Ένα μήνυμα ελπίδας από μια πρώην καρκινοπαθή

Μήνυμα ελπίδας, δίνει μια πρώην καρκινοπαθής που διαγνώστηκε με καρκίνο του θυρεοειδούς αδένα.

Σύμφωνα με το Αρχείο Καρκίνου Κύπρου, το 2023 ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα είναι ο δεύτερος σε συχνότητα καρκίνος στις γυναίκες και ο έκτος στους άντρες. Στις γυναίκες, μπορεί να εμφανιστεί από την ηλικία των 15-19 ετών.

Όπως καταδεικνύουν τα στοιχεία  από το Αρχείο Καρκίνου, τα άτομα που κυρίως επηρεάζονται, είναι μεταξύ 35 και 59 ετών.

Μπορεί να ξεγελάσουν τα συμπτώματα

Πρόκειται για ένα είδος καρκίνου τα συμπτώματα του οποίου πολλές φορές μπορεί να ξεγελάσουν, με ειδικούς επί του θέματος αλλά και άτομα που πέρασαν καρκίνο του θυροειδούς να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και να σημειώνουν την ανάγκη για έγκαιρη διάγνωση.

«Η ασθένεια του θυρεοειδούς αδένα δεν είναι απλώς μία σωματική πάθηση, τα συμπτώματα της επηρεάζουν βαθιά τη συναισθηματική υγεία, οδηγώντας σε συναισθήματα άγχους, κατάθλιψης, εναλλαγές της διάθεσης, κόπωση και χαμηλά επίπεδα ενέργειας», αναφέρει η πρώην καρκινοπαθής, Μαρία Παπαλαμπριανού.

Προσωπικά βιώματα και δυσκολίες

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο YgeiaWatch, η κ. Παπαλαμπρινού, μιλά για το πώς διαγνώστηκε με καρκίνο του θυρεοειδούς αδένα, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αλλά και για τα όσα βιώνει 15χρόνια μετά τη διάγνωση, ως μέλος πια της ομάδας ενδυνάμωσης ατόμων με εμπειρία καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα του ΠΑΣΥΚΑΦ.

Με μήνυμα ότι «ο καθένας μέσα από τη δική του εμπειρία, μπορεί να έρθει σε επαφή με τα ψυχικά αποθέματά του και μέσα από τη μάχη που έδωσε να  βγει δυνατότερος», η κ. Μαρία παραδίδει μαθήματα ζωής, απευθύνοντας έκκληση σε όσους παλεύουν με τον καρκίνο, να ζητούν βοήθεια από άτομα που γνωρίζουν και είναι σε θέση να σταθούν δίπλα τους, καθόλη τη διάρκεια της μάχης.

Η διάγνωση και τα συμπτώματα που ξεγελούν

«Ο δικός μου καρκίνος θα ήταν πολύ προχωρημένος αν δεν είχα κάνει εξέταση γι’ αυτό και θα ήθελα όλοι να μάθουν τα συμπτώματα και τους παράγοντες κινδύνου» ανέφερε η κ. Μαρία, η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο του θυρεοειδούς αδένα το 2009, τονίζοντας ότι η πρόληψη και η έγκαιρη ανίχνευση, είναι καθοριστικής σημασίας.

Η κ. Μαρία ανακάλυψε ότι έχει καρκίνο, εντελώς τυχαία, αφού όπως αναφέρει δεν είχε παρουσιάσει κάποιο σύμπτωμα.

«Έπασχα για χρόνια από υποθυρεοειδισμό, με παρακολουθούσε ενδοκρινολόγος. Έτσι, μέσα στο πλαίσιο των εξετάσεων μου και τη διενέργεια υπέρηχου στον τράχηλο, εντοπίστηκαν ύποπτοι όζοι.  Μετά από αυτό, ακολουθήσαμε με το γιατρό μου όλες τις διερευνητικές εξετάσεις, οι οποίες οδήγησαν στη διάγνωση».

Αναφερόμενη στα συμπτώματα που μπορεί να εκδηλώσει κάποιο άτομο που νοσεί με το συγκεκριμένο είδος καρκίνου, εξήγησε ότι κάποια από αυτά, όπως για παράδειγμα η βραχνάδα στη φωνή που διαρκεί περισσότερο από μερικές βδομάδες ή μία μάζα στην περιοχή του λαιμού που δεν προκαλεί πόνο και μεγαλώνει αργά, «ξεγελούν και παραπέμπουν σε άλλες λιγότερο επικίνδυνες παθήσεις», για να συμπληρώσει ότι «είναι εξίσου σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη και τους παράγοντες κινδύνου, όπως είναι το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς, η ακτινοβολία του τραχήλου/λαιμού κατά την παιδική ηλικία, το γυναικείο φύλο και άλλοι».

Οι δυσκολίες στην καθημερινότητα

Η ίδια σημειώνει ότι στάθηκε κατά κάποιο τρόπο τυχερή μέσα στην ατυχία της, καθώς άτομο από το φιλικό της περιβάλλον, είχε περάσει καρκίνο του θυρεοειδούς, και ήταν σε θέση να την βοηθήσει συνδέοντας την με άλλα άτομα που διένυαν και αυτοί το στάδιο της αποθεραπείας τους.

«Το γεγονός ότι μοιράστηκα την εμπειρία μου με άλλους που περνούσαν τα ίδια, με βοήθησε να καταλάβω ότι ήταν κάτι διαχειρίσιμο. Βέβαια μεγάλο στήριγμα σε τέτοιες περιπτώσεις αποτελεί και η οικογένεια», σημείωσε, η οποία θυμάται ακόμα τον φόβο που αισθάνθηκε στο άκουσμα της διάγνωσής της και την δυσκολία που αντιμετώπισε ότι έπρεπε να ανακοινώσει τα αποτελέσματα στα παιδιά και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας της.  

Ζήτημα η εξεύρεση κατάλληλου εξιδεικευμένου χειρούργου

Άλλο ένα ζήτημα που απασχολεί τους ασθενείς, στα πρώτα στάδια μετά την διάγνωση, είναι η εξεύρεση του κατάλληλου εξιδεικευμένου χειρούργου, «ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο στην καλύτερη έκβαση της θεραπείας του καρκίνου του θυρεοειδούς».  

Ακόμη μίλησε και για τις δυσκολίες που έπονται μετά την επέμβαση, η οποία είναι το πρώτο βήμα στην αποθεραπεία. «Για να μπορέσω να προχωρήσω στη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, έπρεπε να παραμείνω για μεγάλο διάστημα χωρίς την παροχή θυροξίνης.  

Αυτό, «επηρέασε ακόμη περισσότερο την καθημερινότητά μου» ανέφερε, για να προσθέσει ότι «το πρόβλημα θα επιλύετο εύκολα αν σε τέτοιες περιπτώσεις εκτός αυτών που υπάρχει αντένδειξη από το θεράπων γιατρό, χορηγείτο το δωρεάν ενέσιμο σκεύασμα που υπάρχει και καθιστά τους ασθενείς ορμονικά ρυθμισμένους μέχρι τη θεραπεία τους».

Γονιμότητα και δικαίωμα στην λήθη

Πέραν αυτού, η κ. Παπαλαμπρινού θέλησε να θίξει και το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά θέματα τα οποία επηρεάζουν τις ζωές αυτών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο θυρεοειδούς όπως και για άλλα είδη καρκίνου, τα οποία είτε δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, είτε θα μπορούσαν να αποφευχθούν μέσα από τη σωστή ενημέρωση των ασθενών.

Στο θέμα της ενημέρωσης, έδωσε ως παράδειγμα τη δυνατότητα διαφύλαξης της γονιμότητας, εξηγώντας ότι νεαρά άτομα που νοσούν με καρκίνο, δεν γνωρίζουν ότι μπορούν πριν αρχίσουν θεραπεία να διαφυλάξουν τα ωάρια ή τα σπερματοζωάρια τους, με αποτέλεσμα όταν το ανακαλύπτουν, είτε να είναι πολύ αργά , είτε να επιλέγουν να διακόψουν τη θεραπεία τους.

Παράλληλα, έθιξε και το ζήτημα της εφαρμογής της νομοθεσίας για το δικαίωμα στη λήθη, «ένα καθοριστικό ζήτημα», ανέφερε «ειδικά για τους νέους που θέλουν μετά από αυτή την περιπέτεια, να προχωρήσουν στη ζωή τους ισότιμα όπως οι υπόλοιποι συνανθρώποι τους που δεν έχουν νοσήσει».

Το καλό του να μοιράζεσαι

Το 2023, η κ. Παπαλαμπρινού εντάχθηκε στην ομάδα ενδυνάμωσης ατόμων με εμπειρία καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα του ΠΑΣΥΚΑΦ για να συμβάλει στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ατόμων με εμπειρία καρκίνου και στην προαγωγή της υγείας.

«Ευελπιστώ ότι μέσα από τη δική μου εμπειρία θα μπορέσω να βοηθήσω άλλους ανθρώπους με παρόμοιο βίωμα», επισημαίνει, εξηγώντας ότι το να μοιράζεσαι μια τέτοια εμπειρία «συντελεί στην ψυχολογική αποκατάσταση γιατί κανένας δεν πρέπει να είναι μόνος του σε αυτό το ταξίδι και οι καλύτεροι συνταξιδιώτες είναι αυτοί που πέρασαν από τους ίδιους σταθμούς συναισθημάτων».

Ένα μήνυμα σε όσους παλεύουν

Την ίδια στιγμή, κληθείσα να δώσει το δικό της μήνυμα σε όσους παλεύουν με το «θεριό» του καρκίνου είπε, «το μήνυμα που θέλω να δώσω είναι οτι ο καθένας μέσα από τη δική του εμπειρία, μπορεί να έρθει σε επαφή με τα ψυχικά αποθέματα του και μέσα από τη μάχη που έδωσε, να βγει δυνατότερος.  

Σημειώνεται ότι οι ομάδες ενδυνάμωσης που έχει δημιουργήσει ο ΠΑΣΥΚΑΦ, αποτελούνται από άτομα που έχουν βιώσει εμπειρία του καρκίνου. Οι ομάδες διαφέρουν μεταξύ τους, στον τύπο του καρκίνου που έχει βιώσει το κάθε άτομο.

Στόχος των ομάδων, είναι η ενδυνάμωση των μελών, η ενημέρωση τους για τα δικαιώματά τους και η εκπαίδευσή τους για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Της Μόνικας Μακρυγιάννη