Νέες μέθοδοι αντιμετώπισης του καρκίνου της ουροδόχου κύστης

Ένας νέος συνδυασμός αντικαρκινικών φαρμάκων φαίνεται να παρατείνει την επιβίωση σε ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο της ουροδόχου κύστης, με περισσότερες πιθανότητες από τις χημειοθεραπείες που χρησιμοποιούνται σήμερα ως πρότυπο φροντίδας κι αντιμετώπισης του καρκίνου.

Η έρευνα, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας στη Μαδρίτη, υποδηλώνει ότι ο συνδυασμός του αντισώματος ενφορτουμάμπης βεδοτίνης και και της ανοσοθεραπείας πεμπρολιζουμάμπης, που χορηγείται ενδοφλέβια, μειώνει τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή θανάτου κατά 55% σε ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο της ουροδόχου κύστης που δεν είχαν υποβληθεί σε θεραπεία και των οποίων ο καρκίνος εξαπλώθηκε σε άλλα συστήματα του οργανισμού, παρατείνοντας τη συνολική επιβίωση κατά μέσο όρο 31,5 μήνες σε σχέση με τους 16,1 μήνες της τυπικής χημειοθεραπείας.

Η δοκιμή Φάσης 3 παρακολούθησε 886 ασθενείς που μοιράστηκαν τυχαία σε 2 ομάδες για να λάβουν, είτε συνδυασμό ενφορτουμάμπης βεδοτίνης και πεμπρολιζουμάμπης, που χορηγήθηκαν ενδοφλέβια, είτε ένα είδος χημειοθεραπείας που ονομάζεται γεμσιταβίνη με σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη.

Η δοκιμή οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο νέος συνδυασμός φαρμάκων, είχε παρόμοιο προφίλ ασφάλειας με τις χημειοθεραπείες, με ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως δερματικά εξανθήματα ή υπεργλυκαιμία που εμφανίστηκαν στο 55,9% των ασθενών που έλαβαν το συνδυασμό, σε σύγκριση με το 69,5% όσων έλαβαν χημειοθεραπεία με σισπλατίνη.

Τα ευρήματα της έρευνας έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν το πρότυπο φροντίδας για τον προχωρημένο καρκίνο της ουροδόχου κύστης, δήλωσε ο Δρ Toni Choueiri, διευθυντής του Lank Center for Genitourinary Oncology στο Dana-Farber Cancer Institute, ο οποίος δεν συμμετείχε στην νέα έκθεση, αλλά συμμετέχει στο συνέδριο της ESMO στη Μαδρίτη.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Από τότε που φοιτούσα στην Ιατρική σχολή, η θεραπεία μεταστατικού καρκίνου της ουροδόχου κύστης, ήταν η γεμσιταβίνη και η σισπλατίνη. Από τα τέλη της δεκαετίας του '90, τίποτα δεν τους πήρε την πρώτη θέση. Αλλά τώρα, ο συνδυασμός πεμπρολιζουμάμπης, ενός αναστολέα σημείων ελέγχου ανοσοθεραπείας, και ενφορτουμάμπης βεντοτίνης, ενός αντισώματος-φαρμάκου, ξεπέρασε τον παλιό συνδυασμό που υπήρχε από τα τέλη της δεκαετίας του 1990», είπε ο Choueiri. «Νομίζω ότι αυτό θα γίνει ένα νέο πρότυπο».