Εξέλιξη στην Ιατρική Επιστήμη για τις μεταμοσχεύσεις

Οι μεταμοσχεύσεις ήταν πάντα ένα ζήτημα αλτρουισμού. Άλλωστε, τα όργανα δεν μπορούν ούτε να πωληθούν ούτε να αγοραστούν. Μπορούν να δωριστούν μόνο ως δώρο ζωής. Είναι μία ιστορία που ξεκίνησε το 1954, όταν ο Δρ Joseph Murray πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση οργάνου στον κόσμο στο Νοσοκομείο Peter Bent Brigham της Βοστώνης μεταξύ των μονοζυγωτικών διδύμων αδελφών Ronald και Richard Herrick. Ο Richard είχε σταματήσει να εργάζεται στην Αμερικανική Ακτοφυλακή μετά από διάγνωση νεφρικής νόσου τελικού σταδίου, και ο μονοζυγωτικός δίδυμος αδελφός του, Ronald, ήταν πρόθυμος δότης. Αν και δεν ήταν σίγουροι ότι θα είχε θετικά αποτελέσματα, η μεταμόσχευση είχε ως αποτέλεσμα 8 επιπλέον χρόνια ζωής για τον Richard...

Τα τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες έχουν επικεντρωθεί ιδιαίτερα στη χρήση γενετικά τροποποιημένων οργάνων χοίρων για να μειωθεί το κρίσιμο ζήτημα της έλλειψης οργάνων. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχουν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι που περιμένουν ένα όργανο ανά πάσα στιγμή, οι περισσότεροι από αυτούς χρειάζονται νεφρό. Κάθε μέρα, 17 άτομα σε αυτήν τη λίστα θα πεθάνουν, απλώς περιμένοντας.

Από πολλές απόψεις, η ιδέα της χρήσης χοίρων δεν είναι και τόσο απίθανη. Άλλωστε, χρησιμοποιούμε καρδιακές βαλβίδες χοίρων για να αντικαταστήσουμε ανθρώπινες βαλβίδες από τη δεκαετία του 1970. Τα φάρμακα ηπαρίνη και ινσουλίνη προήλθαν από χοίρους. Λόγω της ομοιότητάς τους σε μέγεθος με τα ανθρώπινα, τα όργανα ενός χοίρου είναι αρκετά καλά για εμάς.

Η πιο πρόσφατη ανάπτυξη του CRISPR και της γενετικής μηχανικής έχουν πραγματικά επιταχύνει τον τομέα της αλλογενής μεταμόσχευσης. Οι επιστήμονες μπορούν πλέον να τροποποιήσουν το DNA ενός χοίρου έτσι ώστε τα όργανά του να είναι πιο συμβατά για ανθρώπινη μεταμόσχευση, ελέγχοντας την απόρριψη, την ανάπτυξη και πιθανούς ιούς.

Βρισκόμαστε ακόμη σε πρώιμο στάδιο, επομένως θα υπάρξουν σκαμπανεβάσματα, αλλά στην επιστήμη, όπως και στη ζωή, μαθαίνουμε τόσα πολλά από τις αποτυχίες όσο και από τις επιτυχίες. Κάθε βήμα προς τα εμπρός βασίζεται στα μαθήματα που αντλήθηκαν από προηγούμενους πρωτοπόρους ασθενείς, όπως ο David Bennett και ο Lawrence Faucette. Και οι 2 έλαβαν καρδιές χοίρου και έζησαν 6 έως 8 εβδομάδες επιπλέον. Ο Rick Slayman και η Lisa Pisano έλαβαν νεφρά χοίρου το 2024 και έζησαν περίπου 2 επιπλέον μήνες μετά τις επεμβάσεις τους. Σε κάθε περίπτωση, οι ιστορίες τους δίδαξαν στους επιστήμονες πολύτιμα και μεταμορφωτικά μαθήματα σχετικά με τον τομέα της αλλογενής μεταμόσχευσης.

Απολαμβάνετε το περιεχόμενο μας? Εγγραφείτε στο newsletter μας!

Πολύ συχνά, οι επιστήμονες και οι ερευνητές είναι αυτοί που αναγνωρίζονται – και για καλό λόγο. Άλλωστε, η ιστορία της αλλογενής μεταμόσχευσης είναι δυνατή χάρη σε αρκετές ανακαλύψεις που βραβεύτηκαν με Νόμπελ, όπως η μεταμόσχευση, η επεξεργασία γονιδίων, η κλωνοποίηση, η εξωσωματική γονιμοποίηση και η ανοσολογία. Οι πραγματικοί γίγαντες που προωθούν αυτόν τον τομέα, ωστόσο, είναι οι ασθενείς που βαδίζουν με θάρρος στο άγνωστο προς όφελος όλων μας.