Συχνό φαινόμενο η επιληψία στην Κύπρο, κενά παγκοσμίως
18 Δεκεμβρίου 2022, 06:00
Καθώς η επιληψία είναι ένα συχνό φαινόμενο στην Κύπρο και η θεραπεία της παρέχεται στο ΓεΣΥ, από την άλλη ανά το παγκόσμιο παρουσιάζονται κενά στην παροχή θεραπείας με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) να καλεί για δράσεις κάλυψης του κενού.
Ο νευρολόγος και πρόεδρος της Νευρολογικής Εταιρείας Κύπρου, Δρ Μιχάλης Πρωτοπαπάς, ανέφερε στο YgeiaWatch ότι η επιληψία είναι ένα συχνό φαινόμενο στην Κύπρο.
«Δεν είναι συνήθης φαινόμενο όπως είναι οι ημικρανίες κτλ., αλλά δεν είναι σπάνιο φαινόμενο», είπε. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει αρχείο στο οποίο να είναι καταχωρημένα τα άτομα που υποφέρουν στην Κύπρο από επιληψία.
Όσον αφορά στη θεραπεία της επιληψίας, ο Δρ Πρωτοπαπάς ανέφερε ότι υπάρχει φαρμακευτική αγωγή και σε φαρμακο-ανθεκτικές επιληπτικές κρίσεις και επεμβατικές μέθοδοι, καθώς επίσης ότι η θεραπεία της επιληψίας καλύπτεται από το ΓεΣΥ.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η επιληψία είναι εξαιρετικά θεραπεύσιμη - πάνω από το 70% όσων έχουν τη διαταραχή θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς επιληπτικές κρίσεις εάν είχαν πρόσβαση στην κατάλληλη θεραπεία κατά των επιληπτικών κρίσεων, η οποία μπορεί να κοστίσει μόλις 5 δολάρια το χρόνο.
Ερωτηθείς για τα συμπτώματα της επιληψίας, δήλωσε ότι ποικίλουν. Συγκεκριμένα, υπάρχουν πολλών ειδών επιληπτικές κρίσεις οι οποίες εμφανίζονται, είτε με γενικευμένους σπασμούς/γενικευμένη επιληπτική κρίση, είτε με εστιακές κρίσεις, δηλαδή με ακούσιες κινήσεις ενός άκρου, είτε με αφαιρέσεις, είτε με λιποθυμικά επεισόδια, είτε με μορφασμούς προσώπου.
Πρόσθεσε ότι η επιληψία διακρίνεται σε τρεις κατηγορίες: τις γενικευμένες κρίσεις, τις εστιακές κρίσεις και τα αφαιρετικά επεισόδια. Οι γενικευμένες κρίσεις είναι το πιο σοβαρό, ανέφερε.
Ο Δρ Πρωτοπαπάς, δήλωσε επίσης ότι υπάρχει μία κληρονομικότητα στην επιληψία. Εξήγησε ότι υπάρχει η ιδιοπαθής πρωτογενή επιληψία, που δεν υπάρχει αιτία και η δευτερογενής ή συμπτωματική επιληψία η οποία εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα μίας άλλης πάθησης.
«Συνήθως η πρωτογενής επιληψία δεν αποκλείει τις άλλες ηλικίες, της παιδικής ή εφηβικής ηλικίας ή την τρίτη ηλικία. Η δευτερογενής επιληψία είναι αποτέλεσμα ενός εγκεφαλικού τραυματισμού ή μίας εγκεφαλικής αιμορραγίας ή μίας εγκεφαλικής μάζας ενός όγκου», συμπλήρωσε.
Σχετικά με το πώς επηρεάζεται το άτομο από την επιληψία, σχολίασε ότι το άτομο επηρεάζεται στην καθημερινότητα του όπως η οδήγηση. Ακόμη, μπορεί να απαγορεύεται στο άτομο το αλκοόλ ή η έκθεση σε φωτορυθμικά, ή και τα παιχνίδια όπως το καρουζέλ κλπ.
Όπως αναφέρει ο ΠΟΥ, περίπου οι μισοί από όλους τους ανθρώπους με επιληψία, έχουν επίσης και άλλες σωματικές ή ψυχικές παθήσεις.
Ακόμη, παγκοσμίως, τα άτομα με επιληψία συνεχίζουν να γίνονται στόχος στιγματισμού, διακρίσεων και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν συχνά εμπόδια στην εκπαίδευση και την απασχόληση και ουσιαστικά εμποδίζονται από την πλήρη συμμετοχή τους στην κοινωνική και κοινοτική ζωή.
«Δεδομένου ότι η επιληψία έχει σημαντικές προσωπικές, υγειονομικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες για τα άτομα που ζουν με τη διαταραχή και για τις οικογένειες και τις κοινότητές τους, η ανταπόκριση δεν θα πρέπει να είναι τίποτα λιγότερο από ολοκληρωμένη, ολοκληρωμένη και να δεσμεύει όλη την κοινωνία», δήλωσε η Dévora Kestel, Διευθύντρια Ψυχικής Υγείας και Χρήσης Ουσιών ΠΟΥ.
Κάλυψη κενού θεραπείας για την επιληψία
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ζητά την κάλυψη του κενού στην παροχή θεραπείας των ατόμων που πάσχουν από επιληψία, καθώς το χάσμα θεραπείας ξεπερνά το 75% στις περισσότερες χώρες χαμηλού εισοδήματος και το 50% στις περισσότερες χώρες μεσαίου εισοδήματος.
Υπογραμμίζει ότι, «αυτό το κενό προκύπτει από έναν συνδυασμό έλλειψης ικανότητας στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, άνισης κατανομής των πόρων, χαμηλής προτεραιότητας που δίνεται στη φροντίδα της επιληψίας και ατόμων που δεν αναζητούν διάγνωση ή θεραπεία λόγω έλλειψης ευαισθητοποίησης και στιγματισμού».
Σημειώνεται ότι η επιληψία επηρεάζει πάνω από 50 εκατ. ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και κατατάσσεται στην πέμπτη θέση μεταξύ όλων των νευρολογικών αιτιών για τα έτη ζωής προσαρμοσμένα στην αναπηρία (DALYs). Ακόμη, υπολογίζεται ότι 125.000 θάνατοι παγκόσμια κάθε χρόνο σχετίζονται με τη διαταραχή.
Η νέα σύνοψη του ΠΟΥ καθορίζει τις ενέργειες που απαιτούνται για την παροχή μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης στη φροντίδα και θεραπεία της επιληψίας, η οποία ανταποκρίνεται καλύτερα στις πολύπλευρες ανάγκες των ατόμων με επιληψία.
Συγκεκριμένα, για την αντιμετώπιση του κενού θεραπείας, την ενίσχυση των υπηρεσιών και την προώθηση μιας προσωποποιημένης προσέγγισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ανταποκρίνεται στις πολύπλευρες ανάγκες των ατόμων με επιληψία θα πρέπει να υπάρξει:
-παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών σε όλη τη διάρκεια της ζωής, ιδιαίτερα σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης·
-βελτίωση της πρόσβασης σε φάρμακα κατά των κατασχέσεων
-παροχή πόρων και κατάρτισης στο υγειονομικό και κοινωνικό εργατικό δυναμικό·
-καταπολέμηση του στίγματος και της νομοθεσίας και πρακτικών που εισάγουν διακρίσεις, προώθηση και σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της πλήρους κοινωνικής ένταξης των ατόμων με επιληψία, των οικογενειών και των φροντιστών τους.
Της Ουρανίας Στυλιανού
