Σοβαροί κίνδυνοι για αδιάγνωστους αυτιστικούς ενήλικες άνω των 40

Νέα μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο αναδεικνύει σοβαρά ζητήματα για τους αυτιστικούς ενήλικες άνω των 40 ετών, καθώς το 89%-97% παραμένουν αδιάγνωστοι.

Σύμφωνα με το Euronews, η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Annual Review of Developmental Psychology, δείχνει ότι οι μεγαλύτεροι αυτιστικοί ενήλικες αντιμετωπίζουν υψηλότερα ποσοστά σωματικών και ψυχικών ασθενειών, όπως καρδιαγγειακά προβλήματα, γαστρεντερικές διαταραχές, νευρολογικές παθήσεις, άγχος και κατάθλιψη.

Επιπλέον, όπως αναφέρεται, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο πρώιμης άνοιας, αυτοκτονικών σκέψεων και αυτοτραυματισμού.

Η μέση διάρκεια ζωής τους εκτιμάται στα 75 χρόνια, έναντι 81 ετών για τον γενικό πληθυσμό, με τους ερευνητές να επισημαίνουν ότι η εκτεταμένη αδιάγνωστη κατάσταση, πιθανώς επηρεάζει αυτά τα δεδομένα.

Όπως εξηγούν οι ειδικοί, οι παράγοντες που επιβαρύνουν την υγεία αυτών των ενηλίκων περιλαμβάνουν τόσο γενετικά όσο και κοινωνικά στοιχεία, όπως το στίγμα, τα εμπόδια στην εκπαίδευση και την εργασία, την κοινωνική απομόνωση και την περιορισμένη πρόσβαση σε φυσική άσκηση.

«Όλα αυτά δημιουργούν ένα ντόμινο που επηρεάζει αρνητικά τόσο την ψυχική, όσο και τη σωματική υγεία», σημειώνει ο Δρ. Gavin Stewart από το King’s Collage London.

Η έλλειψη διαγνώσεων στους μεγαλύτερους σε ηλικία, αποδίδεται στο γεγονός ότι ο αυτισμός δεν αναγνωριζόταν ή δεν διαγνώστηκε στα παιδιά που γεννήθηκαν τις δεκαετίες του 1960 και 1970, ενώ οι διαγνωστικές κατευθυντήριες οδηγίες ήταν περιορισμένες.

Σήμερα, η αυξημένη ευαισθητοποίηση και τα ευρύτερα διαγνωστικά κριτήρια, έχουν οδηγήσει σε αύξηση των διαγνώσεων, αλλά οι ηλικιωμένοι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό χωρίς στήριξη.

Όπως σημειώνεται, παρά την αυξανόμενη έρευνα για τον αυτισμό στους μεγαλύτερους ενήλικες, μόνο το 0,4% της συνολικής έρευνας από το 1980 εστιάζει σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Οι επιστήμονες ζητούν επείγουσα επένδυση τόσο στην υποστήριξη και τις υπηρεσίες, όσο και στην ενημέρωση και αναγνώριση των αδιάγνωστων ατόμων, ώστε να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι για την υγεία τους και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής τους.

Της Τζούλιας Σουππουρή