευτερογενείς αγγελιοφόροι, τα οποία απελευθερώνονται από τα ενδοθηλιακά κύτταρα, τα ανοσοκύτταρα από το περιφερικό σύστημα και τα μόνιμα νευρογλοιακά κύτταρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ), όπως μικρογλοία και αστροκύτταρα.

Αυτού του είδους η φλεγμονή μπορεί να επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στις ανοσολογικές, φυσιολογικές, μεταβολικές και ψυχολογικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Η σοβαρότητα και η έκβαση της νευροφλεγμονής, εξαρτώνται από παράγοντες, όπως η φύση της αρχικής ενεργοποίησης, η διάρκειά της και ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η φλεγμονή. Για παράδειγμα, μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη των ιστών, οίδημα, ενεργοποίηση κυττάρων του ανοσοποιητικού και, σε σοβαρές περιπτώσεις, κυτταρικό θάνατο.

Το άγχος αυξάνει την παραγωγή προφλεγμονωδών κυτοκινών, τροφοδοτώντας τη νευροφλεγμονή. Αυτό μπορεί να επιδεινώσει καταστάσεις όπως η κατάθλιψη, το χρόνιο άγχος και άλλες διαταραχές ψυχικής υγείας, μειώνοντας περαιτέρω τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Αν και η νευροφλεγμονή διαδραματίζει προστατευτικό ρόλο στην άμυνα του εγκεφάλου από επιβλαβείς παράγοντες και βοηθά στην επιδιόρθωση των ιστών, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα όταν είναι παρατεταμένη. Παράγοντες όπως γενετικές μεταλλάξεις, συσσώρευση πρωτεϊνών, λοιμώξεις, τραύματα και ορισμένα φάρμακα, μπορούν να προκαλέσουν παρατεταμένη νευροφλεγμονή, η οποία με τη σειρά της μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη νευροεκφυλιστικών ασθενειών.

Σε ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας και η νόσος Αλτσχάιμερ, η νευροφλεγμονή παίζει κεντρικό ρόλο στην καταστροφή των ιστών. Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, η χρόνια φλεγμονή οδηγεί σε απομυελίνωση και απώλεια νευραξόνων, οδηγώντας προοδευτικά σε αναπηρία . Στη νόσο Αλτσχάιμερ, η ενεργοποίηση των γλοίων και η κακή αναδίπλωση των πρωτεϊνών, έχουν ως αποτέλεσμα νευρωνική βλάβη και γνωστική έκπτωση. Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν πώς η παρατεταμένη νευροφλεγμονή μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη βλάβη και μακροπρόθεσμες λειτουργικές βλάβες. Επιπλέον, η έρευνα επισημαίνει όλο και περισσότερο την προφλεγμονώδη μικρογλοία ως βασικό παράγοντα νευρωνικής βλάβης, παρόλο που πολλά κύτταρα συμβάλλουν στη νευροφλεγμονή στη νόσο Πάρκινσον.

Για τη μείωση της νευροφλεγμονής στο Πάρκινσον, πιθανότατα θα χρειαστεί μια προσαρμοσμένη, ολοκληρωμένη προσέγγιση που περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, μη φαρμακολογικές τροποποιήσεις του τρόπου ζωής και φυσικές θεραπείες που στοχεύουν τη φλεγμονή.

Για τη νόσο Αλτσχάιμερ, οι περισσότερες κλινικές δοκιμές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εξετάζουν αντιφλεγμονώδεις ουσίες, δεν έχουν επιτύχει. Απαιτούνται εκτεταμένες διαχρονικές έρευνες με ακριβείς κλινικούς χαρακτηρισμούς και χαρακτηρισμούς με βάση βιοδείκτες για τον εντοπισμό αποτελεσματικών αντιφλεγμονωδών στόχων και θεραπειών για το Αλτσχάιμερ .

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Οι μελλοντικές κλινικές μελέτες θα πρέπει να επικεντρωθούν στην συν-ανάπτυξη φαρμάκων και πολυτροπικούς βιοδείκτες. Οι ελπιδοφόρες εξελίξεις στην τεχνολογία κατασκευής νανοσωματιδίων, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα εργαλεία για ελεγχόμενη και στοχευμένη χορήγηση φαρμάκων σε νευροφλεγμονώδεις περιοχές. Μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση περιλαμβάνει τη δημιουργία βιομιμητικών, στοχευμένων σε κύτταρα και ανταποκρινόμενων σε ερεθίσματα πολυλειτουργικών νανοσωματιδίων.