Πρώτες Βοήθειες: Ποια τα κενά και ποιες οι βελτιώσεις

Τα κενά, τις γκρίζες ζώνες αλλά και τις βελτιώσεις που μπορούν να γίνουν για την θωράκιση των πρώτων βοηθειών, εμπλέκοντας κράτος, εμπλεκόμενους φορείς αλλά και κοινωνία καταγράφει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επαγγελματιών Παροχέων Πρώτων Βοηθειών Κύπρου Μιχάλης Κυπριανού.

Σε άρθρο του στο YgeiaWatch, ο κ. Κυπριανού επισημαίνει ότι η Κύπρος διαθέτει ήδη σημαντικά νομικά εργαλεία που ρυθμίζουν τις πρώτες βοήθειες, τονίζοντας ωστόσο ότι υπάρχουν ακόμα κενά που χρήζουν βελτίωσης για την διασφάλιση καλύτερης προστασίας αλλά και προετοιμασίας,

Ειδικότερα, όπως υποδεικνύει ο περί Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία Νόμος ορίζει ότι οι εργοδότες πρέπει να διαθέτουν προσωπικό εκπαιδευμένο στις πρώτες βοήθειες, ωστόσο δεν καλύπτει ρητά την παροχή πρώτων βοηθειών σε επισκέπτες και κοινό που μπορεί να βρίσκονται σε χώρους εργασίας ή δημόσιους χώρους.

Οι κανονισμοί για τις πρώτες βοήθειες στην εργασία καθορίζουν τον βασικό εξοπλισμό πρώτων βοηθειών και τις προδιαγραφές εκπαίδευση, αλλά δεν υπάρχει όπως σημειώνει, μηχανισμό ελέγχου της ποιότητας των εκπαιδεύσεων, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε ασυνέπειες στην κατάρτιση των παρόχων πρώτων βοηθειών.

Σε σχέση με τον περί Εγκατάστασης και Χρήσης Αυτόματων Εξωτερικών Απινιδωτών (ΑΕΑ) Νόμο, ο κ. Κυπριανού επισημαίνει ότι επιβάλλει την ύπαρξη απινιδωτών σε συγκεκριμένους χώρους, όπως αεροδρόμια, ξενοδοχεία και αθλητικά κέντρα.

Την ίδια ώρα, σημειώνει ότι στον εν λόγω νόμο δεν προβλέπεται ενιαίος εποπτικός μηχανισμός διαπίστευσης και ελέγχου της ποιότητας των εκπαιδευτικών προγραμμάτων για χρήση ΑΕΑ.

Γκρίζα σημεία

Κάνει ακόμη λόγο για γκρίζα σημεία, παρατηρώντας ότι ένα σημαντικό ζήτημα που έχει εντοπιστεί είναι η νομική προστασία όσων παρέχουν πρώτες βοήθειες.

Συγκεκριμένα, όπως εξηγεί, ο ποινικός κώδικας (ΚΕΦ. 154) περιλαμβάνει διατάξεις που ενδέχεται να δημιουργήσουν νομικές αβεβαιότητες για όσους προσφέρουν βοήθεια.

Στο άρθρο 210 που αναφέρεται στην πρόκληση θανάτου λόγω αλόγιστης ή επικίνδυνης πράξης, διευκρινίζει ότι προβλέπει ποινές για όσους ενεργούν με απερίσκεπτο τρόπο και προκαλούν θάνατο. Δεν διευκρινίζεται όμως τι συμβαίνει εάν κάποιος παρέχει πρώτες βοήθειες με καλή πρόθεση αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι θετικό.

Επιπρόσθετα το άρθρο 211 που αναφέρεται στον ορισμό πρόκλησης θανάτου, σύμφωνα με τον κ. Κυπριανού ορίζει περιπτώσεις όπου κάποιος μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για τον θάνατο άλλου, ακόμα και αν δεν είναι η άμεση αιτία.

Υπογραμμίζει την ίδια ώρα, ότι το άρθρο δημιουργεί ασάφειες σχετικά με τη νομική ευθύνη των παρόχων πρώτων βοηθειών.

«Σε διεθνές επίπεδο, χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία έχουν υιοθετήσει σαφή νομοθεσία που προστατεύει όσους παρέχουν πρώτες βοήθειες σύμφωνα με τις επιστημονικά καθιερωμένες διαδικασίες», εξηγεί.

Βελτιωτικές κινήσεις

Σε σχέση με το πώς μπορούν τα δεδομένα να βελτιωθούν, ο κ. Κυπριανού υποδεικνύει ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς συμφωνούν ότι οι πρώτες βοήθειες είναι ζήτημα δημόσιας υγείας και πολιτικής ευθύνης.

Οι βελτιώσεις που μπορούν να γίνουν περιλαμβάνουν κατά τον ίδιο θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής πιστοποίησης και κέντρα εκπαίδευσης, διασφαλίζοντας έτσι ότι όλες οι εκπαιδεύσεις συμμορφώνονται με διεθνή πρότυπα όπως αυτά του European Resuscitation Council (ERC) και το American Heart Association (AHA).

Ακόμη, με την επέκταση της νομοθεσίας ώστε να περιλαμβάνει και το κοινό γίνεται σαφής πρόβλεψη ότι οι πρώτες βοήθειες πρέπει να παρέχονται όχι μόνο σε εργαζόμενους, αλλά και σε επισκέπτες και πελάτες στους χώρους εργασίας.

Προτείνει επίσης την ενίσχυση του νόμου για τους ΑΕΑ, με την δημιουργία μητρώου απινιδωτών και εκπαιδευμένων χειριστών καθώς και την ενίσχυση της εποπτείας και της ποιότητας της εκπαίδευσης, με την καθιέρωση ελέγχων ποιότητας στην εκπαίδευση των πρώτων βοηθειών με σαφή κρατική εποπτεία.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Τέλος, προτείνει την δημιουργία προγραμμάτων ενημέρωσης για πολίτες και εργοδότες, με εκστρατείες ευαισθητοποίησης για τη σημασία της εκπαίδευσης στις πρώτες βοήθειες.