Από που προέρχεται η επιθετικότητα των ανθρώπων για αντίπαλες ομάδες
30 Ιουνίου 2022, 10:00
Οι άνθρωποι τείνουν να σχηματίζουν ομάδες, οι οποίες συχνά βρίσκονται σε σύγκρουση με αντίπαλες ομάδες. Γιατί, όμως, έχουμε την τάση να δημιουργούμε αντιπαλότητες; Μία νέα μελέτη με επικεφαλής ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Commonwealth της Βιρτζίνια, χρησιμοποίησε τεχνολογία λειτουργικής απεικόνισης εγκεφάλου για να αποκαλύψει μια πιθανή απάντηση: Αυξάνεται η δραστηριότητα στο δίκτυο ανταμοιβής του εγκεφάλου.
«Σε μια περίοδο βαθύτερων πολιτικών διαιρέσεων και παγκόσμιων συγκρούσεων, είναι σημαντικό να καταλάβουμε γιατί οι άνθρωποι χωρίζουν ο ένας τον άλλον σε «εμείς» και «αυτοί» και μετά δείχνουν μια βαθιά προθυμία να βλάψουν «αυτούς»», δήλωσε ο συγγραφέας David Chester, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας στο Κολλέγιο Ανθρωπιστικών και Επιστημών. "Τα ευρήματά μας συμβάλλουν σε αυτήν την κατανόηση, υποδεικνύοντας ότι το να βλάψεις τα μέλη της άλλης- ομάδας είναι μια σχετικά ικανοποιητική εμπειρία".
Οι ερευνητές έβαλαν 35 άντρες φοιτητές να ολοκληρώσουν μια ανταγωνιστική, επιθετική εργασία εναντίον ενός φοιτητή από το πανεπιστήμιό τους ή από αυτό που τούς είπαν ότι ήταν ένα αντίπαλο πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα, οι συμμετέχοντες έπαιξαν εν αγνοία τους εναντίον ενός προγράμματος υπολογιστή, και όχι εναντίον κάποιου άλλου ανθρώπου.
Οι μελετητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που ήταν πιο επιθετικοί απέναντι στα μέλη της εξωτερικής ομάδας (φοιτητές από αντίπαλο πανεπιστήμιο) έναντι των μελών της ομάδας (φοιτητές από το δικό τους πανεπιστήμιο) εμφάνισαν μεγαλύτερη δραστηριότητα στις βασικές περιοχές του κυκλώματος ανταμοιβής του εγκεφάλου - τον επικλινή πυρήνα και τον προμετωπιαίο φλοιό - ενώ αποφάσιζαν πόσο επιθετικοί να είναι.
Τόσο πριν, όσο και μετά τον αποκλεισμό της εξωτερικής ομάδας, η επιθετικότητα προς τα μέλη της εξωτερικής ομάδας συσχετίστηκε θετικά με τη δραστηριότητα στο κοιλιακό ραβδωτό σώμα κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το πόσο επιθετικοί πρέπει να είναι προς τον αντίπαλό τους εκτός ομάδας. Η επιθετικότητα προς τα μέλη της εξωτερικής ομάδας συνδέθηκε επίσης με μεγαλύτερη δραστηριότητα μετά τον αποκλεισμό στο νωτιαίο και ραχιαίο έσω προμετωπιαίο φλοιό κατά τη διάρκεια πρόκλησης από τον αντίπαλό τους εκτός ομάδας. Αυτά τα αλλοιωμένα πρότυπα εγκεφαλικής δραστηριότητας υποδηλώνουν ότι οι μετωποστρωματικοί μηχανισμοί μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην υποκίνηση επιθετικότητας προς τα μέλη της εξωτερικής ομάδας.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το να βλάψουμε τα μέλη της εξωτερικής ομάδας είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό και σχετίζεται με την εμπειρία θετικών συναισθημάτων. "Τέτοιοι μηχανισμοί ψυχολογικής ενίσχυσης μπορεί να βοηθήσουν στην εξήγηση επειδή οι άνθρωποι φαίνονται τόσο επιρρεπείς σε συγκρούσεις μεταξύ ομάδων", κατέληξε ο Chester.
