Ο υπερθυρεοειδισμός και ποια συμπτώματα προκαλεί

Ο υπερθυρεοειδισμός είναι παθολογική κατάσταση στην οποία ο θυρεοειδής υπερλειτουργεί.

Ο θυρεοειδής αδένας παράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες Τ3 και Τ4, οι οποίες παίζουν ζωτικό ρόλο στο σύνολο σχεδόν των μεταβολικών λειτουργιών.

Ο υπερθυρεοειδισμός χαρακτηρίζεται από επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών που είναι υψηλά με αποτέλεσμα το άτομο να βιώνει νευρικότητα, ταχυκαρδίες, κόπωση, εφίδρωση, μεγαλύτερη όρεξη για φαγητό, ανάγκη για πιο συχνή επίσκεψη στην τουαλέτα, αϋπνίες και γενικά συμπτώματα που δείχνουν ότι ο οργανισμός του υπερλειτουργεί.

Τρεις είναι οι πιο συχνές αιτίες του υπερθυρεοδεισμού:

Η Νόσος του Graves είναι η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού.

Πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα κατά το οποίο το σώμα παράγει αντισώματα που διεγείρουν τον θυρεοειδή να παράγει και να εκκρίνει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών.

Η παρουσία κάποιου ατόμου με νόσο Graves σε μια οικογένεια σημαίνει ότι και οι υπόλοιποι συγγενείς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης υπερθυρεοειδισμού.

Η δεύτερη αιτία είναι το τοξικό αδένωμα θυροειδούς που είναι πιο σπάνιο και αποτελεί ένα μη κακοήθες όγκο (όζο) του θυρεοειδούς που υπερλειτουργεί αυτόνομα προκαλώντας υπερθυρεοειδισμό.

Τρίτη αιτία είναι η τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη κατά την οποία ο θυρεοειδής αδένας είναι διογκωμένος (βρογχοκήλη) και χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών όζων που λόγω αυξημένης λειτουργικότητας προκαλούν υπερβολική παραγωγή ορμονών και εικόνα υπερθυρεοειδισμού.

Στις γυναίκες με υπερθυρεοειδισμό μπορεί να παρατηρηθεί αραίωση ή και πλήρη παύση της εμμήνου ρύσεως ενώ στα πιο ηλικιωμένα άτομα που πάσχουν από υπερθυρεοειδισμό μπορεί να προκληθεί καρδιακή ανεπάρκεια ή στηθάγχη.

Όταν ο υπερθυρεοειδισμός οφείλεται σε νόσο του Graves, μπορεί επίσης να έχουμε φλεγμονή των ιστών που βρίσκονται πίσω από τους οφθαλμικούς βολβούς με αποτέλεσμα τον εξόφθαλμο.

Αλλά οι ενδοκρινολόγοι ελέγχουν αν υπάρχει το σύμπτωμα αυτό και επεμβαίνουν με φάρμακα εγκαίρως.

Ακόμα όμως κι αν δεν το προλάβουμε, υπάρχουν σήμερα χειρουργικές επεμβάσεις που αποκαθιστούν την βλάβη.

Η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού γίνεται με αντιθυρεοειδικά χάπια και τακτική παρακολούθηση από τον θεράποντα γιατρό με κλινική εξέταση, αιματολογικές εξετάσεις (Τ3, Τ4, TSH και αντισώματα) αλλά και υπέρηχο στην περιοχή.

Πηγή: Endocrinology journal