Ημέρα ευαισθητοποίησης για την ημικρανία

Δεν είναι απλός πονοκέφαλος. Δεν θα περάσει αν πιούμε ένα παυσίπονο. Δεν υπερβάλλει κάποιος που δεν το αντέχει. Η ημικρανία είναι μια βασανιστική κατάσταση που καθιστά τον σοβαρά πάσχοντα, άνθρωπο με αναπηρία, ο οποίος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα του.

Δεν του επιτρέπει να εργαστεί, να παρακολουθήσει μια εκπομπή, έχει δυσανεξία σε φως, ήχους ακόμα και σε οσμές, βιώνει ναυτία ή και εμετούς και έχει ανάγκη για κατάκλιση.

Σύμφωνα με στοιχεία από συλλόγους ασθενών, μεταξύ των πασχόντων από χρόνια ημικρανία, όσων δηλαδή έχουν πάνω από τις μισές ημέρες του μήνα συμπτώματα ημικρανίας, το ποσοστό όσων είχαν σοβαρά επαγγελματικά προβλήματα ήταν της τάξης του 30% περίπου.

Όπως αναφέρει ο  Δρ Μανώλης Δερμιτζάκης, νευρολόγος, «το νευροπεπτίδιο CGRP αποτελεί στόχο τόσο των μονοκλωνικών αντισωμάτων (που είναι μεγάλα χημικά μόρια), αλλά είναι γενικότερα, μαζί με τον υποδοχέα του, οι κύριοι στόχοι της αντί-ημικρανικής έρευνας όσο αφορά στην πρόληψη και στη συμπτωματική αντιμετώπιση της πάθησης.

Έτσι έχουν αναπτυχθεί και αναμένεται να κυκλοφορήσουν τα λεγόμενα μικρά χημικά μόρια.

Η κατηγορία αυτή των φαρμάκων θα ονομάζεται Gepants και δεν θα είναι μονοκλωνικά αντισώματα.

Δυο από αυτά θα είναι για την αντιμετώπιση του πόνου και ένα για την προληπτική χορήγηση στην ημικρανία.

Τα νέα αυτά μόρια έδειξαν αποτελεσματικότητα στις μελέτες σε σχέση με το εικονικό φάρμακο με στατιστικά σημαντική μείωση των ημερών με ημικρανία τον μήνα.

 Αυτή η μείωση αφορούσε και ασθενείς που είτε δεν λάμβαναν, είτε ήδη λάμβαναν μια προληπτική αγωγή για την ημικρανία.

Ο κ. Μιχάλης Βικελής, νευρολόγος, θεωρεί ότι αποτελεσματική λύση για την ημικρανία είναι τα μονοκλωνικά αντισώματα.

Η ανάγκη για μείωση της συχνότητας, τη διάρκειας και της έντασης των κρίσεων ημικρανίας, συνέχισε ο κ. Βικελής, αλλά και της μείωσης αναλγητικών φαρμάκων, οδηγεί συχνά στην επιλογή χρήσης μιας προφυλακτικής θεραπείας για την ημικρανία.

Ωστόσο, οι υπάρχουσες φαρμακευτικές επιλογές έχουν διάφορα μειονεκτήματα, όπως η ανεπαρκής αποτελεσματικότητα, οι ενδεχόμενες παρενέργειες και η μη στοχευμένη δράση στην ημικρανία.

Το θεραπευτικό αυτό κενό καλύπτεται από μια νέα γενιά αντι-ημικρανικών φαρμάκων.

Τα νέα αυτά φάρμακα δημιουργήθηκαν μετά την ανακάλυψη ότι μια χημική ουσία του οργανισμού που ονομάζεται CGRP είναι κομβική στη δημιουργία κρίσεων ημικρανίας. Έτσι, δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας μονοκλωνικά αντισώματα, που εξουδετερώνουν το CGRP ή τον υποδοχέα του.

Τα φάρμακα αυτά χορηγούνται με τη μορφή υποδόριας ένεσης μια φορά το μήνα ή το τρίμηνο, γεγονός που καθιστά τη λήψη εύκολη και συνεπή και, με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία, έχουν μικρό ποσοστό εμφάνισης παρενεργειών.

Μάλιστα, η απόλυτα εξειδικευμένη τους δράση, η οποία σε αντίθεση με άλλα μονοκλωνικά αντισώματα που κυκλοφορούν για άλλες παθήσεις δεν αφορά το ανοσοποιητικό, οδήγησε στο ότι οι παρενέργειες που εμφανίστηκαν είναι ήπιες και καλά ανεκτές, κάτι πολύ σημαντικό όταν η θεραπεία αφορά μία πάθηση όπως η ημικρανία.

Τα μονοκλωνικά αντισώματα κατά της ημικρανίας έχουν δοκιμαστεί σε ένα διεθνές πρόγραμμα κλινικών μελετών που έχει ήδη διαρκέσει περισσότερα από οκτώ χρόνια.