Τεχνητό πάγκρεας δοκιμάστηκε σε ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ

Ένα τεχνητό πάγκρεας, το οποίο διαχειρίζεται μια εφαρμογή, δοκιμάστηκε για πρώτη φορά σε άτομα με διαβήτη τύπου ΙΙ που χρειάζονται αιμοκάθαρση.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Cambridge και το Inselspital (Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βέρνης) στην Ελβετία, απέδειξαν ότι η συσκευή τεχνητού παγκρέατος μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να διαχειριστούν με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Ο διαβήτης είναι η πιο κοινή αιτία νεφρικής ανεπάρκειας. Καθώς αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που ζουν με διαβήτη τύπου ΙΙ, αυξάνεται και ο αριθμός των ατόμων που χρειάζονται αιμοκάθαρση ή μεταμόσχευση νεφρού.

Μια ομάδα του Πανεπιστημίου του Cambridge και του Cambridge University Hospitals NHS Foundation Trust έχει δημιουργήσει στο παρελθόν ένα τεχνητό πάγκρεας σχεδιασμένο να αντικαθιστά την ανάγκη για ενέσεις ινσουλίνης σε ασθενείς που ζουν με διαβήτη τύπου Ι. Σε αυτή τη νέα έρευνα, η ομάδα, σε συνεργασία με ερευνητές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βέρνης και στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, στην Ελβετία, απέδειξαν την αποτελεσματικότητα της συσκευής για την υποστήριξη ασθενών με διαβήτη τύπου ΙΙ και νεφρική ανεπάρκεια. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine.

Αυτόματη λειτουργία

Σε αντίθεση με το τεχνητό πάγκρεας που χρησιμοποιείται για τη διαχείριση του διαβήτη τύπου Ι, αυτή η έκδοση αποτελεί αυτόματο σύστημα. Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι πρέπει να ειδοποιήσουν το τεχνητό τους πάγκρεας ότι πρόκειται να φάνε για να επιτρέψουν την προσαρμογή της ινσουλίνης, αλλά αυτή η νέα έκδοση επιτρέπει στη συσκευή να λειτουργεί εντελώς αυτόματα.

Η Dr Charlotte Boughton από το Ινστιτούτο Μεταβολικής Επιστήμης Wellcome-MRC στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, η οποία ηγήθηκε της μελέτης, δήλωσε: «Οι ασθενείς που ζουν με διαβήτη τύπου ΙΙ και νεφρική ανεπάρκεια είναι μια ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα και διαχειρίζονται την κατάστασή τους-προσπαθώντας να αποτρέψουν δυνητικά επικίνδυνα υψηλά ή χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Υπάρχει πραγματική ανάγκη για νέες προσεγγίσεις που θα τους βοηθήσουν να διαχειριστούν την κατάστασή τους με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα».

Φορητή συσκευή ενεργοποιημένη από εφαρμογή smartphone

Το τεχνητό πάγκρεας είναι μια μικρή, φορητή ιατρική συσκευή που έχει σχεδιαστεί για να εκτελεί τη λειτουργία ενός υγιούς παγκρέατος στον έλεγχο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, χρησιμοποιώντας ψηφιακή τεχνολογία για την αυτοματοποίηση της χορήγησης ινσουλίνης. Το σύστημα φοριέται εξωτερικά στο σώμα και αποτελείται από τρία λειτουργικά στοιχεία: Έναν αισθητήρα γλυκόζης, έναν αλγόριθμο υπολογιστή για τον υπολογισμό της δόσης ινσουλίνης και μια αντλία ινσουλίνης. Το λογισμικό στο smartphone του χρήστη στέλνει ένα σήμα σε μια αντλία ινσουλίνης για να ρυθμίσει το επίπεδο της ινσουλίνης που λαμβάνει ο ασθενής. Ο αισθητήρας γλυκόζης μετρά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα του ασθενούς και τα στέλνει πίσω στο smartphone μέσω της εφαρμογής για να του επιτρέψει να κάνει περαιτέρω προσαρμογές.

Στην έρευνα, συμμετείχαν 26 ασθενείς που χρειάζονταν αιμοκάθαρση μεταξύ Οκτωβρίου 2019 και Νοεμβρίου 2020. Με τυχαία επιλογή, οι μισοί συμμετέχοντες επιλέχθηκαν να λάβουν πρώτα το τεχνητό πάγκρεας ενώ οι άλλοι μισοί έλαβαν πρώτα τυπική θεραπεία ινσουλίνης. Οι ερευνητές συνέκριναν πόσο χρόνο πέρασαν οι ασθενείς για τη λήψη σακχάρου στο αίμα (5,6 έως 10,0 mmol/L) σε διάστημα 20 ημερών.

Τα μέσα επίπεδα σακχάρου στο αίμα των ασθενών που χρησιμοποιούσαν το τεχνητό πάγκρεας ήταν χαμηλότερα (10,1 έναντι 11,6 mmol/L) και η συσκευή μείωσε τον χρόνο που περνούσαν οι ασθενείς με δυνητικά επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Ακόμη, η αποτελεσματικότητα του τεχνητού παγκρέατος βελτιώθηκε σημαντικά κατά την περίοδο της μελέτης καθώς προσαρμόστηκε ο αλγόριθμος και ο χρόνος σακχάρου στο αίμα. Αυτό το εύρημα υπογραμμίζει τη σημασία της χρήσης ενός προσαρμοζόμενου αλγορίθμου, ο οποίος μπορεί να προσαρμοστεί στις μεταβαλλόμενες ανάγκες του ατόμου σε ινσουλίνη με την πάροδο του χρόνου.

Όταν ρωτήθηκαν για τις εμπειρίες τους από τη χρήση του τεχνητού παγκρέατος, όλοι όσοι απάντησαν ότι θα το συνιστούσαν σε άλλους. Εννέα στους δέκα ανέφεραν ότι πέρασαν λιγότερο χρόνο σκεπτόμενοι τη διαχείριση του διαβήτη με το τεχνητό πάγκρεας από ό,τι κατά την περίοδο ελέγχου και παρόμοιοι αριθμοί (87%) ανησυχούσαν λιγότερο για τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους όταν το χρησιμοποιούσαν.

Άλλα οφέλη του τεχνητού παγκρέατος που αναφέρθηκαν από τους συμμετέχοντες στη μελέτη περιελάμβαναν λιγότερη ανάγκη για ελέγχους σακχάρου στο αίμα, λιγότερο χρόνο που απαιτείται για τη διαχείριση του διαβήτη τους με αποτέλεσμα περισσότερο προσωπικό χρόνο, ελευθερία και ηρεμία και σιγουριά. Ένα μειονέκτημα ήταν ότι ένιωσαν δυσφορία κατά τη χρήση της αντλίας ινσουλίνης.

Ο ανώτερος συγγραφέας, Δρ. Roman Hovorka, επίσης από το Ινστιτούτο Μεταβολικής Επιστήμης Wellcome-MRC, δήλωσε: «Το τεχνητό πάγκρεας όχι μόνο αύξησε τον χρόνο που οι ασθενείς ξόδεψαν εντός του εύρους στόχου για τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, αλλά έδωσε επίσης στους χρήστες ηρεμία. Ήταν σε θέση να ανησυχούν λιγότερο για την κατάσταση τους και για τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους και αφιέρωναν περισσότερο χρόνο για να συνεχίσουν τη ζωή τους».

Ο Δρ. Boughton πρόσθεσε: «Τώρα που δείξαμε ότι το τεχνητό πάγκρεας λειτουργεί σε μία δύσκολα θεραπεύσιμη ομάδα ασθενών, πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμο στον ευρύτερο πληθυσμό των ατόμων που ζουν με διαβήτη τύπου II».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Η ομάδα αυτή τη στιγμή δοκιμάζει το τεχνητό πάγκρεας για εξωτερική χρήση σε άτομα που ζουν με διαβήτη τύπου 2 που δεν χρειάζονται αιμοκάθαρση και διερευνά το σύστημα σε περίπλοκες ιατρικές καταστάσεις, όπως η περιεγχειρητική περίθαλψη.

Η Dr Lia Bally, η οποία ήταν επικεφαλής της μελέτης στη Βέρνη, δήλωσε: «Το τεχνητό πάγκρεας έχει τη δυνατότητα να γίνει βασικό εργαλείο της ολοκληρωμένης εξατομικευμένης φροντίδας για άτομα με σύνθετες ιατρικές ανάγκες».

X.X.