Η μόδα στην ομορφιά ακούει στο όνομα βιταμίνη Κ

H βιταμίνη Κ δεν είναι ένα απλό θρεπτικό συστατικό. Με τον όρο αυτό αναφερόμαστε σε μία ολόκληρη ομάδα λιποδιαλυτών ουσιών που ανήκουν στην κατηγορία των ναφθοκινονών και διακρίνονται στη φυλλοκινόνη (βιταμίνη Κ1) και στις μενακινόνες (βιταμίνη Κ2).Η Κ1 παράγεται από φυτά και φύκη με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις της να εντοπίζονται στα πράσινα λαχανικά όπως είναι το σπανάκι και το μαρούλι.

Η βιταμίνη Κ2 παράγεται από ένα ευρύ φάσμα βακτηρίων, περιλαμβανομένων των ωφέλιμων βακτηρίων της εντερικής χλωρίδας του ανθρώπου και την παίρνουμε κυρίως από κρέας.

Η βιταμίνη Κ δρα θετικά στην πήξη του αίματος ενώ η έλλειψή της αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγιών.

Τα συμπτώματα της ανεπάρκειας σε βιταμίνη Κ είναι το εύκολο μελάνιασμα, οι συχνές ρινορραγίες, η αιμορραγία των ούλων, η βαριά έμμηνος ρύση και άλλα.

Πολυάριθμες κλινικές μελέτες έχουν δείξει επίσης την αποτελεσματικότητα της βιταμίνης Κ2 στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, καθώς μειώνει σημαντικά την απώλεια της οστικής μάζας και τον κίνδυνο καταγμάτων σε εμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση.

Ο «ωραίος» ρόλος της είναι ωστόσο αυτός της βιταμίνης που μας ομορφαίνει!

Πρώτα απ’ όλα, καθώς δρα ως αντιοξειδωτικό, βοηθά στην διατήρηση ενός υγιούς και νεανικού δέρματος.

Έχει αποδειχτεί επίσης ότι αλληλεπιδρά με άλλες ουσίες που οδηγούν στην ανανέωση των κυττάρων του οργανισμού και ειδικά του δέρματος.

Επιπλέον έχει επουλωτική δράση σε ουλές και άλλες βλάβες της επιδερμίδας ενώ έχει παρατηρηθεί ότι συντελεί στην βελτίωση των μαύρων κύκλων κάτω από τα μάτια.

Αυτό που την …αποθεώνει, είναι ότι η βιταμίνη Κ έχει αντιφλεγμονώδη δράση μειώνοντας τα οιδήματα και άλλες βλάβες.

Πλούσιες διατροφικές πηγές βιταμίνης Κ είναι:

Το μπρόκολο (154 μgr ανά 100 gr τροφής), το κουνουπίδι (191 μgr), το μαρούλι (113 μgr) και το σπανάκι (266 μgr), ο φλοιός σιταριού (83 μgr) η βρώμη (63 μgr), τα ρεβίθια (48 μgr), οι ντομάτες (48 μgr), τα αυγά (50 μgr), οι φράουλες (14 μgr), τα σπαράγγια (39 μgr), τα φασόλια (28-33 μgr) και το συκώτι (για την Κ2).

ΠΗΓΗ: US National Institutes of Health