Υπηρεσία Ασθενοφόρων: Ψυχική και σωματική δύναμη σε αντίξοες συνθήκες

Οι προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα πληρώματα της Υπηρεσίας Ασθενοφόρων προϋποθέτουν ψυχική και σωματική δύναμη, καθώς το προσωπικό έρχεται αντιμέτωπο με αντίξοες καιρικές συνθήκες που δυσχεραίνουν το έργο του και σοβαρά επείγοντα περιστατικά.

Η διευθύντρια της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Ασθενοφόρων Ριάνα Κωνσταντίνου, μιλώντας στο YgeiaWatch, ανέφερε ότι το στοιχείο που δεν είναι στον έλεγχο του αρμοδίου είναι η ψυχική και πνευματική κόπωση που μπορεί να έχει ένα πλήρωμα ασθενοφόρου.

Εξηγώντας τις ψυχικές προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει το προσωπικό της Υπηρεσίας Ασθενοφόρων, αναφέρει ότι «είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να μπεις μέσα στα σπίτια των ανθρώπων για να διασώσεις μία ανθρώπινη ζωή και είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να αντιμετωπίσεις ανθρώπους οι οποίοι πεθαίνουν ή πέθαναν, ή να ανακοινώσεις τον θάνατο σε έναν γονιό ότι πέθανε το παιδί του».

«Είναι πάρα πολύ δύσκολο και πολύ ψυχοφθόρο, όπως επίσης είναι πολύ δύσκολο να δεις τέτοιες εικόνες», προσθέτει.

Για παράδειγμα, συμπληρώνει, «ο σεισμός στην Τουρκία, μπορεί να είδατε εικόνες παιδιών κάτω από τα συντρίμμια να μιλούν ακόμα, να είναι τραυματισμένα σοβαρά, να πρέπει να τα υποστηρίξουν ψυχολογικά για να μπορέσουν να συνεχίσουν και να αντέξουν, να είναι κομμένα τα πόδια τους, τα χέρια τους. Δηλαδή άσχημες εικόνες».

Σημειώνει ότι «χρειάζεται να έχεις ψυχικό απόθεμα, ψυχική δύναμη για να μπορέσεις να αντέξεις, εκτός από την εκπαίδευση που παρέχει και η Υπηρεσία Ασθενοφόρων», αφού όπως διευκρινίζει «δεν έχει να κάνει με την εκπαίδευση, αλλά με το πόσο δυνατός είναι κάποιος ψυχικά για να αντιμετωπίσει μία κατάσταση».

«Υπάρχει πρακτική άσκηση, αλλά δεν είναι κάτι που μπορεί να ελεγχθεί», είπε. «Αυτά δεν τα ορίζουμε, για αυτό είναι το πιο δύσκολο και επικίνδυνο επάγγελμα η διάσωση, γιατί πας σε άγνωστες συνθήκες. Δεν ξέρεις εσύ ο ίδιος αν θα επιστρέψεις πίσω και πρέπει να έχεις την ψυχική και σωματική δύναμη να αντέξεις μέσα στην παγωνιά, κάτω από τα συντρίμμια, μέσα στη σκόνη. Να αντέξεις για να διασώσεις τον άλλο», συμπληρώνει.

Σύμφωνα με την κ. Κωνσταντίνου, η Υπηρεσία Ασθενοφόρων συνεργάζεται με τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας του ΟΚΥπΥ, ώστε να παρέχει συνεχιζόμενη ψυχολογική υποστήριξη στο προσωπικό.

Εξοπλισμός υποστήριξης πληρώματος σε αντίξοες συνθήκες

Ερωτηθείσα εάν η Υπηρεσία παρέχει την απαραίτητη βοήθεια στο πλήρωμα για να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις αντίξοες συνθήκες εν ώρα καθήκοντος, η κ. Κωνσταντίνου ανέφερε ότι «τα πλάνα μας μέσα από τον ΟΚΥπΥ και ο στρατηγικός μας σχεδιασμός είναι βεβαίως να υποστηρίξουμε το προσωπικό».

«Είναι συνεχιζόμενη η υποστήριξη και η εκπαίδευση που τους παρέχουμε είναι αρκετά μεγάλη», δηλώνει, προσθέτοντας ότι «αγοράζουμε εξοπλισμό και υλικά τα οποία είναι διαθέσιμα για τις όποιες συνθήκες. Επίσης, οι εκπαιδεύσεις στις οποίες αποστέλνονται δεν είναι μόνο στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό».

«Δηλαδή, το να μπορούν να συμπεριφερθούν μέσα στο χιόνι, στο νερό, να μπορούν να διασώσουν κάποιον από ελικόπτερο, διότι η Υπηρεσία Ασθενοφόρων ανταποκρίνεται και με τα ελικόπτερα της Αστυνομίας και με τη λιμενική αστυνομία που μπορεί να έχουμε μετανάστες κλπ.», εξηγεί.

Επισημαίνει ακόμη ότι είναι πολύ διαφορετικό να αντιμετωπίζεις ένα περιστατικό εντός του νοσοκομείου παρά εκτός. Συγκεκριμένα, «μέσα από το νοσοκομείο έχεις την ασφάλεια του χώρου, ρυθμίζεις τη θερμοκρασία, αποφασίζεις τι μπορείς να αντιμετωπίσεις, αν θέλεις και άλλο προσωπικό μπορεί να έρθει να σε βοηθήσει, αν δεν λειτουργεί ένα εξοπλισμός τον αλλάζεις».

Από την άλλη, σε περιστατικά εκτός νοσοκομείου, «μέσα στη θάλασσα, στο βουνό, στα χιόνια γλιστρούν τα χέρια, παγώνουν τα λάστιχα του αυτοκινήτου».

«Είναι πολύ διαφορετικές οι συνθήκες, για αυτό τον λόγο απαιτείται πολύ μεγάλη εκπαίδευση προς τα πληρώματα των ασθενοφόρων», τονίζει.

Ακόμα μία πρόκληση η πανδημία Covid-19

Μία άλλη πρόκληση στο έργο της Υπηρεσίας Ασθενοφόρων, ήταν και είναι η πανδημία Covid-19.

«Για εμάς ήταν μία πάρα πολύ δύσκολη περίοδος, γιατί έπρεπε να μεταφέρουμε τα περιστατικά από τα νοσοκομεία στο νοσοκομείο αναφοράς, έπρεπε να πηγαίνουμε στα σπίτια να αντιμετωπίζουμε τα περιστατικά», αναφέρει η κ. Κωνσταντίνου.

Σημειώνει επίσης ότι «τα πληρώματα των ασθενοφόρων δούλευαν αμέτρητες ώρες για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις πολλές απαιτήσεις».

Καθημερινές σκέψεις στο καθήκον

Ερωτηθείσα ποιες είναι οι σκέψεις που έχει κάποιος που εργάζεται στην Υπηρεσία Ασθενοφόρων, η κ. Κωνσταντίνου σχολίασε ότι «η σκέψη στη δουλειά είναι το τι θα αντιμετωπίσω σήμερα, και σίγουρα παρακαλούμε να μην υπάρχει κάποια κλήση», καθώς «το να έχουμε εμείς δουλειά σημαίνει ότι κάποιος άλλος υποφέρει».

«Πάντοτε το πλήρωμα όταν πάρει μία κλήση και μπει μέσα στο ασθενοφόρο, μέχρι να φτάσει στη σκηνή, οι σκέψεις μέσα στο μυαλό του είναι πάρα πολλές. Το τι θα αντιμετωπίσω, πόσο σοβαρό θα είναι το περιστατικό, τις δύσκολες συνθήκες, αν θα μπορέσω να αντιμετωπίσω άμεσα το περιστατικό», εξηγεί.

Συνεργασία με ιδιωτικά ΤΑΕΠ και άλλες υπηρεσίες

Η κ. Κωνσταντίνου ανέφερε ότι ως Υπηρεσία Ασθενοφόρων ανταποκρίνεται και μέσα στο πλαίσιο του ΓεΣΥ.

Ως εκ τούτου, «όποιο αναγνωρισμένο ΤΑΕΠ υπάρχει μέσα από το ΓεΣΥ βεβαίως συνεργαζόμαστε άψογα και στέλνουμε και ασθενείς κοντά του», σημειώνει.

«Ακόμα, δυστυχώς, το μοναδικό ιδιωτικό ΤΑΕΠ που είναι εν ενεργεία του ΓεΣΥ είναι του Mediterranean Hospital. Δεν υπάρχει ακόμη άλλο ιδιωτικό ΤΑΕΠ που να έχει μπει στο ΓεΣΥ. Αναμένουμε και εμείς», δήλωσε.

Αναφορικά με τη μεγαλύτερη και μικρότερη διάρκεια που χρειάστηκε ένα ασθενοφόρο για να φτάσει στο περιστατικό, δήλωσε ότι εξαρτάται από τις συνθήκες.

Όπως ανέφερε, «υπήρχε μία περίπτωση που είχαμε χιόνια σε μία ορεινή περιοχή και που για τρεις ώρες προσπαθούσε το ασθενοφόρο μέσα στα χιόνια για να φτάσει. Ήταν πολύ επικίνδυνο για το ασθενοφόρο, αλλά στο τέλος έφτασε».

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

«Το πιο σύντομο χρονικό διάστημα που μπορούμε να ανταποκριθούμε σε μία κλήση είναι τέσσερα – πέντε λεπτά», είπε.

Επίσης, η συνεργασία με τα σώματα διάσωσης της χώρας, όπως Αστυνομία, Πυροσβεστική Υπηρεσία είναι καθημερινή.

Σε περιστατικά που καλούνται δύο διαφορετικές υπηρεσίες, σημειώνει ότι «υπάρχει ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας, ξέρει ο καθένας τι θα κάνει και τον ρόλο του, καθώς επίσης τα επιχειρησιακά κέντρα επικοινωνούν μεταξύ τους.

Προσθέτει ότι η Υπηρεσία Ασθενοφόρων αρκετά συχνά έχει κοινές εκπαιδεύσεις με την Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Της Ουρανίας Στυλιανού