ΙατροίΔιατροφολόγοιΑισθητικοίΝοσηλευτήριαΔιαγνωστικάΧημείαΦαρμακείαΓυμναστήριαΑσφάλειες

Τα κόκκινα μαλλιά δεν είναι μόνο σπάνια αλλά δείχνουν και ιδιαίτερο οργανισμό

22 Απριλίου 2021, 16:00

images

Σε παλαιότερη έρευνα της Κλινικής Cleveland βρέθηκε  ότι οι άνθρωποι με φυσικά κόκκινα μαλλιά δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στα τοπικά αναισθητικά και ότι μπορεί να χρειαστούν ως και 20% μεγαλύτερη δόση αναισθητικού. Νεότερη έρευνα από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης παρέχει νέα στοιχεία σχετικά με τους λόγους που οι φυσικοί κοκκινομάλληδες παρουσιάζουν διαφορετική ευαισθησία στον πόνο και έχουν όπως φαίνεται μεγαλύτερο όριο αντοχής στον πόνο. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο Science Advances.

Στους ανθρώπους με κόκκινα μαλλιά (καθώς και σε αναρίθμητα άλλα είδη ζώων με κόκκινο τρίχωμα), τα κύτταρα που παράγουν τις χρωστικές ουσίες –τα λεγόμενα μελανοκύτταρα- περιέχουν μια παραλλαγμένη μορφή του υποδοχέα μελανοκορτίνης 1. Ο υποδοχέας αυτός βρίσκεται στην επιφάνεια των κυττάρων και αν ενεργοποιηθεί από τις κυκλοφορούσες ορμόνες (μελανοκορτίνες) προκαλεί  αλλαγή στην παραγωγή των μελανοκυττάρων, από κίτρινη/κόκκινη μελανίνη σε καφέ/μαύρη. Προηγούμενη εργασία του David E. Fisher, MD, Ph.D., διευθυντή του προγράμματος Melanoma του αντικαρκινικού Κέντρου του MGH έδειξε ότι η αδυναμία των ανθρώπων με κόκκινο τρίχωμα να μαυρίζουν εντοπίζεται σε αδρανείς μεταλλάξεις αυτού του υποδοχέα.

Για να διερευνήσουν τους μηχανισμούς πίσω από τα διαφορετικά όρια πόνου στα άτομα με κόκκινα μαλλιά ο Δρ. Fisher και οι συνεργάτες του μελέτησαν ένα στέλεχος ποντικιών με κόκκινο τρίχωμα, το οποίο (όπως και στους ανθρώπους) περιέχει μια μετάλλαξη από την οποία λείπει η λειτουργία του υποδοχέα μελανοκορτίνης 1 και επίσης παρουσιάζει υψηλότερα όρια πόνου.

«Τα ευρήματα περιγράφουν τη μηχανιστική βάση πίσω από προηγούμενα στοιχεία που δείχνουν διαφορετικά όρια για τον πόνο σε ανθρώπους με διαφορετικές βάσεις χρωστικών ουσιών. Η κατανόηση αυτού του μηχανισμού επιβεβαιώνει τα προηγούμενα στοιχεία και παρέχει μια αξιόλογη γνώση για το ιατρικό προσωπικό όταν φροντίζει ασθενείς των οποίων η ευαισθησία στον πόνο μπορεί να διαφέρει», εξηγεί ο Δρ Fisher.

Ο ίδιος προσθέτει ότι τα αποτελέσματα υποδεικνύουν νέους τρόπους χειρισμού των φυσικών διαδικασιών του σώματος που ελέγχουν την αντίληψη του πόνου, για παράδειγμα μέσω του σχεδιασμού νέων φαρμάκων που αναστέλλουν τους υποδοχείς μελανοκορτίνης 4 που εμπλέκονται στην ευαισθησία στον πόνο.

«Η παρούσα εργασία μας επικεντρώνεται στην αποσαφήνιση του τρόπου με τον οποίο τα επιπρόσθετα σήματα από το δέρμα ρυθμίζουν τον πόνο και τη σηματοδότηση των οπιοειδών. Η σε βάθος κατανόηση αυτών των μονοπατιών μπορεί να οδηγήσει σε εντοπισμό καινοτόμων στρατηγικών τροποποίησης του πόνου», καταλήγουν οι επιστήμονες.

Σχετικά Άρθρα