H χρόνια απώλεια ύπνου αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων
23 September 2022, 09:00
Η μείωση του ύπνου για μεγάλα χρονικά διαστήματα, μπορεί να βλάψει τα βλαστοκύτταρα, αυξάνοντας ενδεχομένως τον κίνδυνο φλεγμονωδών διαταραχών και καρδιακών παθήσεων, σύμφωνα με μια μικρή νέα μελέτη.
Συγκεκριμένα, ανάλυση δειγμάτων αίματος από 14 υγιείς εθελοντές που συμφώνησαν να συντομεύουν τον ύπνο τους κατά 1 ½ ώρα κάθε βράδυ για έξι εβδομάδες, αποκάλυψε μακροπρόθεσμες αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας αυτών των βλαστοκυττάρων. Αυτό οδηγεί σε πολλαπλασιασμό των λευκών αιμοσφαιρίων που μπορεί να πυροδοτήσουν φλεγμονή, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο Journal of Experimental Medicine.
«Το βασικό μήνυμα από αυτή τη μελέτη είναι ότι ο ύπνος μειώνει τη φλεγμονή και η απώλεια ύπνου αυξάνει τη φλεγμονή», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Filip Swirski, διευθυντής του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακής Έρευνας στο Icahn Mount Sinai στη Νέα Υόρκη. «Σε άτομα που είχαν υποβληθεί σε περιορισμό ύπνου, ο αριθμός των κυττάρων του ανοσοποιητικού που κυκλοφορούσαν στο αίμα ήταν υψηλότερος. Αυτά τα κύτταρα παίζουν βασικό ρόλο στη φλεγμονή».
Για να εξετάσουν τον αντίκτυπο του περιορισμένου ύπνου στο ανοσοποιητικό σύστημα, ο Swirski και οι συνεργάτες του διεξήγαγαν πειράματα σε ανθρώπους και ποντίκια. Στη μελέτη σε ανθρώπους, συμμετείχαν επτά άνδρες και επτά γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 35 ετών που συνήθως κοιμόντουσαν οκτώ ώρες τη νύχτα.
Στο πρώτο μέρος αυτού του πειράματος, οι εθελοντές παρακολουθήθηκαν ενώ κοιμούνταν όπως συνήθιζαν για έξι εβδομάδες, μετά τις οποίες, οι ερευνητές έλαβαν δείγματα αίματος και ανέλυσαν το περιεχόμενο των ανοσοποιητικών κυττάρων τους. Για την επόμενη φάση, ο ύπνος των εθελοντών μειώθηκε κατά 90 λεπτά κάθε βράδυ για έξι εβδομάδες. Για άλλη μια φορά, οι ερευνητές έλαβαν δείγματα αίματος, μετρώντας τον αριθμό των κυττάρων του ανοσοποιητικού.
Όταν ο Swirski και οι συνεργάτες του συνέκριναν τα δεδομένα από τα δύο σετ δειγμάτων αίματος, βρήκαν αύξηση στον αριθμό των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος μετά τις έξι εβδομάδες περιορισμού του ύπνου.
Επιπλέον, τα βλαστοκύτταρα που γεννούν κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος είχαν τροποποιηθεί, ως αποτέλεσμα των έξι εβδομάδων συντομευμένου ύπνου. Ενώ η βασική τους κωδικοποίηση DNA παρέμεινε η ίδια, ο προγραμματισμός που ελέγχει ποια κομμάτια γενετικού υλικού θα ενεργοποιούνται και θα απενεργοποιούνται, άλλαξε.
Έτσι, η αλλαγή στα βλαστοκύτταρα οδηγεί τελικά σε λιγότερη ποικιλομορφία μεταξύ των κυττάρων του ανοσοποιητικού. Λιγότερη ποικιλομορφία σημαίνει ότι ορισμένες διεργασίες μπορεί να μην γίνονται ενώ άλλες επιτελούνται σε υπερβολικό βαθμό, εξήγησε καταληκτικά ο Swirski.
