Η έκθεση στο κάδμιο συνδέεται με προβλήματα μνήμης

Το εξαιρετικά τοξικό μέταλλο κάδμιο, το οποίο εισέρχεται στον οργανισμό μας μέσω του καπνίσματος, της εισπνοής μολυσμένου αέρα και των τροφίμων, βρέθηκε ότι έχει υψηλότερο αντίκτυπο στη γνωστική ικανότητα των λευκών ανθρώπων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Neurologysuggests.

Ειδικότερα, στην εν λόγω μελέτη, οι ερευνητές έλαβαν δείγματα ούρων από 2.172 άτομα - περισσότερα από τα μισά από τα οποία ήταν γυναίκες και σχεδόν το 40% ήταν μαύρα, με μέσο όρο παρακολούθησης τα 10 έτη και βρήκε μια «σημαντική συσχέτιση» του καδμίου στα ούρα των λευκών συμμετεχόντων με γνωστικά προβλήματα. Κάθε χρόνο, οι συμμετέχοντες υποβάλλονταν σε τεστ σκέψης και μνήμης και κατά τη διάρκεια της μέσης περιόδου των 10 ετών, 195 άτομα ανέπτυξαν γνωστική εξασθένηση.

Οι ερευνητές δεν βρήκαν καμία σχέση μεταξύ των επιπέδων καδμίου και της γνωστικής εξασθένησης στη συνολική κοόρτη της μελέτης. Ωστόσο, οι λευκοί συμμετέχοντες με υψηλότερες συγκεντρώσεις καδμίου στα ούρα τους, είχαν διπλάσιο κίνδυνο γνωστικής εξασθένησης σε σύγκριση με εκείνους της ομάδας με χαμηλότερες συγκεντρώσεις καδμίου. Δεν υπήρχε τέτοιος συσχετισμός για τους μαύρους συμμετέχοντες.

Οι συμμετέχοντες είχαν παρόμοια επίπεδα καδμίου συνολικά, αλλά οι λευκοί στη μελέτη έκαναν «σημαντικά υψηλότερο κατά μέσο όρο αριθμό πακέτων τσιγάρων σε σύγκριση με τους μαύρους συμμετέχοντες», γράφουν οι συγγραφείς, επισημαίνοντας ότι το κάπνισμα παρείχε τη μεγαλύτερη έκθεση στο κάδμιο για τους λευκούς συμμετέχοντες.

Η φυλετική διαφορά στις πιθανότητες γνωστικής έκπτωσης, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, μπορεί να εξηγηθεί από τις διαφορές στη χρήση καπνού.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Το κάδμιο είναι γνωστό καρκινογόνο και μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη άνοιας. Απελευθερώνεται στο περιβάλλον μέσω βιομηχανικών και γεωργικών δραστηριοτήτων. Η επίδρασή του στον εγκέφαλο και το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι ευρέως διαδεδομένη, με το κάδμιο να μπορεί να διαταράξει τα επίπεδα ασβεστίου στον εγκέφαλο καθώς και να ενεργοποιήσει τις οδούς σηματοδότησης που σχετίζονται με τη φλεγμονή και το θάνατο των νευρικών κυττάρων.