Μικρές δόσεις δοξυκυκλίνης προσφέρουν αποτελεσματική θεραπεία για την αλωπεκία

Μικρές ποσότητες ενός κοινού αντιβιοτικού και αντιφλεγμονώδους φαρμάκου μπορούν να περιορίσουν τα συμπτώματα που προκαλεί μια εσφαλμένη ανοσολογική αντίδραση (π.χ. αυτοάνοση) και μπορεί να προκαλέσει μόνιμη απώλεια μαλλιών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Αυτή η μέθοδος μπορεί επίσης να έχει λιγότερες παρενέργειες σε σχέση με τις υψηλότερες δόσεις του φαρμάκου.

Με επικεφαλής τους ερευνητές στο NYU Langone Health, η επιστημονική ομάδα διερεύνησε τη ουλωτική αλωπεκία, μια σπάνια πάθηση του δέρματος κατά την οποία τα ανοσοποιητικά κύτταρα του οργανισμού καταστρέφουν τους θύλακες των τριχών, οδηγώντας σε απώλεια μαλλιών και τη δημιουργία ουλών. Οι γιατροί συνήθως αντιμετωπίζουν αυτή τη χρόνια διαταραχή με σχετικά υψηλές δόσεις του αντιβιοτικού δοξυκυκλίνης, συχνά για παρατεταμένες χρονικές περιόδους. 

Ωστόσο, το φάρμακο μπορεί να προκαλέσει ναυτία, έμετο και εξανθήματα και μπορεί να αποθαρρύνει τους ασθενείς από το να συνεχίσουν να το λαμβάνουν, λένε οι συγγραφείς της μελέτης. Ως αποτέλεσμα, η ομάδα προσπάθησε να προσδιορίσει εάν οι χαμηλότερες δόσεις θα μπορούσαν να περιορίσουν αυτά τα συμπτώματα.

Όπως μεταδίδει το News Medical, τα ευρήματα σε 241 άνδρες και γυναίκες που έλαβαν θεραπεία για διάφορες μορφές ουλωτικής αλωπεκίας αποκάλυψαν ότι οι χαμηλότερες δόσεις (συνήθως 20 χιλιοστόγραμμα 2 φορές την ημέρα) και οι υψηλότερες δόσεις (έως και 100 χιλιοστόγραμμα 2 φορές την ημέρα) δοξυκυκλίνης ήταν εξίσου αποτελεσματικές. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές δεν βρήκαν σημαντική διαφορά μεταξύ των 2 ομάδων σχετικά με τις αξιολογήσεις της φλεγμονής του τριχωτού της κεφαλής, την αντίληψη των ασθενών για τη σοβαρότητα της τριχόπτωσης και τις κλινικές μετρήσεις της πυκνότητας των μαλλιών, της διαμέτρου του άξονα της τρίχας και της ύφεσης της γραμμής των μαλλιών.

Επιπλέον, ενώ το 23% αυτών που έλαβαν την υψηλή δόση παρουσίασαν κοινές παρενέργειες της δοξυκυκλίνης, μόνο το 12% όσων έλαβαν μικρότερες δόσεις του φαρμάκου τις παρουσίασαν. Ένα άλλο βασικό εύρημα ήταν ότι, ενώ το 25% της ομάδας υψηλής δόσης σταμάτησε να παίρνει δοξυκυκλίνη λόγω γαστρεντερικών προβλημάτων, μόνο το 16% της ομάδας χαμηλής δόσης διέκοψε τη θεραπεία εξαιτίας αυτής της παρενέργειας.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι γιατροί μπορούν να συνταγογραφήσουν χαμηλότερες δόσεις δοξυκυκλίνης σε ασθενείς που αγωνίζονται με λεμφοκυτταρική αλωπεκία χωρίς να διακυβεύεται η αποτελεσματικότητα και το αντιφλεγμονώδες όφελος της θεραπείας», δήλωσε η Carli Needle, BA, συν-επικεφαλής της μελέτης.