Αποζημιώσεις για δυσφημιστικά δημοσιεύματα για Δρ Βερεσιέ

Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας έκρινε ότι είναι δυσφημιστικά τρία δημοσιεύματα της εφημερίδας «Πολίτη» που αφορούσαν τον ψυχίατρο-νευρολόγο Δρ Κυριάκο Βερεσιέ, επιδικάζοντας υπέρ του αποζημιώσεις ύψους €20.000.

Η απόφαση ανακοινώθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2025 και αφορούσε αγωγή που υπέβαλε ο γιατρός το 2014 κατά των εκδόσεων «ΑΡΚΤΙΝΟΣ» και του δημοσιογράφου Μιχάλη Θεοδώρου, για τη δημοσίευση τριών άρθρων στην εφημερίδα «Πολίτης» το καλοκαίρι του 2014, με τη θέση ότι αυτά είναι «δυσφημιστικά, τείνουν να τον εξευτελίσουν και να βλάψουν την υπόληψη του και το επάγγελμα του, την τιμιότητα και την προσφορά του», ενώ ισχυρίστηκε και ότι είναι κακόβουλα.

Tα δύο δημοσιεύματα, ημερομηνίας 5.7.2014, έφεραν τίτλο «Στα χέρια της ΥΚΑΝ στοιχεία για πληθώρα συνταγών οπιοειδούς φαρμάκου. Έρευνα κατά Βερεσιέ για υπερβολικές δόσεις. Συνταγογράφησε 44.288 χάπια σε πέντε μόνο πρόσωπα» και «44.288 χάπια oxycontin σε πέντε πρόσωπα σε διάστημα δύο χρόνων από τον δρα Βερεσιέ. Βερεσιέ… ναρκωτικά επί πέντε». Το τρίτο δημοσιεύτηκε στις 8.7.2014, με τίτλο «Με άποψη. Ναρκωτική σιωπή.»

Ακούγοντας τις μαρτυρίες του ίδιου του ενάγοντα, λειτουργού των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών και του δημοσιογράφου και εξετάζοντας τα τεκμήρια που τέθηκαν ενώπιον του, το Δικαστήριο ερμήνευσε το νόημα των δημοσιευμάτων, αναφέροντας ότι στο πρώτο δημοσίευμα ο ενάγων «εμπλέκεται σε υπόθεση παράνομης διακίνησης ναρκωτικών που διερευνά η ΥΚΑΝ και ότι βοήθησε πέντε εθισμένα πρόσωπα να έχουν πρόσβαση σε ναρκωτικά, συνταγογραφώντας τους, παράνομα, υπερβολικές ποσότητες ναρκωτικού οπιοειδούς φαρμάκου».

Το νόημα του δεύτερου δημοσιεύματος, σύμφωνα με το δικαστήριο, είναι ότι ο «ενάγων παράνομα εξέδωσε πέραν των χίλιων συνταγών σε πέντε ναρκομανείς και τους έδωσε πρόσβαση σε δεκάδες χιλιάδες χάπια ναρκωτικού φαρμάκου που είναι υποκατάστατο της ηρωίνης. Ο ενάγων εμπλέκεται σε παράνομη εμπορία του συγκεκριμένου ναρκωτικού φαρμάκου, μάλιστα μια εκ των πέντε εθισμένων εμπλέκεται με διακίνηση και προμήθεια ναρκωτικών. Η ορθή δοσολογία του εν λόγω φαρμάκου για σκοπούς απεξάρτησης είναι ελάχιστη σε σύγκριση με την υπερβολική δόση που συνταγογραφεί ο ενάγων. Ο ενάγων εμπλέκεται στην παράνομη διακίνηση ναρκωτικού για προσωπικό κέρδος αφού η εμπορία του εν λόγω φαρμάκου μπορεί να αποφέρει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κέρδος. Από το φάρμακο αυτό την ίδια χρονική περίοδο πέθαναν τρία άτομα. Ο ενάγων ενεργεί με τρόπο επικίνδυνο για το ευρύ κοινό και τους ασθενείς του».

Το τρίτο δημοσίευμα περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο σχόλια και απόψεις και το νόημα του, σύμφωνα με το δικαστήριο, είναι πως ο ενάγων «είναι υποκριτής. Ενώ παρουσιάζει τον εαυτό του ως υπέρμαχο της απεξάρτησης από τα ναρκωτικά και συμβουλεύει αρμόδιους φορείς για τη διαμόρφωση της πολιτικής του κράτους για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, εντούτοις εμπλέκεται στην εμπορία και παράνομη διακίνηση ναρκωτικών για προσωπικό κέρδος. Ενεργεί ανέλεγκτα και είναι επικίνδυνος. Το ναρκωτικό που διακινεί έχει σκοτώσει τρία άτομα. Υποκριτική είναι και η στάση των αρμόδιων, του Υπουργείου Υγείας, του ΚΕΝΘΕΑ, της Αγίας Σκέπης, του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου που καλύπτουν, ουσιαστικά, τις παρανομίες του Ενάγοντα και δεν τον έχουν καταδικάσει».

Με βάση τα παραπάνω, το δικαστήριο έκρινε ότι τα επίδικα δημοσιεύματα είναι δυσφημιστικά για τον ενάγοντα, σημειώνοντας ότι η ερμηνεία τους δεν αφήνει περιθώριο για άλλη κατάληξη.

Από την πλευρά τους, η εφημερίδα και ο δημοσιογράφος υποστήριξαν ότι τα επίδικα δημοσιεύματα είναι αληθινά και καλύπτονται από προνόμιο υπό επιφύλαξη και συνιστούν έντιμο σχόλιο επί ζητήματος δημοσίου συμφέροντος που έγινε καλόπιστα.

Σύμφωνα με το δικαστήριο, το βάρος για την απόδειξη της αλήθειας των επίδικων δημοσιευμάτων βρίσκεται στους ώμους των εναγόμενων, σημειώνοντας ότι στη βάση τόσο των ευρημάτων σε σχέση με τα γεγονότα, αλλά και της απουσίας ευρημάτων για ουσιαστικά στοιχεία των επίδικων δημοσιευμάτων, δεν επιτυγχάνει η συγκεκριμένη υπεράσπιση.

Ξεκινώντας με το πρώτο επίδικο δημοσίευμα, η ουσία του εστιάζει στο ότι η ΥΚΑΝ διεξάγει έρευνα εναντίον του ενάγοντα για παράνομη διακίνηση ναρκωτικών φαρμάκων. Ο δημοσιογράφος, στα πλαίσια της μαρτυρίας του, ανέφερε ότι είχε βασιστεί για το δημοσίευμα σε στοιχεία επιστολής που απέστειλαν οι Φαρμακευτικές Υπηρεσίες στο Υπουργείο Υγείας. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη επιστολή δεν υπάρχει καμία αναφορά που να λέει ρητά ή έστω να εισηγείται ότι κατά τις ημερομηνίες των επίδικων δημοσιευμάτων διεξαγόταν έρευνα από την ΥΚΑΝ εναντίον του ενάγοντα.

Περαιτέρω, ο ενάγοντας παρουσίασε μεταγενέστερη επιστολή από τον Αρχηγό Αστυνομίας που διαψεύδει ότι έγιναν δηλώσεις από τον εκπρόσωπο Τύπου της Αστυνομίας περί διερεύνησης του ενάγοντα, ενώ δεν παρουσιάστηκε καμία μαρτυρία ότι πράγματι διεξαγόταν τότε ή διεξάχθηκε ποτέ έρευνα για ενδεχόμενα ποινικά αδικήματα, από την ΥΚΑΝ, εναντίον του ενάγοντα.

Επιπλέον, στο πρώτο επίδικο δημοσίευμα προβάλλεται η θέση ότι οι συνταγογραφημένες ποσότητες του φαρμάκου oxycontin ξεπερνούν τις ποσότητες που συνήθως λαμβάνει άτομο σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Δεν παρουσιάστηκε, όμως, ιατρική μαρτυρία που να συνάδει ή να υποστηρίζει αυτή τη θέση από την πλευρά των εναγόμενων, ενώ η μαρτυρία του ενάγοντα ως προς την δοσολογία είναι εκ διαμέτρου αντίθετη.

Με αυτά τα δεδομένα, το δικαστήριο δεν δέχτηκε ότι το περιεχόμενου του πρώτου επίδικου δημοσιεύματος είναι αληθές.

Όσον αφορά το δεύτερο δημοσίευμα, σύμφωνα με το δικαστήριο, σε αυτό υπάρχουν επαναλαμβανόμενες και έντονες αναφορές σε αριθμό 1.053 συνταγών που εκδόθηκαν από τον Δρ. Βερεσιέ. Ο αριθμός αυτός, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, προήλθε από τον πίνακα που αποτελεί μέρος της προαναφερθείσας επιστολής. Ωστόσο, στην κατάθεσή του, ο λειτουργός των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών, που συνέταξε τον εν λόγω πίνακα, συμφώνησε ότι δεν εντοπίστηκαν 1.053 συνταγές του ενάγοντα κατά την έρευνα που έγινε, αλλά 331 συνταγές.

Οι αριθμητικοί υπολογισμοί για τον συνολικό αριθμό χαπιών που χορηγήθηκαν ανά ημέρα σε κάθε ασθενή επίσης φάνηκαν αβάσιμοι, αναφέρει το δικαστήριο, καθώς βασίζονταν σε λάθος αριθμό συνταγών και αγνοούσαν πλήρως την ποσότητα του φαρμάκου, ώστε οι υπολογισμοί να μεταχειρίζονται εξίσου ένα χάπι των 80mg και οκτώ χάπια των 10mg. Επιπλέον, υπάρχουν ξανά αναφορές για διερεύνηση που διεξάγεται από την ΥΚΑΝ.

Συνεπώς, το δικαστήριο κατέληξε ότι δεν συμφωνεί με την εισήγηση ότι το δεύτερο δημοσίευμα είναι αληθές.

Το ίδιο ισχύει και για το τρίτο δημοσίευμα, καθώς, όπως αναφέρει το δικαστήριο, οι απόψεις που εκφράζονται παίρνουν ως δεδομένο ότι τα γεγονότα στα οποία γίνεται αναφορά στα πρώτα δύο δημοσιεύματα είναι αληθινά. Ενόψει της κατάληξης πιο πάνω ότι αυτό δεν ισχύει, το τρίτο δημοσίευμα παραμένει ουσιαστικά μετέωρο, κατέληξε το δικαστήριο.

Επιπλέον, όσον αφορά τη θέση των εναγόμενων ότι τα επίδικα δημοσιεύματα είναι υπό επιφύλαξη, προνομιούχα. Παρόλο που το δικαστήριο έκρινε ότι τα επίδικα δημοσιεύματα εμπίπτουν στη σφαίρα του δημόσιου συμφέροντος και θα μπορούσαν να θεωρηθούν προνομιούχα, έκρινε ότι οι εναγόμενοι δεν ενήργησαν με καλή πίστη όταν προέβηκαν στα επίδικα δημοσιεύματα, καθώς δεν καταβλήθηκε «εύλoγη φρovτίδα για τηv εξακρίβωση τoυ αληθoύς ή τoυ αvαληθoύς» όσων παρουσιάζονται στα δημοσιεύματα.

Επιπλέον, το δικαστήριο σημείωσε ότι δεν ζητήθηκε η άποψη του ενάγοντα πριν την αρχική δημοσίευση. «Αυτό ίσως να καθιστούσε αναλογική και ισορροπημένη την παρουσίαση των πληροφοριών που είχαν περιέλθει στην κατοχή της εφημερίδας», αναφέρει.

Με βάση τα παραπάνω, το δικαστήριο κατέληξε ότι «στοιχειοθετείται το αδίκημα της δυσφήμισης εις βάρος του ενάγοντα», ενώ επισήμανε την αδυναμία των εναγόμενων να αποδείξουν την αλήθεια των δημοσιευμάτων. Επίσης, το δικαστήριο έλαβε υπόψη του ότι οι εναγόμενοι δεν έχουν απολογηθεί προς τον ενάγοντα.

Στη βάση των πιο πάνω το δικαστήριο έκρινε ότι το ποσό των €20.000 συνιστά εύλογη και δίκαιη αποζημίωση για τον ενάγοντα, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων, και το ότι ο ενάγοντας απώλεσε τη συνεργασία που είχε με το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο, εξαιτίας των δημοσιευμάτων, όπως ξεκάθαρα αναφερόταν στην επιστολή απόλυσής του. «Θα ήταν αφελές να ισχυριστεί κάποιος ότι τα δημοσιεύματα δεν ευθύνονται για την απόλυση του ενάγοντα», αναφέρει το δικαστήριο.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Επομένως, η απόφαση εκδόθηκε υπέρ του ενάγοντα και εναντίον των εναγόμενων, «αλληλέγγυα και κεχωρισμένα, για ποσό €20.000 ως γενικές αποζημιώσεις», ενώ επί του ποσού επιδικάστηκε και νόμιμος τόκος από την καταχώρηση της αγωγής. Επιπλέον, τα έξοδα επιδικάστηκαν επίσης υπέρ του ενάγοντα και εναντίον των εναγόμενων, αλληλέγγυα και κεχωρισμένα.

Ο γιατρός Δρ Βερεσιές, σε δήλωσή του για την έκδοση της απόφασης, είπε ότι «έπειτα από επίπονη δικαστική διαδικασία, το Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση του, με την οποία αποκαθίσταται η αλήθεια και η επαγγελματική μου τιμή».