Πώς να αντιμετωπίσουμε τις αϋπνίες

Μετράμε «προβατάκια», ανοιγοκλείνουμε την τηλεόραση, διαβάζουμε βιβλία και περιοδικά, χαλαρώνουμε αλλά τίποτα. Ο ύπνος δεν έρχεται και το άγχος μεγαλώνει.

Ειδικά μάλιστα αν το πρόβλημα έχει μεγάλη διάρκεια και οι εβδομάδες περνούν με βασανιστικές νύχτες, τα προβλήματα συσσωρεύονται. Και η επίσκεψη στον ψυχολόγο είναι μονόδρομος.

Υπάρχει μια διαπιστωμένη προδιάθεση στους ανθρώπους να καθυστερούν τον ύπνο τους και μάλιστα, χωρίς αυτό να επηρεάζει τη διάθεση ή την ψυχική τους κατάσταση αρνητικά. «Η ψυχολογία, όμως, δεν είναι ανεξάρτητη των βιολογικών παραμέτρων», μας λέει ειδικός ψυχολόγος.

Ο κ. Γιώργος Παπαγεωργίου, Bsc (Psychology) University of London, MSc (Health Psychology) University of Central Lancashire, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Σχεσιακής Ψυχανάλυσης (IARPP) – ΗΠΑ, διευθυντής και επόπτης επιστημονικού προσωπικού στην Ψυχική Φροντίδα μας συμβουλεύει για να αντιμετωπίσουμε τις αϋπνίες:

Ένα ξενύχτι είναι σχεδόν αδύνατο να δημιουργήσει πρόβλημα στον ψυχισμό (δηλαδή στην ψυχική υγεία) ενός ανθρώπου, οπότε αν χρειαστεί να περάσετε μία άγρυπνη νύχτα, μην ανησυχήσετε υπέρμετρα. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν το πρόβλημα εγκαθίσταται.

Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως το ξενύχτι τους κρατάει σε εγρήγορση, όμως αυτό δεν είναι αλήθεια, καθώς η νοητική λειτουργία μειώνεται. Κοιμηθείτε έστω και μόνον λίγες ώρες.

Όσοι άνθρωποι έχουν ανάγκη αυξημένης απόδοσης την επόμενη ημέρα που θα ξημερώσει, ας προσέχουν αν τυχόν σκοπεύουν να «εκμεταλλευτούν την αϋπνία τους».

Αν μπορείτε, κοιμηθείτε απαραίτητα έστω και λίγες ώρες πριν από τις εξετάσεις ή πριν από μία απαιτητική παρουσίαση.

Να κοιμάστε την ώρα που νυστάξατε πολύ και όχι νωρίτερα κάποια οργανωμένη ώρα. Τον ύπνο που λείπει (εάν σας λείπει όντως) θα τον αναπληρώσει το ίδιο το σώμα ζητώντας ύπνο τις επόμενες νύχτες.

Μην αγχώνεστε για τυπικά 8ωρα ύπνου. Αυτά, για πολλούς ανθρώπους, δεν είναι πραγματικά απαραίτητα.

Όσοι πραγματικά βασανίζονται διαρκώς από νύχτες αϋπνίας, καλό είναι να γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να υποδηλώνει βαριές αγχώδεις διαταραχές. Αυτές έχουν βαθιές «ρίζες» και χρειάζεται να πάτε σε ειδικό. Δεν «περνούν» από μόνες τους, συμβουλεύει ο διευθυντής της ψυχικής φροντίδας.