Σημεία και συμπτώματα που σχετίζονται με καρκίνο και λευχαιμία
19 Φεβρουαρίου 2024, 06:00
Δεν μπορεί να υπάρξει πρόληψη για τον παιδικό καρκίνο αφού η αιτία των περισσοτέρων μορφών παραμένει άγνωστη, εντούτοις, σύμφωνα με τους ειδικούς, η έγκαιρη διάγνωση βελτιώνει σημαντικά τα ποσοστά ίασης.
Μιλώντας στο YgeiaWatch με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου στις 15 Φεβρουαρίου, o Πρόεδρος του Ιδρύματος Ελπίδα, Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Παιδίατρος, Παιδογκολόγος-Παιδοαιματολόγος, Διευθυντής της Παιδογκολογικής, Παιδοαιματολογικής Κλινικής στο Νοσοκομείο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος καθηγητής, Λοΐζος Γ. Λοΐζου, ανέφερε ότι οι γονείς και όλοι όσοι φροντίζουν παιδιά, είναι σημαντικό να γνωρίζουν σημεία και συμπτώματα, που σχετίζονται με τον καρκίνο και τη λευχαιμία.
«Σίγουρα η πρόληψη είναι πολύ σημαντική αλλά επειδή στον παιδικό καρκίνο είναι περιορισμένη, είναι πολύ σημαντικό να γίνεται η έγκαιρη διάγνωση. Γι’ αυτό είναι καλά όλοι να είναι ενημερωμένοι, γονείς, επαγγελματίες υγείας αλλά και ευρύτερο κοινό, ούτως ώστε να μπορούν να αντιλαμβάνονται ορισμένα σημεία και συμπτώματα τα οποία μπορεί να υποδηλώνουν ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει στο παιδάκι», σημείωσε.
Σύμφωνα με τον επιστήμονα, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλών ειδών συμπαγείς όγκοι και λευχαιμίες στα παιδιά, εντούτοις 85% από αυτούς μπορεί να προκαλούν παρόμοια σημεία και συμπτώματα. Οι πιθανότητες ίασης παιδιών είναι περισσότερες, εάν η νόσος ανιχνευτεί νωρίς και αντιμετωπιστεί κατάλληλα, σημειώνει.
Τα σημεία ή συμπτώματα, που πρέπει να κάνουν τους γονείς να ζητούν συμβουλή παιδιάτρου είναι τα εξής:
- Εμφάνιση μάζας, ογκιδίου ή πρηξίματος κάπου στο σώμα του παιδιού (πρόσωπο, λαιμό, μασχάλη, κοιλιά, βουβωνικές χώρες, όρχεις, πόδια).
- Ανεξήγητη χλωμάδα, επίμονη κούραση, απώλεια της ενεργητικότητας και αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού.
- Ανεξήγητη, υπερβολική ή γρήγορη απώλεια βάρους του παιδιού.
- Ξαφνική εμφάνιση μωλώπων, πετεχείων, επίσταξης, αιμορραγίας από τα ούλη ή άλλων αιμορραγικών σημείων.
- Επίμονος, εντοπισμένος πόνος ή χωλότητα, προβλήματα στην ισορροπία του παιδιού.
- Ανεξήγητος παρατεταμένος πυρετός ή επαναλαμβανόμενες μολύνσεις.
- Συχνοί πονοκέφαλοι, που συχνά μπορεί να συνοδεύονται από εμετούς, ιδιαίτερα το πρωί, ή που ξυπνούν τη νύκτα το παιδί, αλλοιώσεις στα μάτια ή στην όραση, όπως στραβισμός και διπλωπία.
- Εμφάνιση άσπρης κηλίδας, που φαίνεται διαμέσου της κόρης των ματιών.
Όπως τονίζει ο γιατρός, η ύπαρξη τέτοιων σημείων και συμπτωμάτων, δεν αποδεικνύει, ότι το παιδί έχει καρκίνο ή λευχαιμία, αλλά επιβάλλει να γίνουν οι εξετάσεις, που θα αποκλείσουν ή όχι ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
«Όταν κάποια από αυτά επιμένουν ή έχουν κάποια συγκεκριμένη διαδοχική σειρά ή ανησυχούν τους γονείς, τότε πρέπει να ζητούν βοήθεια αμέσως από τον παιδίατρο τους ο οποίος θα κρίνει αν πρέπει να γίνει περαιτέρω διερεύνηση», προσθέτει.
Στόχος να μειωθούν οι ανισότητες
Στόχος των παιδοογκολόγων, υπογραμμίζει ο Δρ Λοΐζου, «εκτός από το να θεραπεύουν τα παιδιά και να σώζουμε περισσότερες ζωές είναι να μειωθούν οι ανισότητες που παρατηρούνται σε αρκετές χώρες, έτσι ώστε τα παιδιά να τυγχάνουν σωστής διάγνωσης, να παίρνουν τη θεραπεία που χρειάζονται άμεσα χωρίς οποιαδήποτε δυσκολία».
«Δυστυχώς παγκοσμίως υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο εκδηλώνονται πέραν των 400 χιλιάδων περιστατικών αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή. Υπολογίζεται ότι γύρω στο 45% των περιστατικών δεν διαγιγνώσκονται διότι εκδηλώνονται σε χώρες που δεν έχουν τη δυνατότητα, ούτε να κάνουν τη διάγνωση αλλά ούτε και να προχωρήσουν σε θεραπεία», αναφέρει.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, επιβιώνει λιγότερο από το 20% των παιδιών ενώ στις ανεπτυγμένες χώρες σημειώνεται ίαση πέραν του 80%.
Παράλληλα, από το σύνολο των περιστατικών καρκίνου που εκδηλώνεται παγκοσμίως κάθε χρόνο, το 80% αφορά στις φτωχές χώρες.
Επιπλέον ακόμη και σε μεγάλες χώρες όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Γαλλία, Γερμανία, υπάρχουν διαφορές ανά γεωγραφικές περιοχές αφού δεν διατίθενται παντού οι ίδιοι πόροι και δυνατότητες.
«Πρέπει και εμείς με τη σειρά μας αλλά και οι υπόλοιπες χώρες που διαθέτουν τις δυνατότητες, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε τώρα τις μη ανεπτυγμένες χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα όπως πριν από κάποιες δεκαετίες βοηθούσαν και εμάς εδώ στην Κύπρο όταν αντιμετωπίζαμε παρόμοια προβλήματα», καταλήγει ο Δρ Λοΐζου.
Της Μόνικας Μακρυγιάννη
