Γιατί πρέπει να υπάρχει απόλυτο σκοτάδι κατά τον ύπνο

Ο ύπνος μόνο για μία νύχτα με χαμηλό φως, όπως αυτό της τηλεόρασης, αύξησε το σάκχαρο στο αίμα και τον καρδιακό ρυθμό υγιών νέων που συμμετείχαν σε ένα πείραμα, αναφέρει νέα μελέτη .

Ο καρδιακός ρυθμός συνήθως πέφτει τη νύχτα, ενώ ο αυξημένος καρδιακός ρυθμός τις νυχτερινές ώρες έχει αποδειχθεί σε πολυάριθμες μελέτες ότι είναι παράγοντας κινδύνου για μελλοντικές καρδιακές παθήσεις και πρόωρο θάνατο.

Παράλληλα, τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα είναι σημάδι αντίστασης στην ινσουλίνη, κατάσταση κατά την οποία το σώμα σταματά να χρησιμοποιεί σωστά τη γλυκόζη και αρχίζει να παράγει επιπλέον ινσουλίνη. Με την πάροδο του χρόνου, η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί τελικά να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου 2.

Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει μια συσχέτιση μεταξύ του τεχνητού φωτός τη νύχτα και της αύξησης βάρους και της παχυσαρκίας, των διαταραχών στη μεταβολική λειτουργία, της έκκρισης ινσουλίνης και των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου.

Η Δρ Phyllis Zee, διευθύντρια σε κέντρο του Northwestern University Feinberg School of Medicine, και η ομάδα της, πήραν 20 υγιείς νέους και τούς έβαλαν να περάσουν δύο νύχτες σε ένα εργαστήριο ύπνου. Η πρώτη νύχτα πέρασε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο όπου «δεν θα μπορούσες να δεις πολλά όταν τα μάτια σου ήταν ανοιχτά», εξήγησε η Zee.

Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη συνδέθηκαν με συσκευές που παρακολουθούν μια σειρά από δείκτες της ποιότητας του ύπνου. «Καταγράψαμε τα εγκεφαλικά κύματα και μπορέσαμε να πούμε σε ποιο στάδιο ύπνου βρισκόταν το άτομο», είπε η Zee και συνέχισε: «Καταγράψαμε την αναπνοή τους, τον καρδιακό τους ρυθμό, το ΗΚΓ (ηλεκτροκαρδιογράφημα) και επίσης πήραμε αίμα για να μετρήσουμε τα επίπεδα μελατονίνης ενώ κοιμόντουσαν».

Ένα τυχαιοποιημένο τμήμα της ομάδας επανέλαβε το ίδιο σε μία δεύτερη νύχτα στο εργαστήριο, ενώ μια άλλη ομάδα κοιμήθηκε με ένα αμυδρό φως με λάμψη περίπου ισοδύναμη με «μια πολύ, πολύ σκοτεινή, συννεφιασμένη μέρα ή φώτα του δρόμου που έμπαιναν μέσα από παράθυρο».

Στη βιβλιογραφία, η εκτίμηση είναι ότι περίπου το 5% έως 10% του φωτός στο περιβάλλον θα περνούσε πραγματικά από το κλειστό βλέφαρο στο μάτι, επομένως αυτό δεν είναι πραγματικά πολύ φως, εξήγησε η ίδια επιστήμονας.

Ωστόσο, ακόμη και αυτή η μικροσκοπική ποσότητα φωτός, δημιούργησε ένα έλλειμμα ύπνου REM (αργών κυμάτων και γρήγορης κίνησης των ματιών), δηλαδή στο στάδιο του ύπνου που συμβαίνει η μεγαλύτερη κυτταρική ανανέωση.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Επιπλέον, ο καρδιακός ρυθμός ήταν υψηλότερος, η αντίσταση στην ινσουλίνη αυξήθηκε, ενώ σημειώθηκαν στο νευρικό σύστημα αλλαγές που σχετίζονται με υψηλότερη αρτηριακή πίεση σε υγιείς ανθρώπους. ''Το φως δεν ήταν αρκετά έντονο, για να μειώσει τα επίπεδα μελατονίνης στο σώμα'', προσέθεσε η Δρ Zee. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Proceedings of the National Academy of Sciences.