Η απώλεια της όσφρησης μπορεί να είναι πρώιμο σημάδι της Nόσου Αλτσχάιμερ

10 Αυγούστου 2023, 10:00

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Neurology αναφέρει ότι τα άτομα που φέρουν την παραλλαγή γονιδίου APOE e4 - η οποία συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για τη Νόσο Αλτσχάιμερ - μπορεί να χάσουν την όσφρησή τους καθώς αναπτύσσουν τη νόσο.

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η αναγνώριση οσμών απαιτεί, τόσο την ικανότητα αναγνώρισης των οσμών, όσο και την ικανότητα ανίχνευσής τους (ευαισθησία οσμής). Οι φορείς αυτού του συγκεκριμένου αλληλόμορφου τείνουν να χάνουν την ευαισθησία στις οσμές πολύ πριν εμφανίσουν κενά στην ικανότητα αναγνώρισης των οσμών, έγραψαν οι ερευνητές.

Η απώλεια της ευαισθησίας στις οσμές εμφανίζεται επίσης πολύ πριν από τη μείωση της γνωστικής ικανότητας. Για τη μελέτη, 865 άτομα ολοκλήρωσαν μια έρευνα που εξέτασε τόσο την ικανότητά τους να ανιχνεύουν μια οσμή όσο και αν μπορούσαν να ονοματίσουν τη συγκεκριμένη μυρωδιά. Οι συμμετέχοντες ελέγχονταν κάθε 5 χρόνια. Ολοκλήρωσαν επίσης τεστ αναφορικά με τη σκέψη και τη μνήμη τους, με 5 χρόνια να μεσολαβούν μεταξύ των δοκιμών. Το τεστ DNA χρησιμοποιήθηκε για να εντοπιστεί ποιος φέρει την παραλλαγή του γονιδίου που αυξάνει τον κίνδυνο για τη Νόσο Αλτσχάιμερ.

Η ερευνητική ομάδα οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που φέρουν το αλληλόμορφο APOE e4, είχαν 37% λιγότερες πιθανότητες να είναι καλοί στην ανίχνευση της οσμής από εκείνους που δεν έφεραν την παραλλαγή. Αυτό διαπιστώθηκε μετά τον αποκλεισμό άλλων παραγόντων όπως η ηλικία, το φύλο και η εκπαίδευση. Σημειώνεται ότι μειώσεις στην ανίχνευση οσμών άρχισαν να παρατηρούνται μεταξύ 65 και 69 ετών. Οι αλλαγές στην ικανότητα των ανθρώπων να αναγνωρίζουν τη μυρωδιά δεν εμφανίστηκαν μέχρι την ηλικία των 75 έως 79 ετών.

Η Δρ Leah Alexander, παιδίατρος στο Νιου Τζέρσεϊ, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη, είπε: «Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι οσφρητικοί νευρώνες είναι από τους πιο ευάλωτους σε βλάβες από βήτα-αμυλοειδές, μία από τις πρωτεΐνες που σχετίζονται με τη Νόσο Αλτσχάιμερ».

Τέλος, σύμφωνα με τους συγγραφείς, αυτή η πρώιμη απώλεια της οσφρητικής ικανότητας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προάγγελος μελλοντικών προβλημάτων σκέψης και μνήμης.